Jacques Brel

De muzikale loopbaan van Jacques Brel komt pas goed op gang als hij van Brussel naar Parijs verhuist. In Frankrijk slaan zijn nummers en optredens vrij snel aan. Zijn carrière komt in internationaal vaarwater als de Amerikaanse dichter, zanger en componist Rod McKuen zijn teksten gaat vertalen.

Ne Me Quitte Pas

Diens versie van ‘Ne Me Quitte Pas’, nu gezongen door Damita Jo DuBlanc, bereikt in 1965 de Amerikaanse hitlijsten. Eind jaren zestig is de revue ‘Jacques Brel Is Alive and Well and Living in Paris’ lang Off-Broadway te zien; er wordt een album en een film van gemaakt. Dionne Warwick neemt in 1972 Brel’s nummer ‘If We Only Have Love’ op, David Bowie doet dat in 1973 met ‘Amsterdam’, en Terry Jacks in datzelfde jaar met ‘Seasons in the Sun’.

De acteur Jacques Brel

De zanger speelt in enkele Franse films, zoals: Mon Oncle Benjamin (1969), L'Aventure C'est L'Aventure (1972) en L'Emmerdeur (1973). Bovendien regisseert hij twee films waarin hij zelf een hoofdrol speelt: Franz (1972) en Le Far West (1973). Brel gaat na een lange zeilreis over de wereldzeeën wonen op het eiland Hiva Oa in de Stille Zuidzee.

Jacques Brel overlijdt

Na lange tijd brengt hij in 1977 weer een album uit: Brel. De longkanker die al tien jaar daarvoor bij hem is geconstateerd, wordt hem fataal. Brel overlijdt in 1978 op 49-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Parijs.

Bekende liedjes van Jacques Brel

Bekende liedjes van Jacques Brel zijn o.a: 'Ne Me Quitte Pas' (1959), 'Les Flamandes' (1959), 'Marieke' (1961), 'Le Moribond' (1961), 'Le Plat Pays' (1962), 'Amsterdam' (1964), 'Chanson Des Vieux Amants' (1967), 'Voir Un Ami Pleurer' (1977) en 'Bruxelles' (1963).