Deze 14 artiesten stonden ooit op London Calling
- Nieuws
- Deze 14 artiesten stonden ooit op London Calling
Vorige week kwamen dance-liefhebbers nog aan hun trekken in de hoofdstad, dit weekend is Amsterdam dé place to be voor fans van gillende gitaren en coole indie. Aanstaande vrijdag en zaterdag vindt London Calling namelijk weer plaats in Paradiso: hét festival waar je sinds 1992 allerlei gitaarbandjes kan ontdekken voordat de rest van de wereld dat doet. En dat wil je, want er hebben in het verleden al heel wat toffe namen op London Calling gestaan. Van Fontaines D.C. tot Big Thief en van Blur tot Florence + The Machine: deze 14 artiesten stonden ooit op London Calling.
Fontaines D.C.
Wie in 2018 present was op London Calling voor de allereerste Nederlandse show van Fontaines D.C., wist het meteen: dit zijn post-punksupersterren in wording. Zo’n 6 jaar later blijkt dat de Ieren de verwachtingen dubbel en dwars hebben waargemaakt. Vorig jaar waren ze op tour met de Arctic Monkeys, hun nieuwste plaat Romance wordt nu al beschouwd als een van de beste van 2024, en volgende maand staan ze twee keer in een stijf uitverkochte AFAS Live. De 3FM Exclusive-showcase in Gent vorige maand beloofde in ieder geval al veel goeds.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Big Thief
In de afgelopen jaren is Big Thief uitgegroeid tot een van de vaste waarden in de indiehoek. Met hun emotionele folkrock hebben de Amerikanen een hoop harten veroverd, en zorgden ze voor de nodige tranen op Best Kept Secret en deze zomer op Lowlands. Wat je misschien niet weet, is dat ze een van hun eerste shows op Nederlandse bodem speelden tijdens London Calling in 2017. Wedden dat er toen ook al tissues nodig waren?
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
The View
Misschien doet de bandnaam The View nog geen belletje bij je rinkelen, misschien gaat er ergens, heel ver in je hoofd, een lampje branden als je de track ‘Same Jeans’ hoort. Je zal ‘m ongetwijfeld al eens gehoord hebben op een indiefeestje. In 2007 scoorden de Schotten een gigahit met dat nummer, én stonden ze op London Calling. Destijds leken ze nog the next big thing te zijn met zelfs een nominatie voor de prestigieuze Mercury Prize, maar daarna kwam er vrij weinig van terecht. In 2017 laste de band een pauze inom 6 jaar later al ruziënd weer het podium op te komen. Oef.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Florence + The Machine
Je kan het je misschien niet voorstellen: een verlegen, ietwat onzekere Florence Welch die schrikt wanneer het publiek haar een oprecht applaus geeft. Inmiddels is ze natuurlijk de mega charismatische frontvrouw van Florence + The Machine, die met bakken vol zelfvertrouwen over het podium beweegt. Dat was dus nog niet het geval in 2008, toen ze op London Calling stond. Maar wie voorbij die onwennigheid kon kijken, zag het toen al: dit is een superster in wording.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Bombay Bicycle Club
Als je in 2009 in het bezit was van een MP3-speler, dan is de kans vrij groot dat er een (wellicht illegaal gedownloade) track van Bombay Bicycle Club op stond. In die periode kon je niet écht om de catchy indierock van deze Londenaren heen. In 2008 én 2009 stonden ze op London Calling, daarna vulden ze op eigen houtje de grote popzalen, en na een lange pauze is Bombay Bicycle Club nu weer terug. Vorig jaar stonden ze nog op Lowlands, deze zomer op Down The Rabbit Hole.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Franz Ferdinand
Heel misschien heb je het al in je agenda staan: op 3 maart 2025 staat Franz Ferdinand in Paradiso. Da’s alweer de 7e keer (!!!) dat de Schotse rockband in die zaal staat. Fun fact: hun allereerste show op Nederlandse bodem was óók in Paradiso tijdens London Calling, all the way back in 2003. Toen maakten ze enorme indruk met hun frisse mengelmoes van speelse dance-punk en typische indierock.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Wolf Alice
Toen Wolf Alice in 2014 op het ‘echte’ London Calling stond (het jaar ervoor stonden ze op de mini-Tolhuistuin-variant), maanden voordat hun debuutalbum zou verschijnen, hadden de grunge-y indierockers al een flinke reputatie bij Engelse muziekbloggers. De Britten maakten de hoge verwachtingen in Paradiso dubbel en dwars waard, groeiden uit tot een band die festivals als Best Kept Secret platspelen, én kunnen zeggen dat Harry Styles zó groot fan van ze is dat-ie ze meenam op tour.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Slowdive
