“We willen allemaal gabber in leven houden”: gabbers over de verschillende Hardcore generaties

Het begin

Hardcore is in de jaren '90 in Nederland ontstaan en ging hand in hand met de komst van de gabbersubcultuur. Het was het begin van elektronische muziek: wat voor sommige intens en vooral veel harde geluiden was, was voor anderen het begin van de gabber lifestyle. Het muziekgenre was én blijft een grote culturele en muzikale invloed voor de (muziek)wereld.

Iconische dj’s

Dj Paul Elstak is een van de grondleggers van het Hardcore-genre: al sinds de jaren negentig zet hij heel wat zalen op zijn kop zet met de dreunende, hoog tempo beats. Zijn eerste nummer ‘Life Is Like A Dance’ kwam uit in 1995 en behoort hierdoor bij de nostalgische ‘old school’ Hardcore muziek. Hierna werd de muziek in een rap tempo geproduceerd door verschillende dj’s en ontstonden er meerdere aftakkingen van Hardcore, waaronder subgenre millennium.

Wat is een gabber?

Een gabber is een Hardcore-liefhebber die zich bevindt in de bijbehorende gemeenschap en een groot deel van hun leven wijdt aan deze scene. Ze dragen vaak het bekende Australian matchende trainingspak en bijpassende Nike Airmax, waar ze de hele dag goed op kunnen hakken. Ook staan kale koppies en strakke paardenstaarten met de opgeschoren onderkant synoniem voor het gabber zijn. Daarnaast hebben gabbers heel veel liefde voor hun mede-gabbers, de muziek en de subcultuur.

Bekende gabbers in Nederland weten ontzettend veel over Hardcore en delen maar al te graag hun liefde over het evoluerende muziekgenre en de subcultuur. Ester aka Essociaal en Holli zijn beide trotse gabbers.

Esso

De Eindhovense gabber Ester aka Esso is al sinds haar veertiende verliefd op Hardcore. Door een crush op een gabber heeft ze zich verdiept in de scene, en ja hoor, ze was gelijk verkocht. Sindsdien heeft ze de gabbergemeenschap nooit meer verlaten. Esso: “De snelheid en drukte van de muziek vond ik heel fijn, ik heb altijd een heel druk hoofd gehad”. Door Hardcore muziek vult het hoofd van Esso zich met de muziek en trillingen van de bas in plaats van zorgen en gedachten.

Vanaf het eerste moment dat Esso gabber werd is haar hele sociale kring daaromheen gebouwd, en die houdt tot op de dag van vandaag nog stand. “Je voelt gelijk de connectie door de liefde die je deelt voor de muziek”. Volgens Esso hebben veel gabbers bagage en hebben de meeste veel meegemaakt. Hierdoor voelt zij gelijk een diepere connectie. “Samen dansen en feesten, lekker de zorgen van ons afstampen”. Daarnaast lacht niemand elkaar uit in de Hardcore gemeenschap. “Ik kan in mijn eigen bubbel mezelf helemaal afsluiten bij de muziek, je ziet het aan me als ik er over praat, het maakt mij zo blij”.

Esso is in de Hardcore-scene gerold aan het einde van early en begin millennium Hardcore. Die Early en Millennium kenmerkt zich echt door de melodieën en de vocals, maar ook de diepe kicks. “Ik ken alle nummers uit die tijd, als ik die aan heb staan krijg ik helemaal kippenvel, de Early en Millennium brengt je terug naar het begin, toen je kennis maakte met Hardcore. Het gevoel en de sensatie van de diepe kicks, die voel je in je lijf, dat vind ik een fantastisch gevoel”.

Een nieuwe sound

Niet alle old school gabbers staan te springen om de veranderende sound van Hardcore. De melodieën en vocals zijn niet meer zoals het was volgens Esso. “Veel dj’s maken op TikTok honderd edits van hetzelfde populaire nummer, ik denk: maak iets origineels”. Esso merkt dat de Hardcore tracks tegenwoordig uit de mouw worden geschud. “In de Early hoorde je aan het nummer welke dj het was. Nu hoor ik een nummer en denk ik, dit kan iedereen zijn. Het was een unieke tijd, de tweede laag Hardcore ná de eerste laag Early. Er zat een stijgende lijn in, maar naar mijn mening is het nu aan het verzwakken”.

Niet alleen gabbers valt dit op, maar ook Hardcore-dj’s. Een Hardcore-dj uit de tijd van Esso bracht laatst een nummer uit met de opvallende intro tekst: “We don’t like where this is going, so here is our music”. Esso: “Ik dacht, 'oh dj’s hebben dus ook hetzelfde gevoel als ik', het komt uiteindelijk wel goed, het kan niet alleen maar bergafwaarts blijven gaan”.

