Chance The Rapper verdient alle aandacht van de wereld

Is er iets wat Chance The Rapper niet kan? Hij zingt, rapt, danst en lijkt daarnaast ook nog eens altijd blij te zijn. Het karakteristieke petje met de '3' lijkt zijn hoofd nooit te verlaten en met Coloring Book releaste de rapper uit Chicago een van de meest spraakmakende albums van 2016. Je hoort Chance The Rapper nu iedere dag op 3FM met 'All Night'.

Drie Grammy's voor Chance

Met maar liefst zeven nominaties was Chancelor (Chano) Jonathan Bennett - goeie naam wel - al een van de grotere kanshebbers tijdens de Grammy's 2017. Uiteindelijk won hij er drie, wat in de 58 Grammy-edities daarvoor onmogelijk was geweest. Tot 2017 konden alleen artiesten die hun muziek echt te koop aanboden, genomineerd worden. Chance is de eerste artiest die op basis van alleen streamingcijfers een Grammy voor Best Rap Album won.

Hij ging uiteindelijk naar huis met de awards voor Best New Artist, Best Rap Performance en Best Rap Album.

Onafhankelijkheid

Chance biedt al zijn muziek gratis aan. Alles online, via streamingplatformen als Spotify en Soundcloud. Hij doet dat natuurlijk om de aandacht op zichzelf te vestigen, maar ook om anderen te laten zien wat je kunt bereiken als independent artist zonder label. Hij heeft namelijk geen platencontract en hoeft zich dus ook niet aan regels van anderen te houden. Van platenbazen moet hij écht niets hebben.

"It's a dick-swinging contest, they just want to brag about who they signed to their label. I'm staying far away from dick-swinging."

Die onafhankelijkheid betekent wel dat Chance geld verliest: hij krijgt precies $0 binnen via albumverkoop. Dit compenseert hij met streaminginkomsten (die gering zijn) en de opbrengsten van zijn tours en merchandise. Maar goed, hij verdient liever iets minder dan dat hij zich moet bezighouden met platenbazen. Valt wat voor te zeggen.

Van God naar Xanax naar God

Chance groeide religieus op, maar liet die levensstijl los tijdens de zes maanden dat hij in Los Angeles woonde in 2014: hij had daar een gigantische villa waarin hij een studio bouwde en leefde daar vooral op muziek, vrouwen en een verslavend pilletje hier en daar. Niet zijn beste periode, vindt hij.

"I was Xanned out every day. I was a fucking zombie and not doing anything productive for like, six months."

Toen was het ook wel weer genoeg en verhuisde Chance terug naar Chicago, waar hij terugging naar zijn ex en samen met haar een kindje kreeg. Aan die zwangerschap en zijn tijd in Los Angeles hebben we Coloring Book te danken: Chance besloot zijn geloof weer op te zoeken en zich weer serieus bezig te houden met zijn muziek. Dat is duidelijk terug te horen in Coloring Book: gospel is een grote, rode draad op het album, net als liefde, Chicago en dance.

Tijdens het oppikken van zijn Grammy voor Best New Artist stak Chance zijn geloof niet onder stoelen of banken: "Glory be to God, I claim the victory in the name of the Lord, let's go!"

The only way is up

Hij kwam van ver maar is inmiddels al een flink eind gekomen, die Chance. Hij schreef zijn eerste album 10 Days toen hij tien dagen van school geschorst werd wegens het roken van wiet en tripte regelmatig op acid tijdens het maken van album #2, Acid Rap (it's all in the name). Album nummer drie ging er iets degelijker aan toe qua schrijfproces en leidde tot Chance's grootste commerciële succes so far.

Hij werkt regelmatig samen met Kanye West, zijn albums werden beluisterd in Huize Obama en hij gaf een indrukwekkend herdenkingsoptreden voor bokser Muhammad Ali. Door al die publiciteit werd hij benaderd voor verschillende reclamecampagnes, waaronder deze vage commercial van KitKat. Een extra zakcentje is natuurlijk welkom, als independent artiest.

Chance The Rapper in drie tracks

Coloring Book is volgens de Grammy-jury (en de rest van de wereld) dus het luisteren absoluut waard. Dit zijn drie sleuteltracks op het album:

'All Night'
Volgens Chance The Rapper is dit Chance The Rapper's beste track. In 'All Night' rapt hij over de nadelen van zijn nieuwe succes: iedereen wil wat van hem, terwijl hij gewoon lekker van feestjes wil genieten. De track is geproduceerd door Kaytranada (yes, die van 'Together') en is een throwback naar de Chicago house-scene uit de jaren '80.

'No Problem'
Het geuzenlied tegen de wurgcontracten van platenlabels: "If one more label try to stop me, it's gon' be some dreadhead niggas in your lobby!" Chance zit zelf niet vast aan een platencontract, maar de artiesten die meewerkten aan Coloring Book natuurlijk wél. De labels vonden het nogal kut dat 'hun' artiesten zonder toestemming meewerkten aan tracks en videos, dus kreeg Chance regelmatig mensen achter zich aan.

"That’s when you get phone calls where people are trying to tell you that they own your friends."

'Same Drugs'
Dit was de moeilijkste track om te schrijven, er waren twintig versies voor nodig om te komen tot 'Same Drugs' zoals je 'm hieronder hoort. Het nummer gaat niet over drugs, maar over Chance's herinneringen aan een meisje van vroeger en hoe ze uit elkaar zijn gegroeid qua interesses en levens.

Dat was 'm, de spoedcursus Chance The Rapper. Wil je meer horen? Hier beluister je Coloring Book van A-Z.