Coldplay aan het woord
- Nieuws
- Coldplay aan het woord
Wanneer kregen jullie het gevoel dat jullie iets bijzonders aan het doen waren?
Chris: “We zijn een keer uit elkaar gegaan. Dat heeft een week geduurd. En toen realiseerden we ons hoe speciaal het was. Dat is nu drie jaar geleden.”
Jonny: “Ik dacht het vanaf het moment dat we begonnen met schrijven. Ik heb hiervoor in verschillende andere bandjes gespeeld, maar die magie heb ik nooit eerder meegemaakt. Het voelt alsof je verliefd bent. Ik ben de juiste mensen tegenkomen.”
Kwam het succes snel genoeg?
Chris: “We wachten nog steeds. Dat is onze drijfveer. Elke dag weer gaan we er vanuit dat niemand ons leuk vindt.”
Zelfs na 5 miljoen verkochte platen?
Chris: “Ja, maar dat was van één plaat. En nu is het tijd voor de volgende…”
A Rush Of Blood To The Head is net platina geworden in Engeland…
Will: “We maken ons altijd zorgen of een plaat aanslaat. Dus het is fijn dat het genoeg mensen pleziert.”
Guy: “We proberen altijd verder te kijken.”
Jullie ambitie is de beste band van de wereld te worden. Hoe groot willen jullie worden, a la U2?
Will: “Het gaat niet om de grootte, maar om hoe goed het is. Zolang wij maar goede albums maken en er progressie in onze muziek blijft zitten.”
De nieuwe single in Europa is ‘The Scientist’, maar in Amerika hebben ze gekozen voor ‘Clocks’. Waarom is dat?
Jonny: “Het was de bedoeling dat 'The Scientist' overal de tweede single zou worden. Maar een aantal radiostations in Amerika begonnen met het draaien van 'Clocks'. Waarom zou je daar tegen vechten?”
Chris: “Je mag blij zijn dat je überhaupt wordt gedraaid op de Amerikaanse radio, dus…”
Voelt dat niet goed dan om succesvol te zijn daar? Chris: “We doen nog steeds ons best in Amerika. En het voelt goed als het goed gaat. Maar het gaat niet altijd goed.”
Wanneer niet?
Chris: “Meestal. Bijna elke dag is er wel iets. Maar dat is okay, dat is de uitdaging.
Wie heeft het idee voor de clip van 'The Scientist' verzonnen?
Chris: “Het was het idee van Jamie Thraves, de regisseur. Hij is erg goed en heeft eerder clips gemaakt voor The Verve en Radiohead. Hij moest ons wel eerst overtuigen.”
De clip achterstevoren opgenomen en jij hebt de tekst achterstevoren geplaybackt. Hoe heb je dat in godsnaam voor elkaar gekregen?
Chris: “Het is grappig want ik was in Las Vegas toen ik de cd kreeg waar het liedje achterstevoren op stond. Ik moest het uit mijn hoofd leren. Het duurde eeuwen. Uren en uren en uren. Ik heb het niet altijd helemaal goed gedaan, maar ik kan nu wel achterstevoren zingen.”
Luister hier naar een zinnetje uit ‘The Scientist’ achterstevoren.
En luister hier of het klopt wat Chris Martin zingt...
Was het niet vreselijk om zo naar dat nummer te luisteren?
Chris: “Nee man, het klinkt fantastisch.”
Alleen Chris is in de clip van ‘The Scientist' te zien. Voelt niemand zich gepasseerd?
Will: “Wij zijn liever niet te zien in de clips. Het is veel beter als Chris dat in zijn eentje doet. We hebben wel met het idee gespeeld om iets op de achtergrond te doen. Maar… toch maar niet.”
En als de regisseur niet Chris maar een van jullie zou pikken als hoofdrolspeler?
Guy: “Ik weet het niet. Hangt er vanaf. Ik denk niet dat het een goed idee is. Het is of een clip met Chris of een performance video. We zijn geen acteurs, weet je. Het zou er fake uitzien.”
