De (soort van) terugkeer van Daft Punk in een klassiek jasje

Orkest

Waar je je wel alvast op kunt voorbereiden, is het feit dat dit album niet zal zijn zoals het werk van het Franse robot-house duo. Verwacht geen hitjes, singles of echte house nummers. Volgens Thomas Bangalter, zal het meer weghebben van klassieke barok muziek en Amerikaans minimalisme, en zal het weinig respect hebben voor "conventionele stilistische grenzen". Met het nieuwe album Mythologies (dat alweer op 7 april uitkomt) gaat de helmloze Thomas een nieuwe kant van zijn muzikale kennis laten zien. Ben je nieuwsgierig geworden? Hieronder kun je een klein voorproefje horen (en zien!) van de muziek die hij vermoedelijk zal uitbrengen. Laatste waarschuwing: het is echt geen Daft Punk, dus die verwachting kun je even opzij leggen.

Eindelijk: een gezicht!

Naast de aankondiging van het nieuwe album en de tracklist, heeft Thomas zijn gezicht laten zien. Of althans, met het album komt een tekening van zijn gezicht, dus voor alle nieuwsgierige Daft Punk fans, dit is hoe de beste man er al die tijd uit heeft gezien onder het robotmasker.

Rámon

Als resident Daft Punk fanaat heeft 3FM-dj Rámon Verkoeijen nog wat lovende woorden over het aankomende project:

"Voor mij zijn Daft Punk genieën. Ze hebben enorm oog en oor voor elk detail in zowel de liedjes als de mixing, als de mastering maar ook in de uitingen op beeld. Heel benieuwd wat ik me moet voorstellen bij orkestrale ballet muziek. Dus ik verwacht geen synths en funky liedjes. Ik krijg er een Chilly Gonzales gevoel bij. Deze man maakte vroeger eerst funky house en ging daarna volledig over op klassiek. Zo mooi!"

En wat betreft beeld: het is niet de eerste keer dat Thomas Bangalter zich heeft gewaagd aan een zwaar visueel medium zoals ballet. In 2018 heeft hij voor de Argentijnse regisseur Gaspar Noë een zwaar experimenteel elektronisch nummer geschreven voor zijn film Climax, waar een groep dansstudenten op een feest gedrogeerd worden via een grote kom sangria en de hele avond een grote dansende waas wordt. Of bijvoorbeeld zijn eerdere samenwerking met dezelfde regisseur in 2001 voor de film Irréversible, waar hij wederom een zo fysiek ongemakkelijke sfeer wilt creëren met zijn muziek. Voor echte fans dus een aanrader, maar het liet toen al zien dat Thomas zich niet graag in een hokje wilde stoppen, en tsja, dan komt er muziek zoals deze uit voort.