3voor12 Award 2019: de genomineerden

3voor12 Award

De 3voor12 Award wordt jaarlijks uitgereikt aan de Nederlandse artiest met het beste album. Een twaalfkoppige jury bestaande uit muzikanten, 3voor12-luisteraars en professionals uit de muziekindustrie buigt zich over een longlist van 12 genomineerden. Behalve eeuwige roem is er ook een geldprijs van €1203,12 aan verbonden.

De 3voor12 Award wordt vrijdagavond 6 december uitgereikt tijdens het Song van het Jaar Festival in Utrecht. Vandaag maakte VPRO 3voor12 ook de eerste namen van het Song van het Jaar festival bekend. Garagerockband Mozes and the Firstborn, hiphop-act Ares, elektronica-artiest Meetsysteem, Nederlandstalige popband én 3FM Talenten WIES en slaapkamerpopproducer LO-FI LE-VI. Meer namen worden binnenkort bekendgemaakt!

Faberyayo - <3

Niemand is voor eeuwig jong, zelfs De Jeugd Van Tegenwoordig niet. De Amsterdamse rapformatie is de eerste om dat onder ogen te zien. Luister maar eens naar die opener van De Lachende Derde, het toen nog wat ironische 'Zo Volwassen, Zo Beleefd'. Ook <3, geproduceerd door softcore meester Benny Sings, draagt de even verrassende als kenmerkende zachtaardigheid en intimiteit van Yayo's solowerk.

Jungle By Night - Livingstone

10 jaar bestaan ze ondertussen, en op hun nieuwste album Livingstone gaat Jungle By Night zich voor het eerst in volledige overgave de diepte in. Die mellow opener heet niet voor niets 'Hangmat'. Hoewel de titel van de plaat ongetwijfeld een knipoog is naar David Livingstone, de beroemde ontdekker van zuidelijk Afrika, is Jungle By Night allang niet meer zomaar in het vakje 'afrobeat' onder te brengen. Livingstone herbergt jazz, Arabische muziek en krautrock.

Willem - Man in Nood

Lang hield Willem zijn kaarten tegen de borst, maar op zijn eerste soloplaat sinds de inmiddels alweer opgeheven breuk van zijn partnerschap met Twan legt hij ze allemaal op tafel. Op het imposante Man In Nood keert Willem de blik inwaarts en draait hij vervolgens niet om de hete brij heen. In 'Houten Pak' bijvoorbeeld, een liefdeslied vanaf de rand van de afgrond. Muzikaal gezien heeft Man In Nood dan ook niets met The Opposites te maken: hier werkt Willem met moderne gospel en R&B, geluiden uit de hoek van Frank Ocean en Kanye West in een verdrietige bui.

Pip Blom - Boat

Wat een jaar had ex-3FM Talent Pip Blom hè? De Amsterdamse indierocker speelde op meerdere shows op Glastonbury, het festival van haar dromen. En dan maakte die langverwachte debuutplaat ook nog eens alle verwachtingen waar. Boat staat vol met steengoede gitaarliedjes die slim geschreven, maar die bovenal niet te moeilijk en gewoon hartstikke leuk zijn. De band heeft de ontwapenende bravoure die kraakhelder maakt waarom men in Groot-Brittannië zo met Pip & co. wegloopt.

Weval - The Weight

Dahaaag, dansvloer! Op zijn tweede album koos Weval dit jaar de moeilijke weg, het experiment. En het duo keek geen moment meer om. In plaats daarvan werkten Harm Coolen en Merijn Scholte Albers twee jaar lang zorgvuldig aan The Weight, een stijlvolle samenkomst van synths, analoge instrumenten en vervormde stemmen. Die stemmen zijn niet altijd samples meer: steeds vaker worden ze ingezongen door Coolen zelf. En die instrumenten, die worden live gespeeld door de vierkoppige liveband die het tweetal om zich heen bouwde.

Meetsysteem - Geen signaal

Alsof je op zolder een lang vergeten plaat onder een stoflaag vandaan hebt getoverd, zo klinkt het debuutalbum van Meetsysteem. De Amsterdamse Ricky Cherim bracht Geen Signaal echter pas dit jaar uit vanuit het niets. De Nederlandstalige popliedjes die Meetsysteem op Geen Signaal presenteert zijn best geschikt voor de dansvloer, al lenen ze zich net zo goed voor lange autoritten richting de ondergaande zon of voor een emotionele breakdown na een net wat te lange nacht.