Er waren niet veel mensen die wat van Slowdive wilden weten toen ze in 1994 op London Calling stonden. Wie het niet over Britpop had, had het over grunge, en niet veel mensen stonden te springen voor de dromerige shoegaze uit Slowdive’s koker. Inmiddels is het 30 jaar later, en worden de Britten – mede dankzij gen z’ers op TikTok – op handen gedragen en beschouwd als iconen binnen het genre. Hun show op Best Kept Secret eerder deze zomer kreeg de tent muisstil.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Haim
De zusjes Haim zijn inmiddels niet weg te denken uit de indie scene, en flirten zelfs geregeld met de popwereld (hallo, ze stonden in het voorprogramma van bestie Taylor Swift’s Eras Tour!). Alana, Este en Danielle staan nu op de Rock Werchter’s en Down The Rabbit Hole’s van de wereld, maar in 2012 stonden de drie met hun gezellige poprockliedjes nog op London Calling voor hun allereerste show in Nederland.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
The Kooks
Het was 2006. De Arctic Monkeys brachten net hun eerste album uit en werden in de Britse media onthaald alsof het God’s eigen nakomelingen waren. Door al die media-aandacht raakte het debuut van een andere Britse rockband, The Kooks, een klein beetje ondergesneeuwd. Niet dat frontman Luke Pritchard dat erg vond: die zei in een interview dat-ie het eigenlijk wel fijn vond dat de spotlights eventjes op de Arctic Monkeys gericht waren. Stilletjes kropen de heren uit Brighton naar de voorgrond met catchy tunes als ‘Naive’ en ‘She Moves In Her Own Way’. Die worden nu nog steeds van voor naar achter meegezongen op Lowlands en in de AFAS Live, maar in 2006 werden ze ook al omarmd op London Calling.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Blur
Het is alweer 30 jaar geleden dat Blur Parklife uitbracht: alweer hun derde album, maar wel de plaat die de Britpop-band zó naar supersterrenstatus lanceerde, en inmiddels als iconisch wordt beschouwd. Een kleine 3 dagen voordat die plaat in 1994 uitkwam, stond Damon Albarn met z’n kameraden nog op London Calling. Dit scheen een legendarische show te zijn, waarbij het voor de aanwezigen meteen duidelijk was: ‘dit is zo’n band waar we het over 30 jaar nog over hebben’.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
King Krule
Toen King Krule in 2012 op London Calling stond voor zijn allereerste Nederlandse show, was-ie nog maar 17 jaar oud, een beetje een sukkeltje, en knetterstoned. Dat maakte niet uit. Met zijn weemoedige elektronische indie sleurde hij Paradiso toen al zijn eigen wereldje in. Doet-ie nu nog steeds, maar nu als volwassen man (vader, zelfs!) die de coffeeshops toch maar even overslaat voor z’n shows. Vorig jaar stond King Krule twee avonden in een stijf uitverkocht Paradiso, en zaten er veel indieheads massaal hun Ticketswap te refreshen om er tóch bij te kunnen zijn.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Nilüfer Yanya
Volgende maand staat ze in een uitverkochte Melkweg met haar gloednieuwe album My Method Actor onder de arm, maar wist je dat Nilüfer Yanya’s allereerste show op Nederlandse bodem tijdens London Calling was? In 2016 stond deze Londense singer-songwriter als piepjonge twintiger in Paradiso met slechts een handjevol tracks. Inmiddels zijn we zo’n 8 jaar, 3 albums en 2 shows op Best Kept Secret verder, en is Nilüfer uitgegroeid tot een regelrechte indie darling met haar shoegazey poprockliedjes.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Placebo
Ah, 1996. Het draaide toen allemaal om Britpop, om Oasis die op iedere hitlijst stond met ‘Wonderwall’, om Blur die de Britpop-oorlog had verloren van de broertjes Gallagher. Veel bands die rond deze tijd opkwamen, lagen in het verlengde van Oasis en Blur, maar niet Placebo. Nope, zij zetten Paradiso dat jaar op z’n kop met alternatieve rock die knipoogt naar seventies glamrock en bands als Sonic Youth en Depeche Mode. Ook verfrissend: de manier waarop de Londenaren rebelleerden tegen de stereotypen rondom seksualiteit en gender van die tijd. Vandaag de dag wordt Placebo nog altijd gezien als baanbrekend, en verkopen ze grote zalen als de Ziggo Dome uit.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
London Calling-programmeur Ben Kamsma vertelde in 2021 bij Vera On Track over hoe hij namen als Editors, Florence + The Machine en Franz Ferdinand wist te strikken voor het festival. Luister dat interview hier terug.