7 dingen die we al kunnen verklappen over de Coldplay-documentaire

1. Chris de stuiterbal gaf Coldplay een eerste zetje

Vier slungelige, nerdy en stonede jongens die muziek maken in hun studentenkamer: hoe klassiek wil je 't hebben? Er ontstonden in hun studiejaar een stuk of zes bandjes, maar Coldplay is de enige die 't gered heeft. Een gedeelte van dat succes heeft de band (eerst Starfish genaamd, toen The Coldplay) te danken aan het tomeloze enthousiasme van Chris Martin. Hij bestond volgens bassist Guy uit twee dingen: heel veel energie en nóg meer haar. Hij was vastbesloten om van zijn bandje een succes te maken.

Tijdens hun tweede optreden ooit slingerde Chris al een "Thanks for coming to watch us before we're Bon Jovi-massive!" de zaal in en lang voordat de band een platencontract had, schreeuwde hij van de daken dat iedereen hen in de gaten moest houden. Je kunt er om lachen, maar met een beetje ballen kom je dus blijkbaar een heel eind!

2. De dynamiek in de band hield alles bij elkaar

De dynamiek tussen Chris, Jonny, Guy en Will wordt op verschillende manieren beschreven: broers, familie, beste vrienden, een mooi huwelijk tussen vijf man. Vijf? Ja, want naast deze vier is er ook nog Phil Harvey. Eerst de manager, daarna het vijfde 'geheime' lid van de band. Hij denkt achter de schermen mee over tour designs, fungeert als doorslaggevende vijfde stem bij discussies en bepaalt de setlists.

Die vijfde stem van Phil is behoorlijk vaak nodig, want Coldplay is het vaak met elkaar oneens. Drummer Will is, naar eigen zeggen, de boeman die het vaakst ideeën voor liedjes afschiet. Dat wordt hem vaak niet in dank afgenomen, maar tegelijkertijd fungeert hij daardoor ook als het moreel kompas van de band. Will weet hoe 't moet. Chris: "Will is the base of the statue that is Coldplay. Without him, we'd fall over immediately!"

3. De periode rondom X&Y was zwaar klote

Het opnemen van Parachutes was spannend, want het was de eerste. Bij A Rush Of Blood To The Head ging het al een stuk beter, maar bij X&Y kakte het weer he-le-maal in. Het schrijven ging voor geen meter, iedereen was het met elkaar oneens en de sfeer was ijzig. Halverwege de documentaire zie je hoe de band vastloopt in de opnames ("It has been a year and we still got fucking NOTHING.") en hoe Chris boos is op Will en Guy, omdat zij een aantal teksten van hem afkeuren.

Ook de stress van het touren bracht de nodige confrontaties teweeg. Zo zie je hoe Chris Martin na een concert boos rondloopt in de backstage, een techneut uitfoetert en verzucht dat 'het nog maar 32 concerten duurt voor Coldplay voorbij is'. Maar godzijdank was daar uiteindelijk nog 'Fix You', de track die de boel nog een beetje redde en uitgroeide tot een klassieker van jewelste.

4. Viva La Vida is gedeeltelijk geblinddoekt opgenomen

Met X&Y achter zich was het in 2008 tijd voor het volgende albumproject: Viva La Vida! Maar dan wél met frisse energie en nieuwe ideeën. Ze schakelden producer Brian Eno in, bekend van zijn werk met o.a. U2, David Bowie en Talking Heads. Hij trapte Chris een paar weken uit de band zodat de andere drie bandleden een tijdje aan eigen ideeën konden werken, zonder de nogal aanwezige mening van meneer Martin. Dat hielp.

Na een aantal gezamenlijke zangsessies (in kerken van Londen tot Barcelona) begonnen de creatieve plannen te komen en begonnen ze te schrijven (soms zelfs geblinddoekt, jawel) in hun gloednieuwe, zelf gekochte studio. Dat hielp nog meer. Ze kregen weer inspiratie, vonden elkaar weer aardig en de wereld was weer mooi.

5. Ghost Stories was een absoluut dieptepunt voor Chris

Mylo Xyloto (2011) wordt in de film een beetje genegeerd, maar Ghost Stories (2014) krijgt flink wat aandacht! Niet om een leuke reden. Het huwelijk tussen Chris en Gwyneth Paltrow liep stuk, waardoor Chris in een moeilijke periode belandde. Zo donker dat Phil Harvey (dat vijfde bandlid) af en toe bang was dat 'ie zichzelf iets zou aandoen: "I was glad to get texts from him in the mornings. I'd know that he was still there."

De documentaire laat zien hoe slecht 'ie eraan toe was en hoe Ghost Stories ontstond als een soort vangnet vanuit de band. Muziek maken hielp Chris verder, dus richtte de rest van de band een thuisstudio in zodat ze low-key dingen konden opnemen. Ook hielden ze in de gaten of hij niet teveel van zijn leven blootgaf in de nummers. Broederschap op z'n mooist, toch?

6. Beyoncé nam 'Hymn For The Weekend' op in een slaapkamer

A Head Full Of Dreams is het album en de tour die Coldplay altijd al heeft willen hebben. De afgelopen paar jaar staat voor de band in het teken van creatieve vrijheid, waarmee ze een show konden samenstellen waarin ze helemaal los konden gaan qua inspiratie en productie.

Hoe groots die tour ook was, zo klein was de weg ernaartoe. Zo nam Beyoncé haar gedeelte van 'Hymn For The Weekend' gewoon op in een geïmproviseerde studio in de slaapkamer van Chris zijn zoon! Ook leuk: Noel Gallagher dropte nog even langs voor een gitaarsolo in 'Up & Up', ook al was 'ie eigenlijk veel te sarcastisch om de vibe van het album te kunnen waarderen.

7. En nog een gratis tippie

Blijf zitten tot de credits en beyond! Tijdens het eerste gedeelte van de aftiteling zie je een compilatie van maffe momenten die niet per se in de film passen, maar wél heel leuk zijn om te zien.

Na de aftiteling volgt er nog een interview met regisseur Mat Whitecross, vergezeld met livebeelden ('God Put A Smile Upon Your Face' en 'A Sky Full Of Stars') en nog wat extra backstage beelden!

Olivier is keihard fan

3FM-dj Olivier Bakker mocht de documentaire vorige week ook al zien en wilde daar écht nog even het een en ander over kwijt...

Dus...

Heb je na het lezen van dit stuk onwijs veel zin om dit verhaal zelf te zien? Opschieten dan, want hij draait alleen op woensdag 14 november in een stuk of honderd Nederlandse bioscopen. Morgen al, dus. Mocht dat agendatechnisch écht niet lukken? Geen stress, want op 7 december komt de volle twee uur ook gewoon uit op DVD. Kun je 'm lekker thuis op de bank kijken.

Meer Coldplay?

>> Dit is waarom er een aap met wodka-cranberry op Coldplays nieuwe DVD staat
>> Zo klinkt 'Viva La Vida' met een bak cowbell erdoorheen