Afgelopen zomer stonden jullie op Glastonbury (het Engelse Pinkpop). Jullie hebben in een interview gezegd dat het voelde als een examen. Leg eens uit?
Will: “We zagen onlangs video-opnames van het moment voordat we het podium op moesten. We zagen er nogal nerveus uit.”
Jon: “Het goede van zenuwachtig zijn voor een optreden zijn is dat je alle zenuwen verliest zodra je het podium opgaat. Ik maak me altijd zorgen als ik voor een optreden niet zenuwachtig ben.”
Chris: “We leggen zelf de druk op ons, maar voor ons was dat festival de grootste uitdaging. Als dat optreden goed zou zijn, dan zou het OK zijn, dan zouden we klaar zijn om te touren en dan zou het tweede album goed zijn. Toen we van het podium kwamen en niet al teveel fouten hadden gemaakt, waren we echt heel erg blij.”
Jullie dachten op een gegeven moment klaar te zijn met A Blood Of The Rush To The Head, maar daarna hebben jullie de helft weggegooid. Welke nummers waren wel goed?
Chris: “'Politik', ‘In My Place’, ‘Green Eyes’, ‘A Rush Of Blood To The Head’, ‘Warning Sign’ en ‘Amsterdam’. Zes stukken waren OK. O, en 'God Put A Smile Upon Your Face'.”
Will: “Na de eerste keer miste het een bepaalde soul. En toen zijn we nieuwe nummers gaan schrijven. Een aantal hebben we helemaal opnieuw opgenomen. Van ‘God Put A Smile Upon Your Face’ hebben we iets bewaard. Maar de rest hebben we helemaal opnieuw gedaan. Het was een lang proces. Om de slechte stukken eruit te halen en perfectie te bereiken. Het heeft een maand of acht geduurd om het album af te maken.”
Volgens sommige critici maken jullie tijdloze muziek. Hoe doe je dat, tijdloze muziek maken?
Will: “Met heel veel tijd, haha.”
Guy: “Als we dat wisten zou iedereen het doen.”
Will: “Het is vooral heel erg kritisch zijn en goed weten wat je wilt op de plaat. Net zolang totdat je het hebt. En dan is er nog iets wat een album speciaal maakt, maar wat dat dan is…”
Chris: “We proberen er nog steeds achter te komen. We denken altijd weer een stap vooruit en doen ons best om het beste liedje ooit te schrijven. Voor ons klinkt Coldplay niet tijdloos. Het klinkt als: we kunnen beter.”
Jullie zijn zo bescheiden. Maar al die lovende recensies dan?
Chris: “We love that! It’s the best thing in the world. Maar als je slechte recensies krijgt…”
Jon: “Op de een of andere manier is het makkelijker om de slechte te begrijpen. Want we kunnen niet achterover leunen om van ons zelf te genieten.”
Chris: “We geloven alleen in slechte recensies.”
Krijgen jullie die überhaupt dan?
Chris: “Nogal. En het worden er steeds meer. Elke band heeft hier mee te maken en daar moeten we mee leren omgaan. Vorige week voelden we ons een beetje ellendig. Maar we slaan ons er wel doorheen.”
Maakt kritiek uit?
Guy: “Ik praat voor mezelf: als we er zelf tevreden mee zijn omdat we denken dat het echt goed is, dan maakt het me niet zoveel uit wat anderen er van zeggen.”
Will: We zijn er echt van overtuigd dat wat wij doen heel goed is. Maar het is gewoon vervelend als anderen het niet goed vinden. Frustrerend soms. Zeker als je ziet hoeveel shit er wordt uitgebracht en wat aanslaat omdat het goed gepromoot is en door iedereen zijn strot wordt gedouwd. Het is irritant om dan naar beneden te worden gehaald als je zelf iets doet waar je je hart in hebt gestopt.”
Welk liedje zou je het liefst willen coveren:
- Whitney Houston – ‘I Wanna Dance With Somebody’
- Louis Armstrong – ‘What A Wonderful World’
- Rammstein – ‘Sonne’
Will: “Die tweede. Die andere zijn grappig bedoeld, toch?”
