Taylor Swift schrijft essay over popmuziek in 2019

Tijdreizen

Een van Taylors favoriete aspecten van muziek is dat het je in 1 klap terug kan beamen naar een bepaald moment, als een soort tijdreis. "When I hear 'I Write Sins Not Tragedies' by Panic! At The Disco, I’m transported back to being sixteen and driving down the streets of Hendersonville, Tennessee, with my best friend Abigail, euphorically screaming the lyrics."

Taylor schrijft dat het maken van haar eigen liedjes altijd voelt alsof ze herinneringen inlijst. De uitdaging daarvan voor haar is dat ze zoveel mogelijk persoonlijke details in een heel algemeen klinkend liedje moet zien te persen: je moet er natuurlijk wel voor zorgen dat héél veel mensen zich ermee kunnen identificeren.

Meer details

Desondanks valt het haar op dat er steeds meer kleine, persoonlijke details in grote popanthems verstopt worden. Steeds meer artiesten gebruiken echte namen in hun liedjes of beschrijven situaties behoorlijk specifiek. Daar zit volgens Taylor een reden achter.

"I think these days, people are reaching out for connection and comfort in the music they listen to. We like being confided in and hearing someone say, 'this is what I went through' as proof to us that we can get through our own struggles."

Herkenbaarheid

We willen volgens Taylor dus helemaal geen dertien-in-een-dozijn pop, we willen liedjes met teksten waarin we iets échts van de artiest terugzien. "The glimpse in the artist's story invites us to connect it to our own, and in the best case scenario, allows us to assign that song to our memories. It's this connection between a song and our memories of the times it helped us heal, or made us cry, dance, or escape that truly stands the test of time. Just like a great book!"

Lees ook:

Lotte maakt Taylors mooiste outfits na met slechts 20 euro