3voor12 spreekt Soulwax over Belgica: "Dit soort plekken bestaat niet meer"

Deze week gaat Belgica in première. De film van Felix van Groeningen, bekend van onder andere De Helaasheid Der Dingen vertelt over een kroeg die uitgroeit tot undergroundclub in het Gent van 2000. Muziek speelt zo’n grote rol dat de regisseur Soulwax vroeg de soundtrack te maken, waarna zij vijftien fictieve bands vormden om de soundtrack in te spelen. 3voor12 sprak met Soulwax-oprichter Stephen Dewaele over de soundtrack, underground clubcultuur en hoe dingen veranderen. "Soms sta ik op een festival en denk ik: 'What the fuck is dit allemaal?!'"

Bestaande club

Hoewel 'de Belgica' fictie is, is 'ie wel gebaseerd op een bestaande club. De Charlatan in Gent was daadwerkelijk zo’n plek als in de film uitgebeeld. Ooit begonnen als bruine kroeg waar alle bevolkingslagen en groepen door elkaar heen liepen en langzaam uitgegroeid tot club waar dance, rock en avant-garde hand in hand gingen en het publiek minstens zo gemêleerd bleef. Nogal wat bands traden er gratis op in ruil voor oefenruimte.

De Charlatan werd opgericht door de vader van regisseur Felix van Groeningen en net als in de film verkocht hij de tent op een gegeven moment aan twee broers die er meer een club dan kroeg van maakten. "Ik denk dat Felix bestaande verhalen van de Charlatan en andere cafés en locaties heeft samengevoegd tot dit verhaal," vertelt Stephen DeWaele, een van de twee broers die Soulwax vormen. "Wij kennen hem al 25 jaar, zijn samen opgegroeid in Gent. We gingen als kids uit en maakten samen alles mee."

Fictieve bands

Het meest opvallende van de soundtrack zijn de fictieve bands. Soulwax heeft alles geschreven en geproduceerd, maar je ziet ze niet op de tracklist terug. The Shitz, The Rubber Band, Kursat 9000, Burning Phlegm; het zijn allemaal bands die speciaal in het leven geroepen zijn om een of twee nummers van de soundtrack te spelen.

"We wilden geen historisch tijdsbeeld scheppen met onze muziek. Daarom spelen we zelf ook niet. Dan zouden mensen ons herkennen en zich meteen afvragen of de film zich in het nu afspeelt of juist vroeger, terwijl het veel meer om het gevoel van zo’n plek als de Belgica gaat. Om dat nog meer te benadrukken, is alles live ingespeeld. Eerst moesten we dus de nummers schrijven, dan de bands samenstellen en dan nog repeteren, zodat ze de nummers live op de film set konden spelen. Uiteindelijk hopen we zo dat als bezoekers de cinema uitlopen, ze echt het gevoel hebben dat ze écht ergens zijn geweest."

In verval

In de film raakt de Belgica in verval, een opzichtige metafoor voor België of zelfs Europa. Maar uiteindelijk is het vooral een club en daarmee een scene die naar de knoppen gaat. Iets wat, volgens sommigen, ook echt is gebeurd met plekken waar de underground ooit floreerde.

"Wij met Soulwax, maar ik denk elke band, herkennen zo’n plek. We hebben er allemaal gespeeld. Het was een moeras, waar veel mensen zich in verloren. Maar het was ook een voedingsbodem om creatief te kunnen zijn. En eerlijk is eerlijk, vandaag de dag bestaan die plekken niet meer. Bij de Charlatan staan tegenwoordig bouncers, er hangen camera’s, je moet er met je chipkaart betalen. Er zijn honderden systemen die zorgen dat alles wat je in de film ziet niet meer kan. Je ziet ook dat de Italianen en Fransen die wij over de film spraken het herkennen. Het is iets universeels, de grote lijnen zijn overal het zelfde."

>> Lees het hele interview op 3voor12