Uit het oog: Quinten (28) heeft autisme en werkt twaalf uur per dag sinds hij thuiswerkt

In 'Uit het oog' geven we aandacht aan groepen die zich in normale tijden al aan de rafelranden van de maatschappij begeven en door de coronacrisis helemaal buiten beeld dreigen te raken. Met deze serie proberen we deze groepen (daklozen, gehandicapten, asielzoekers, etc) in het zicht te houden en daarmee in ons hart.

Na vier studies te zijn begonnen én gestopt werd Quinten gediagnosticeerd met autisme. Vervolgens zat hij drie jaar thuis, waar hij ’s nachts veel gamede en series keek. Sinds een half jaar volgt hij een opleiding bij dagbesteding Sprint, waardoor hij vijf dagen per week buiten de deur kan werken. Quinten had veel aan de opleiding: hij vond het interessant en bouwde aan een gezond ritme. Hij baalt ontzettend dat hij nu weer thuiszit.

Sprint is een zorgvoorziening waar jongeren met autisme IT- en multimediavaardigheden leren met veel extra begeleiding. Veel zijn uitgevallen uit het regulier onderwijs en zaten al een tijd thuis, waar sommigen steeds meer 's nachts leefden. Bij Sprint werken ze op een kantoor waar ze weer een normaal ritme opbouwen. Daarnaast groeien ze in hun persoonlijke ontwikkeling, waarna ze weer werk of een nieuwe opleiding kunnen zoeken.

Gevoelig voor veranderingen

De coronacrisis is extra lastig voor mensen met autisme. Ongeveer 200.000 mensen in Nederland hebben de ontwikkelingsstoornis. Gevoeligheid voor veranderingen en onduidelijkheid is een belangrijk kenmerk. De onzekerheid en verstoring van het normale leven is voor mensen met autisme heel moeilijk te accepteren.

Luister ook onze podcast over autisme: 'Geert heeft autisme en onthoudt alles wat hij ziet'

Quinten herkent die problemen. "Ik vind het heel jammer dat ik niet naar Sprint kan, omdat het eindelijk beter met me ging. Ik had een goed ritme gevonden en nu voelt het alsof ik terugval. Ik vind het moeilijk om een ritme aan te houden, omdat activiteiten voor mij gebonden zijn aan een bepaalde plek. Ik werk bij Sprint en thuis zijn is voor ontspanning, zo houd ik een normaal ritme aan. Nu ik niet meer naar het kantoor kan, kan ik dat onderscheid niet maken.”

Normaal dagritme is lastig

Mirthe Korf, psycholoog bij Sprint, noemt de coronacrisis ontzettend lastig voor jongeren met autisme, die veel baat hebben bij een vaste structuur en rustige werkomgeving. Ze legt uit dat het ‘normale’ dagritme aanhouden nu heel moeilijk is. “De heel gemotiveerden zullen zelfstandig met de opdrachten van Sprint aan de slag gaan, maar een groot deel kan dit niet waardoor ze in de knoop raken en tijdelijk stilliggen.”

Ook Quinten maakt zich zorgen. Hij is bang weer in zijn oude ritme terug te vallen, omdat structuur vinden onmogelijk lijkt met al het thuiszitten. Sinds hij thuiswerkt maakt hij heel lange dagen. “Ik sta op tijd op, dan werk ik zes uur, neem pauze en werk nog eens zes uur.” Hij vindt het vele werken prima gaan, maar zou wel graag een normaler ritme willen opbouwen. “Dat is lastig, want waar ik nu werk is dezelfde plek als waar ik series kijk en zit te gamen. Ik voel nu niet aan wanneer ik moet stoppen met werken.”

Altijd lang werken

Mirthe is niet verbaasd dat Quinten veel werkt, bij Sprint bleef hij ook zitten totdat de begeleiding afsloot. Het lange werken kan volgens haar komen doordat als hij bezig is met iets, dit ook echt af moet. “Hij is dan echt bezig met zijn interesse, dus kan hij lang doorgaan. Dat komt wel vaker voor bij mensen met autisme.”

Ze vindt het positief dat hij zo gemotiveerd aan de slag gaat om dingen te leren en zichzelf te ontwikkelen. Aan de andere kant is twaalf uur lang werken voor niemand gezond. "Het is belangrijk om goed te eten, genoeg te bewegen en niet te lang achter een scherm zitten. “Het zou beter zijn als hij ook een andere invulling van zijn dag vindt, daar komt hij nu niet aan toe.”

Bron: ANP

Veel bellen

Dat is Quinten met haar eens, maar het maakt het niet minder moeilijk. In deze situatie heeft hij het meeste aan de belletjes met de begeleiding. Meerdere keren per dag checkt de begeleiding hoe het gaat. Ze kijken of de jongeren zich aan de werkuren houden of checken soms zelfs of iemand überhaupt al wakker is.

Quintens Sprintcoach Dave stuurt extra veel werk op, zodat iedereen bezig blijft, en stuurt tips voor het thuiswerken. Zo is het volgens Dave slim om de werktijden van Sprint aan te houden, lijstjes te maken met wat je moet doen en wekkers te zetten om de tijd bij te houden. Alles om het thuiswerken zo prettig en gezond mogelijk te maken.

"Sommigen pakken die tips en het thuiswerken beter op dan anderen," vertelt Dave. "Quinten werkt heel veel, maar anderen zijn juist nauwelijks aan het werk te krijgen, dat verschilt per persoon. Ik zie bij de meesten ondertussen wel verbetering, maar voor sommigen blijft het hartstikke moeilijk."

Niet iedereen kan thuiswerken

Ook al is het kantoor gesloten, de begeleiding doet er alles aan om te zorgen dat iedereen op normale tijden blijft werken. Via groepsvergaderingen op online platforms Teams en Skype zorgen ze dat de jongeren toch op vaste tijden aanwezig moeten zijn. Ook probeert de begeleiding door veel contact nog een vast onderdeel in hun leven te blijven, zodat ze na de coronacrisis weer terugkomen bij de opleiding.

Sprint houdt zich tot nodig is aan de regel van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) om thuis te werken. Dit is verplicht omdat het werk bij Sprint niet onder de vitale beroepen valt. Dave hoopt dat Sprint niet lang de deuren hoeft te sluiten. “Niet iedereen kan leren thuiswerken. Voor degene die dat niet lukt is dat heel zonde, want ze hebben bij ons een structuur opgebouwd, maar nu komen ze weer in hetzelfde ritme terecht waar ze al jaren in vastzaten. Het is dan weer een hell of a job om dat te veranderen.”