G-Dragon in Amsterdam: redacteur Ellen dook een avond in de wereld van K-pop

G-wie?

Voor de mensen die het, net als ik, ook nog niet kenden: G-Dragon is een Koreaanse solo-artiest die voortkomt uit BIGBANG, een boyband die al tien jaar erg succesvol is in Azië. G-Dragons echte naam is Kwon Ji Yong en na deze tour gaat hij terug naar Zuid-Korea om twee jaar dienstplicht te vervullen (yes, dat gaat ook gewoon door als je een popster bent). Binnen BIGBANG fungeert hij vooral als rapper, in zijn solocarrière neigt hij meer naar de popkant. Hij produceert, schrijft en componeert bijna alles zelf en is ook nog eens een van de grootste mode-iconen van Azië. Wat G-Dragon draagt, is vaak binnen een dag keihard uitverkocht.

Voor een kleine muzikale introductie tot het genre: hieronder vind je de videos van 'FXXCK IT', een single van BIGBANG, en 'One Of A Kind' van G-Dragon zelf.

Wat kost dat?

Wat me voor aanvang van het concert meteen opvalt: de kaarten voor de G-Dragon show zijn DUUR. Voor een show in de Ziggo Dome betaal je vaak wel ergens tussen de €60 en €100 voor een staanplaats. Da's pricey, maar dan heb je wel een goeie plek op het veld. Bij G-Dragon zijn er voor het veld twee tarieven: €170 en €205. Au. De goedkoopste kaarten (rang 5) gaan over de digitale toonbank voor €60.

Dat is nog steeds vrij prijzig, maar je hebt dan wel gegarandeerd een goede plek, ook in rang 5. De tweede ring van de Ziggo Dome was namelijk volledig afgedekt met zwarte doeken, dus de 'slechtste' plek die je kunt krijgen is achterin de eerste ring. En da's nog steeds een erg prettig plekje waar je alles top kunt zien.

Nog een leuk detail: door de uitgebreide tassencontrole bij de Ziggo Dome stonden er nog een paar honderd fans voor de deur te wachten om 20:00 uur, de officiële aanvangsttijd van de show. Het concert begon daarom drie kwartier later, zodat alle fans het alsnog van A tot Z mee konden maken. Mister Nice Guy hoor, die G-Dragon!

De show

De zaal was dinsdagavond vooral gevuld met mensen tussen de 15 en 25, veelal meisjes. G-Dragon maakt niet per se meisjespop, maar de populariteit van de boyband waar hij in zit zorgt er wel voor dat hij extra populair is onder de vrouwelijke bevolking. Voorafgaand aan de show worden er videoclips getoond en een nogal absurde promo voor Krunk: een surrealistische blauwe beer die niet alleen een eigen muziekcarrière heeft, maar ook een redelijk chagrijnige attitude. Mocht je interesse gewekt zijn: hij heeft een eigen Instagram.

Ook door het zien van G-Dragons eigen muziekvideos ben ik op het eerste gezicht een beetje overwhelmed. Er gebeurt zoveel! Superveel outfits, superveel figuranten, superveel snelle shots achter elkaar. Het is excentriek, maar wel heel cool. En het werkte voor een leek als ik wel als goede opwarming voor de show. Elke video werd met enthousiast gejuich onthaald en soms ook gedeeltelijk meegezongen (indrukwekkend!).

Als de show eenmaal start is het duidelijk waarom G-Dragon de wereld overgaat met zijn Act III: M.O.T.T.E. World Tour. Het zit superstrak in elkaar: het LED-podium verandert per track van constructie en wordt voorzien van best wel sicke visuals, waarnaast de dansers hun choreografie foutloos uitvoeren. Gooi daar nog een vuurballetje bij, wat superfashionable outfits en een goede lichtshow en je hebt een concert waarbij je bijna niet weet waar je moet kijken.

De theater-factor van de avond krijgt in ieder geval een dikke acht: G-Dragon heeft de kunst van mysterieus kijken en goed getimed aan kleding plukken helemaal in de vingers. Hij draagt een paarse sjaal waar de paus jaloers op zou zijn en weet ook zonder moeite een pak te rocken waar tig rode slierten aan hangen. Dat kun je alleen maar respecteren!

De kleur rood is trouwens de rode draad (sorry) van de avond: veel van het podium en de lichtshow is rood, maar ook de outfits van G-Dragon en zijn dansers. En zijn eigen haar, natuurlijk. Da's ook rood geverfd. Echt knalrood. Het staat hem goed, maar met alle verschillende looks en kleuren die ik voorbij zie komen lijkt het K-pop-stardom me redelijk funest voor je haarpunten.

De muziek

G-Dragon vindt de term 'K-pop' eigenlijk helemaal niets: het doet volgens hem de diversiteit van de muziek tekort en het legt teveel nadruk op het land van herkomst. Ik snap hem daar wel in: de muziek heeft internationale allure en gedurende de show kom je meerdere muziekstijlen tegen. G-Dragon switcht moeiteloos van pop en hiphop naar r&b en een vleugje dubstep, maar ook gevoelig klinkende ballads gaan hem goed af.

Of die ballads echt gevoelig zijn weet ik niet, want ik versta er (op wat Engelse refrein-zinnen na) natuurlijk geen woord van. Normaal gesproken ben ik een die hard lyrics-fan en wil ik mee kunnen zingen bij een concert, maar deze keer is het niet eens erg dat dit niet kan. Ik heb het veel te druk met kijken naar de dansers, G-Dragon zelf en de bijzondere videos tijdens de kledingwissels. En die zijn er nogal wat, hij verandert om de twintig minuten van outfit. Hij heeft natuurlijk wel een mode-reputatie hoog te houden!

Waar voor je geld?

Ja, dat zeker. Elke euro die je hierin stopt krijg je dubbel en dwars terug in de vorm van entertainment. Het motto van G-Dragons project/kledinglijn Peaceminusone (waarvan hij tijdens zijn tour ook stukken draagt) is 'turning the imaginary into reality'. Dat geldt voor zijn concerten dus ook. Het gaat niet alleen om de muziek, maar ook om de hele cultuur eromheen. Het oog voor detail is echt fantastisch en het publiek gaat tijdens het concert helemaal op in zijn wereld.

Ik heb constant de neiging om zijn show te vergelijken met die van Westerse popacts als Drake en Justin Bieber, maar eigenlijk moet ik dat niet eens willen. G-Dragon is zijn eigen genre, ook 'binnen de K-pop'. Het coole aan G-Dragon, en misschien ook wel aan K-pop in het algemeen, is dat alles mag, alles kan en dus ook echt alles gebeurt. Qua muziek is alles tot in de puntjes bedacht en geregisseerd, maar qua looks is er weinig oog voor hokjes en 'hoe het hoort'. Alles ziet er superslick en verzorgd uit en er wordt gespeeld met identiteiten, kleuren, kapsels en modestatements alsof het niets is. En ik denk dat het die vrijheid en creativiteit is wat K-pop zo aantrekkelijk maakt voor een wereldwijd publiek.