Le Charme de Tour, de schoonheid van het lijden

Door: Bart Slim

De één zit elke zomer drie weken lang aan de radio gekluisterd of reist de Tourkaravaan zelfs achterna om elke etappe langs het parcours te staan. Maar toch zijn er ook veel mensen (waaronder schrijver dezes) die maar moeilijk begrijpen wat er nou toch zo leuk is aan fietsende mannen in strakke pakjes.

3FM vroeg wielerfans Blaudzun en Eric Corton, Thijs Zonneveld (ex-renner) en Tour-verslaggever Sebastiaan Timmerman om ons te overtuigen van de charme van de Tour de France

Thijs Zonneveld (tegenwoordig schrijver, journalist en commentator): "Bij de Tour denk ik aan mooi weer, in de tuin zitten met de radio of tv aan, het geluid van de koers op de achtergrond. En dan snel naar binnen als je het muziekje van de slot-kilometers hoort."

Jagen op het peloton

Die slotkilometers voorziet Sebastiaan Timmerman al jaren van commentaar. De Tour is voor hem meer dan een passie, het is ook drie weken keihard werken. Hij begint aan zijn twaalfde Tour en jaagt voor het achtste jaar op rij op de motor achter het peloton aan.

"Natuurlijk, het is werk is en soms zie ik een etappe lang alleen maar wat stipjes in de verte rijden. Maar na al die jaren geniet ik nog steeds intens van de Tour. Het is het grootste wielerevenement ter wereld, met alles wat daarbij hoort; de hectiek, de drukte en het uren in de file staan. Maar elk jaar in oktober, als het parcours van het jaar daarop bekend wordt gemaakt, begint het weer te kriebelen."

De Tour roept dus iets speciaals op bij mensen. Waarom zou je anders uren in de hitte staan wachten op een peloton dat in 20 seconden voorbij zoeft?

De schoonheid van het lijden

Bij wielergek Eric Corton roept de Tour poëtische beelden op. Hij ziet de schooheid van het lijden van de wielrenners. "De Tour is een monsterwedstrijd die van gestaalde mannen baby's maakt, elk jaar nieuwe helden oplevert en die laat gloriëren in een land van onafzienbare schoonheid zoals Frankrijk."

Ook voor zanger Blaudzun blijft de Tour de France speciaal. "Ik hou van de eendagsklassiekers zoals de Ronde van Lombardije (waarover Blaudzun de documenataire Il Lombardia maakte, red.) en de Giro d'Italia, die soms spannender en vaak grilliger is. Maar de Tour de France moet je zien als een sjieke dame. Soms wat nukkig, maar erg fijn gezelschap."

Snotteren op je schoenen

De Tour, met de hele karavaan van commercie en pers daaromheen, is een reizend circus dat bijna uit zijn voegen barst. En toch blijft de wielrennerij dichtbij de mensen staan. Ook dat draagt bij aan de charme van de sport.

Thijs Zonneveld: "Als voetbalfan kom je niet zomaar in een stadion als Wembley of Camp Nou, maar die renners rijden over dezelfde weggetjes waarover jij morgen naar de bakker of de slager fietst. Je kan ze bijna aanraken, je ziet ze van dichtbij lijden. Ze snotteren bij wijze van spreken op je schoenen". Daar sluit Blaudzun zich bij aan: "Arjen Robben zie je niet zomaar door de Biltstraat in Utrecht wandelen. Alberto Contador en Chris Froome fietsen daar straks gewoon."

"Over het leven en de liefde"

Voor de singer-songwriter zijn het vooral de verhalen achter de renners en de etappes die de Tour zo bijzonder maken. "Ik ben een Tour-romanticus die altijd benieuwd is wie er verliefd is geworden op de ronde-Miss of wie zijn vriendinnetje heeft beloofd te winnen die dag. De Tour gaat voor mij ook over het leven en de liefde."

Om die verhalen achter de Tour echt te leren kennen en waarderen is iets meer dan alleen basiskennis van de wedstrijd (lees dus vooral de Tour voor Dummies) wel handig. Verdiep je in de Tour en het wielrennen en er openbaart zich een wereld vol prachtige verhalen over lijden en verlossing, heroïek en tragiek. Of, zoals Blaudzun het omschrijft:

"Voetbal is een stripboek. de Tour een roman"
- Blaudzun