Radiocolumn Lieve Peter: we zijn totaal de weg kwijt

We zijn totaal de weg kwijt

Lieve Peter - donderdag 15 juni,

Kaarten, Google Maps of Tom Tom. Wat hebben jullie ons kleine, mieterige, onnozele wezens toch aangedaan? Waar is de tijd dat pa en ma, bij de eerste verkeerd genomen afslag in Tours, elkaar de huid vol scholden. "Als je nou gewoon je bolle ogen op die kaart had gehouden, in plaats van met je dikke pens de lekkerste smaakjes uit de rolletjes mentos had gevreten. Dan waren we er misschien al, Thea!" Waarop ma, rustig kauwend, een vingertje op de kaart legt en totaal niet uit het veld geslagen uitlegt dat we gewoon bij de volgende strobaal links af moeten.

Tegenwoordig raken we totaal in paniek als we de weg kwijt zijn. Zodra de wifi wegvalt, in letterlijke en spreekwoordelijke zin, grijpt de paniek me om de nek. Waar in godesnaam ben ik nu weer beland? Met de daarop volgende gedachte dat ik wederom nog geen vaderdag cadeau heb en dat de arme man waarschijnlijk ook dit jaar een paar sportsokken en een fles goedkope whiskey krijgt.

Misschien toch weer mijn grote broer polsen. Al zou ik het nu toch eens als jongste telg op eigen krachten moeten doen. Meeliften op andermans succes is meer iets voor vriendinnetjes van YouTubers. Of 24 jeugdige renners van de Giro d’Italia. Wat bezielt je dan? Jaren trainen voor zo’n tour en dan met je domme kop aan een auto gaan hangen.

Dat is als afkijken bij je eindexamen, terwijl je zelf het antwoord weet. Maar de angst is soms groter dan het verstand. En moet je toch over enige mate van intelligentie beschikken om te weten dat je dom bent. God, wat zullen er veel ouders opgelucht zijn dat die middelbare school voorbij is. Zij wel. Als student dobberend op een oceaan, verdrinkend in keuzestress welke studie te gaan volgen. Journalistiek misschien?

Veel journalisten zijn totaal de realiteitszin kwijt. Volgens RTL Nieuws haalt Sigrid Kaag hard uit na racistische opmerkingen. Alsof de vrouw een Kenau is met een fakkel in de hand. Met dat soort koppen zink je als journalist dieper dan de migrantenboot voor de Griekse kust. 79 doden dus met die boot. Je leest het en gaat op zoek naar de pindakaas. Met of zonder nootjes?

Nee, om te voelen moet het dichterbij huis. Vanochtend na een lange zoektocht gevonden in het water, de 6-jarige Abdyrahman. Niet voor de Griekse kust, gewoon bij een meertje. Ik heb geen kinderen, maar ik kan een heel klein glimpje begrijpen bij de angst die opspeelt als ik vrees dat ik de kat heb mee gewassen. Zo verschrikkelijk, even niet opgelet.

Totaal de weg kwijt, rijd ik ergens op een verlaten landweggetje, tussen de naar water snakkende landbouwgrond. Al 33 dagen is er geen druppeltje regen gevallen. Een droogterecord in Nederland. Vrouwen in de overgang en mensen zoals ik, die aan het verbouwen zijn, weten er alles van.

Maar ja, liever een droge kut dan in deze tijd een weerman zijn. De doodsbedreigingen voor weerman Reinier van den Berg liegen er niet om. Weerbaarheidstrainingen krijgen een totaal andere betekenis. Over de studie meteorologie zou ik twee keer nadenken. Verder: wees niet bang om de weg kwijt te raken, man. Uiteindelijk zet je je vinger op de kaart en vaar je weer de goede koers. Wij wel. We hebben het zo slecht nog niet, daar mogen we best weer even dankbaar voor zijn.