Mozes and the Firstborn - Dadcore

'Dadcore! Dadcore!', zingt Melle Dielesen van Mozes and the Firstborn uit volle borst op het titelnummer van de derde plaat van de Eindhovense garagerockband. Het album is een humoritische liefdesbrief aan rock, maar ook een onderzoek naar de betekenis van volwassen zijn - of vooral, volwassen worden. De Eindhovenaren bezingen kalende kruinen, vaderschap en tot het gaatje gaan wanneer dat net niet meer kan. Ontzettend jammer dat de eeuwige tour van Mozes and the Firstborn aan het eind van dit jaar tot zijn eind komt met een (voorlopig) laatste show.

Altin Gün - Gece

Vorig jaar sleepte Altin Gün al een nominatie in de wacht met debuutalbum On, dat kunstje doet de band dit jaar dunnetjes over met opvolger Gece. Op die plaat zet de Turks-Nederlandse formatie een flinke stap voorwaarts: de sound van Altin Gün is breder, dieper, grootser. Neem bijvoorbeeld de naar elektronica neigende leadsingle 'Süpürgesi Yoncandan', waarin Turkse melodieën worden omgezet in spacey synthlijnen en klaterende ritmes strak uit drumcomputers worden getrokken. Geen wonder dat Tame Impala(!) de band vroeg meermaals zijn voorprogramma te verzorgen in de Verenigde Staten.

Amber Arcades - European Heartbreaks

Die ellende rondom Brexit die nu nog altijd voortduurt, daar maakte Annelotte de Graaf alias Amber Arcades een tijdje terug al een prachtige plaat over. Op European Heartbreak bouwde de Utrechtse haar geluid uit met grootse strijkarrangementen en fijnzinnige gitaarriffs. Net als haar debuut is European Heartbreak daarmee een plaat met internationale allure, waarop De Graaf het aandurft universele verhalen te vertellen, bij vlagen op droogkomische wijze.

Ares - Alice

De carrière van Ares is een achtbaan. In eerste instantie was Rens Ottema het troetelkind van de mainstream. Al op zeventienjarige leeftijd werd hij getekend door Top Notch, dat hem met allerlei andere talentvolle rappers en producers naar Schiermonnikoog stuurde om New Wave te vormen. Maar Ares vond nooit helemaal zijn plek in de hitparade die daarop volgde. In plaats daarvan creëerde hij zijn eigen eiland, werd hij volstrekt onafhankelijk. Op Alice duikt Ares down the rabbit hole: met cryptische teksten en verrassnde beats gaat hij op zoek naar zichzelf. Hij laat een frisse wind waaien door de Nederlandse hiphop, is wars van makkelijk scoren en doet enkel en alleen wat hem zelf kan bekoren.

BEA1991 - Brand New Adult

Hoewel ze in Amsterdam woont, trok BEA1991 de afgelopen jaren voornamelijk de aandacht van buitenlandse muziekplatforms. Af en toe dropte de mysterieuze zangeres een single, maar met met de langverwachte release van debuutalbum Brand New Adult liet BEA1991 voor het eerst haar volledige potentie zien. Haar zelfbetitelde yacht pop omvat galmende mantra's, haast kerkelijke koortjes en spacy artpop. Oh, en natuurlijk zwoele R&B die doet denken aan sparringpartner Blood Orange, die een handje meehielp aan ‘Did You Feel Me Slip Away?’.

Rina Mushonga - In A Galaxy

Rina Mushonga heeft het niet zo op Hollandse nuchtherheid. 'Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg'? Nee, daar moet ze niets van weten. Haar nieuwe album In A Galaxy is dan ook een grootse popplaat vol kleurrijke accenten. Op In A Galaxy markeert haar plek op de muzikale kaart juist door kriskras lijntjes tussen allerlei stijlen te trekken en weigert ze haar creativiteit in te perken zoals ze nog deed op haar debuut. Razend knap, hoe Mushonga's eigen stem hoorbaar blijft in een wervelwind van 80s synths, reggae, dubstep en pure pop.