Hardcore feesten

Haar eerste feesten waren Decibel en Masters Of Hardcore in begin 2000. De sfeer was hier een stuk beter dan nu volgens Esso. “Er lopen nu veel opgepompte gastjes zonder shirt, ik krijg daar geen fijn gevoel van, doe maar gewoon je shirt aan. Er komt een hoop troep op Hardcore feesten af, er worden bijvoorbeeld traangasbommen gegooid, spullen gestolen en meiden aangerand”. Ook valt het Esso op dat er veel dealers rondlopen bij heel erg jong publiek.

“De sfeer is vaak grimmig de laatste tijd, er wordt heel veel gebruikt en door veel jongere mensen, die grimmige sfeer voel je”. Volgens Esso komen er minder mensen voor de muziek en gemeenschap, maar vooral voor de drugs. “Mensen nemen hierdoor aan dat je gebruikt als je naar Hardcore gaat, maar dat hoeft niet zo te zijn”.

Op de originele gabberfeesten heerst de subcultuur waar alle gabbers op hun eigen manier zich verhullen in trainingspakken en bijpassende haarstijlen. Esso: “Ik wil op de echte gabberfeesten trainingspakken zien! Als het echt een gabberfeest is pas je je aan. Je gaat naar een gabberfeest waar een bepaalde subcultuur heerst en ik vind dat je je daaraan moet aanpassen”.

Old School & New School

Zoals bij elk muziekgenre, zo ook bij Hardcore zijn er meerdere generaties. Er zijn wel degelijk verschillen in de old school generatie en de nieuwe generatie. “Ik krijg het gevoel dat de jonge generatie er graag bij wil horen”.

"Ik krijgt weleens de vraag 'Esso, welke kleur trainingspak moet ik kopen?', het is voor jonge mensen een zoektocht naar hun identiteit, maar het gaat er nu meer om of je erbij hoort”. Esso denkt dat er ook een aantal gabbers gaan afvallen, de mensen die erachter komen dat het toch niet voor hun is, dat ze meegingnen door de hype op social media. “Ben gewoon jezelf, je hoeft helemaal geen Australian trainingspak te hebben, je trainingspak hoeft ook niet van een merk te zijn. Geniet eens wat meer, en ben eens wat minder met elkaar bezig”.

Gabber lifestyle

Esso gaat nooit mee met de (mode)trends, ze loopt al veertien jaar op dezelfde schoenen, draagt vooral trainingspakken en draait haar muziek het liefst zo hard mogelijk uit de subwoofer van haar dierbare Honda CRX. “Ik vind het heel fijn om gabber te zijn, de scene is heel familiair, je voelt de band”. Voor Esso is de gabberscene een hele fijne gemeenschap: “Als ik ergens binnenkom op een gabberfeest denk ik dat ik iedereen ken, maar dat is helemaal niet zo”.

Ze heeft veel contacten opgedaan in de gabbergemeenschap, ze ziet vaak dezelfde mensen op de feesten en maakt het liefst een praatje. “Als het kut gaat met iemand dan help je diegene, je gaat samen lekker feesten. Sommige krijgen zelfs een huwelijksaanzoek op het podium, já dat is geweldig! Mensen denken vaak dat het alleen maar drugs is, maar dat is echt niet zo, er gebeuren heel veel mooie dingen op de feesten”.

Maar de laatste tijd merkt ze dat het wel minder lief wordt allemaal, “Ik keek vroeger erg op naar de eerste generatie gabbers, maar nu hebben de jonge mensen een grote bek. Heb respect voor de gabbers die al twintig jaar hun leven wijden aan de scene”.

Dat Joost Klein gabber en Hardcore heeft meegenomen naar het Songfestival zorgt voor veel positieve én negatieve reacties in de gabbergemeenschap. Maar voor Esso is het heel duidelijk: “Joost houdt van de gabberscene, ik vind hem echt keileuk! We willen allemaal gabber in leven houden en iedereen doet dat op zijn eigen manier”.

Holli

De Australische Holli is al verliefd op Hardcore sinds ze acht jaar is. Ze werd in 2006, op piepjonge leeftijd, verliefd op een album van Angerfist. “Ik weet dat het jong klinkt en dat mensen het niet zullen geloven. Maar het heeft een interessante achtergrond. Mijn moeder hield namelijk van uptempo muziek. Ik had zoiets van 'dit vind ik leuk, maar is niet helemaal voor mij'”. Dat was het moment dat Holli op het oneindige YouTube terecht kwam. Het platform was heel belangrijk voor Holli, daar is ze in een rabbit hole van Hardcore terecht kwam waar ze nooit meer uit wilde klimmen.