Guy: “We hebben ooit een James Bond-cover gedaan, ‘You Only Live Twice’, en een nummer van Echo & The Bunnyman, ‘Lips Like Sugar’. Ook ‘Many Rivers To Cross’ van Jimmy Cliff. Echte klassiekers. We speelden eigenlijk alleen maar covers omdat we te weinig liedjes hadden… Pure opvulling.”
Jon: “We hebben het vroeger veel gedaan, covers spelen. Tegenwoordig doen we er weinig tot geen.”
Chris: “Ik zou kiezen voor Rammstein. Maar op dit moment zou ik ‘Crawling’ willen coveren, van Linkin Park. Volgens mij zouden wij dat heel goed kunnen.”
Luister hier naar Chris Martin die acapella ‘Crawling’ doet.
Wat vind je van Linkin Park?
Chris: “Hoe ze er ook uitzien, ze hebben een paar fantastische liedjes. Niet iedereen uit de band is het met me eens, maar ik vind ‘Crawling’ echt een briljant liedje.”
Zijn er nog meer commerciële liedjes die jullie goed vinden? Moby komt er voor uit dat hij een aantal liedjes van Celine Dion en de Spice Girls best te pruimen vindt…
Chris: “Elk liedje met een goede melodie en met een tekst die begrijpelijk is, is een goed liedje.”
Jon (een beetje voorzichtig): “Ik vind de nieuwe single van Justin Timberlake erg goed.”
Hoe sta je tegenover het programma ‘Idols’…
Chris: “We absolutely are disgusted by the whole thing. Niet door de mensen die meedoen, die winnen en die platen opnemen. Maar door de mensen die erachter zitten. De producers en de managers die bakken geld verdienen en die het veel langer uithouden dan de artiesten. Ze gebruiken het talent van deze jonge mensen, vullen hun zakken en gaan door met hun volgende project.”
Will: “Het was megagroot in Engeland. Ik haat de show niet, maar degenen die het maken en erachter zitten. Ik heb medelijden met de mensen die winnen. Ze hebben talent, ze kunnen zingen. Maar ze worden gedwongen om de meest vreselijke liedjes te zingen. Het is zo zonde, ze zouden iets heel bijzonders kunnen zijn.”
Jonny: “Maar er moeten niet alleen maar bandjes zijn die hun eigen ding doen. Dat zou best vervelend worden.”
Zou het frustrerend zijn als ‘The Scientist’ binnen zou komen op nummer 2 en de single van iemand als Will Young, de winnaar in Engeland, op nummer 1?
Guy: “Zoiets is al gebeurd, met ‘In My Place’. Darius stond toen op 1, wij op nummer 2.”
Will: “Aan de andere kant mogen we trots zijn. Sommige nummers zijn er voor gemaakt om op nummer 1 te komen, in Engeland. Wij zijn geen singleband. En het is al heel wat dat we zonder al teveel promo op 2 zijn gekomen.”
Chris: “We hebben niets tegen ‘Idols’ zelf. Die mensen kunnen best zingen en het zijn goede liedjes. We zijn gewoon tegen het uitbuiten. Wij zijn voor ‘fair trade’.”
Wat hebben jullie met Make Trade Fair?
Chris: “Het idee hierachter is om eerlijke deals in de wereld te sluiten. Wij doen geen commercials. Of het moet iets zijn waar we in geloven. En waar we nu in geloven is www.maketradefair.com. En dat zullen we blijven doen. We komen niet met oplossingen, maar proberen wel de aandacht erop te vestigen.”
Jon: “We steunen het. We maken er reclame voor en geloven erin. We zijn niet de organisatoren ervan.”
Jullie spelen vrijwel altijd ‘Don’t Panic’. Waar denk je aan als je ‘we live in a beautiful world’ zingt?
Chris: “Soms geloof ik het, soms ook niet. Op sommige avonden moet ik mezelf geruststellen, op andere kan ik het vieren."
