Di-Rect

De Nederlandse Silverchair? De jonge Kane? De mannelijke versie van Krezip? Hoe dan ook, het succes van DI-RECT lijkt vanaf het begin gegarandeerd. In oktober 1999 komt de 15-jarige Jamie Westland op het idee een band te beginnen. De jonge drummer praat met zijn vader en samen schakelen ze de hulp van de Haagse muzikant Dennis van Hoorn in. 

Na een maand rondvragen en audities houden, vindt Jamie zijn bandleden in Frans 'Spike' van Zoest (gitaar), Bas van Wageningen (basgitaar) en Tim Akkerman (zang en gitaar). En volgens eigen zeggen klikt het eh... direct. 

Edwin Janssen, manager van Anouk, Kane en Billy the Kid, ontfermt zich over de pubers en ook Dennis en Dinand van Kane bieden hun hulp aan. 3FM DJ Isabelle nodigt DI-RECT in november 2000 uit te spelen op haar feestje in De Melkweg (i.v.m. het twee-jarige bestaan van 'Isabelle' op 3FM). Het jaar erop staat de band op Lowlands. 

De single 'Just The Way I Do' is inmiddels een hit. De opvolger 'My Generation' (The Who-cover) haalt ook de hitlijsten. Het debuutalbum van DI-RECT, Discover, verschijnt eind 2001. Het is opgenomen met o.a. Daniel Lohuës van Skik en Michel Schoots (ex-Urban Dance Squad). De derde single van Discover is de ex-Megahit 'Inside My Head' en haalt de Top 10 in de Nederlandse hitlijsten. De single levert de band uiteindelijk een Edison Award op.

DI-RECT brengt in 2003 een tweede album uit, met de titel Over The Moon. De eerste single van het album, 'Adrenaline', wordt een top-10 hit. De volgende single, de ballad 'She' behaald zelfs de top-3. De singles 'Rollercoaster' en 'Don't Kill Me Tonight' worden niet zo'n succes als de eerste 2 singles, maar halen beide wel de hitlijsten.

Nieuw materiaal van DI-RECT verschijnt in 2005. De single 'Hungry For Love' is afkomstig van het album All Systems Go!,  waarop als speciale gast ook concertpianist Wibi Soerjadi te horen is op het nummer 'Blind For You. Wibi doet vervolgens ook mee met het optreden van DI-RECT op Pinkpop 2005. 

Voor het MTV programma Road Rally gaat DI-RECT back to basics. Ze reizen af naar Amerika en touren daar door het land in een camper, zonder geld, bankpas of telefoon, maar wel met instrumenten. In dit programma strijden ze tegen de Belgische band Nailpin. De band die als eerste in New York aankomt wint de wedstrijd.

Het programma levert mooie beelden op, maar ook frictie binnen de gelederen. Spike put enorm veel inspiratie uit deze muzikale retraite, waar de ervaring Tim juist deed verlangen naar familieleven. Na enige strubbelingen onderling weten ze hun meningsverschillen aan de kant te zetten en duiken ze de studio in voor een nieuwe cd.

Het vierde album van DI-RECT, dat simpelweg de naam DI-RECT meekrijgt, komt uit op 2 maart 2007. Het album wordt voorafgegaan door de single 'A Good Thing'. Ook de nummers 'I Just Can't Stand' en 'Johnny' worden als single uitgebracht. Aan het eind van 2007 wordt de single 'Bring Down Tomorrow' gekozen als titelsong voor de film Moordwijven.

Vanaf oktober 2008 doet de band zeventig theaters aan met Nederlands vertaald werk van Jan Rot van The Who-opera Tommy.

Na tien jaar lief en leed te hebben gedeeld met zijn bandmaten, maakt Tim Akkerman (in het blauw op de foto) in maart 2009 bekend de band te gaan verlaten. Hij geeft aan dat zijn muzikale smaak ver af is komen te staan van de muziek van DI-RECT en gaat als singer/songwriter verder.

De overgebleven bandleden laten zich hierdoor niet uit het veld slaan en gaan op zoek naar een nieuwe zanger via het televisieprogramma Wie Is DI-RECT. Marcel Veenendaal komt na een lange strijd uit de bus als winnaar en voegt zich in november 2009 bij de band. Krap een week na de finale van het programma, ligt de single 'Times Are Changing' in de winkels.

Het album met de nieuwe leadsinger wordt met spanning verwacht en komt uit in mei 2010, samen met de gelijknamige single. Ook voegt toetsenist Vince van Reeken zich officieel bij de band en zo is de band compleet voor de nieuwe plaat This Is Who We Are en een compleet nieuwe sound. Het album wordt goed ontvangen, ook door critici die normaal gesproken weinig met DI-RECT hadden. In de zomer van 2010 komt 'Hold On' ook op single uit, gevolgd door 'Natural High' in oktober 2010.

Na een jaar keihard werken brengt de band in oktober 2011 zijn tweede album (Time Will Heal Our Senses) uit sinds de komst van Marcel en Vince. De eerste single 'The Chase' verschijnt in september 2011 en opvolgers 'Young Ones' en 'Long Way Home' volgen snel daarna.

Twee albums verder sluit DI-RECT een periode af van aftasten en vormen ze een sterke identiteit. De band brengt de plaat Daydreams In A Blackout (april 2014) uit, met daarop de leadsingle 'Invincible'. Intern heerst het verlangen om vanuit eengezindheid de kracht en de magie van hun muziek te laten spreken.

Spike zegt over de samenwerking tussen de mannen: "Soms gaan dingen niet zoals je ze plant. We gingen een week naar een tropisch eiland om te schrijven onder de zon... Het werd een week RISK spelen in de stromende regen.

Bas vertelt dat ze niet thuiskwamen met 10 songs, maar wél een episch idee: 'First Time'. Dit liedje is later een kapstok geworden voor de rest van de plaat. "Je leert dat je het niet in de hand hebt, uiteindelijk kan elke situatie die zich voordoet leiden tot iets moois. Dat inzien is voor ons het meest waardevolle geweest aan deze trip.”