Examenstress? Lisanne laat zich niet gek maken

“Dit is een bijzondere tijd, Lisanne” zei mijn vader tegen me, met een beetje een jaloerse blik in zijn ogen. “Nu verandert alles heel snel, en alle opties liggen nog open!”

Dat zal best, maar ik vind het toch wel even wennen, al die dynamiek in mijn zeventienjarige leven. Ik heb het wel gezien na zes jaar van tweetalig vwo op mijn huidige school, daar ligt het niet aan. Het ligt eerder aan het feit dat ik hierna iets anders moet gaan doen. Want dat is toch wel de bedoeling hier in Nederland. Door de bezuinigingsplannen hebben mijn ouders op financieel vlak niet bepaald zin om een tussenjaar voor me te betalen en dat begrijp ik volkomen.

Zodoende stapte ik op mijn vrije vrijdagochtend om half zeven op de trein, op weg naar een last-minute meeloopdag aan de Universiteit Utrecht. Ik ging een kijkje nemen bij opleiding Literatuurwetenschappen. Maar International Relations and International Organisation in Groningen leek me ook heel leuk. De keuze voor een studie is geen makkelijke.

En daar blijft het niet bij. Je studiekeuze bepalen, je laatste paar schooldagen doorkomen, de jaarlijkse examenstunt organiseren, een DigID aanvragen, je schoolexamenlijst laten tekenen, je examenroosters uitschrijven, een gala organiseren. Daar komt nog het dilemma bij of ik al dan niet eindexamentraining economie in Leiden wil volgen, waar ik dan meer dan 250 euro voor zou mogen neerleggen. En dan moet ik ook tijdens de meivakantie nog leren voor mijn tweetalige Engelse papers. Het komt allemaal in één keer op me af. Je zou denken dat je er automatisch faalangst van krijgt.

Maar er is een maar.

Ook al sta ik hier op het Isendoorn College in Warnsveld bekend als de ergste stresskip in jaren (en ik zal niet ontkennen dat ik lichtelijk neurotisch ben als het aankomt op schoolprestaties), ik heb Een Plan. Een Plan Voor Succes, zoals ik het zelf noem.

“Je bent zo kalm!” merkte mijn broertje al verwonderd op. En dat klopt. Elke morgen zit ik trouw aan de keukentafel met een oefenexamen voor mijn neus. ‘s Middags doe ik nog twee extra uurtjes leerwerk. Mét koptelefoon op natuurlijk, want mijn broertje is gek op gamen in de woonkamer en dat zorgt nogal eens voor geluidsoverlast. Mijn studeermuziek varieert van Chopin tot Macklemore. ‘s Avonds moet ik verplicht/verdiend relaxen: een rondje hardlopen, gitaar spelen, een filmavond houden of wat dan ook. Ik weet dat het, als ik me aan mijn planning houd, wel goed komt met de examens. Dat geeft me rust en een beetje structuur.

Tenzij het papier op is als ik weer eens wil printen van examenblad.nl. Dan breekt plots de paniek weer uit…