Holli is in Australië opgegroeid en twee jaar geleden naar Nederland gekomen voor onder andere de Hardcore gemeenschap. Het Hardcore-album van Angerfist was voor Holli een belangrijke start. Ze is namelijk opgegroeid in een land waar de gabbergemeenschap niet zo was als in Nederland. Ze begon met luisteren naar Paul Elstak in zijn Millennium tijd en ging toen op onderzoek uit naar alle verschillende subgenres van Hardcore. Holli: “Wow, dit is mijn genre. It blew my mind”.

Naast haar liefde voor het geluid van Hardcore was er nog een heel belangrijk deel van Hardcore waar ze zo blij van wordt. “Het is gewoon een gevoel, een vibe, iedereen in de scene vindt de muziek geweldig en waardeert het op dezelfde manier. Voor mijn gevoel is er een hele sterke, verenigde familie”.

Nederlandse gabbergemeenschap

Dat de gabbergemeenschap in Nederland zo hecht en groot bleek te zijn, was Holli zich niet van bewust. “Het is goed om zoveel positiviteit te zien in zo'n negatieve wereld waarin we meestal leven”. Ze heeft de afgelopen twee jaar zich helemaal verdiept in de gemeenschap en daar ontzettend veel vrienden gemaakt. “Toen ik hier twee jaar geleden naartoe verhuisde voor de Hardcore feesten, zag ik pas echt de liefde en passie in de gemeenschap. Als je een groep mensen vindt die in dezelfde mate van hetzelfde houden, dan weet je dat je op de juiste plek bent”.

Hoe zit dat in Australië?

Aan de andere kant van de wereld, in Australië, werkt het wel wat anders in de Hardcore scene. Hardcore is daadwerkelijk wel overgevlogen maar het pakt daar anders uit. In Australië zijn er maar drie Hardcore evenementen per jaar, in Nederland ongeveer drie per week. Holli: “De scene bestaat gewoon nauwelijks meer”. Tien jaar lang hadden ze het Nederlandse festival Defqon in Australië, maar door een overdosis bij een festivalganger is er een punt achter gezet. “De regering heeft veel festivals weggehaald en dat is heel jammer voor de jonge generatie”.

Een van haar dierbaarste herinneringen aan Hardcore is wanneer de lifestyle echt begon voor Holli. “Ik ging naar Angerfist in Australië, het was een klein feest voor mensen onder de achttien. Ik ben dus al aan het feesten sinds ik veertien ben. Het was geweldig, dat is een van mijn favoriete momenten”.

Muziek

De vroege gabbermuziek uit de jaren negentig is voor Holli geweldig. “Paul Elstak is gewoon grenzeloos. De melodieën, kicks, alles wat met dat tijdperk te maken had was een tijd op zichzelf”. Ze heeft zich ingezet voor de muziek waar zij een passie voor heeft en waar zij in gelooft. “It's really something that you ride or die for, literally. Ride or die”.

Hardcore feesten

Hardcore feesten zijn aan het veranderen volgens Holli. “De mensen worden steeds jonger, de drugs worden intenser en die negatieve sfeer nemen ze mee naar de evenementen”. Op festivals is Holli vaker in gesprek gegaan met bezoekers en gevraagd voor welke artiest zij daar zijn. Het antwoord wat ze kreeg: “ik ben hier om drugs te doen”. Het is niet alleen in Nederland een probleem, ook in Australië. Dat dit één van de redenen is dat Hardcore is uitgestorven in Australië gelooft Holli wel.

“De feesten zijn meer geëvolueerd rond substanties, vooral bij de grote commerciële feesten. Als je naar de kleinere Hardcore feesten gaat heerst daar wel een Hardcore united family energie”. Bij de grote feesten komen er mensen van over de hele wereld, met verschillende rave-stijlen en energieën. “Australiërs zijn erg vertrouwd met de Nederlanders. We letten op elkaar. We geven elkaar altijd de ruimte en genieten van de muziek”.

Old School & New School

“Ik hou van gabber zijn”, maar Holli ziet wel twee verschillende kanten. De nieuwe generatie Hardcore-liefhebbers hebben een andere stijl en zijn veel betrokken met social media, de oudere generatie minder. “Ik zie soms vrienden van de nieuwe generatie gabbers die ruzie maken met de old school generatie over de gemeenschap en de muziek. Maar als je niet ontwikkelt blijf je achter, het is onmogelijk om van die nieuwe generatie weg te blijven”.

De old school generatie heeft ook commentaar op de nieuwe generatie volgens Holli. “Toen ik meewerkte aan een Thunderdome reclame kreeg ik veel haat, maar wat ze niet weten is dat ik al als piepjong achtjarig kind danste op Hardcore muziek in mijn kamer”. Er wordt veel geoordeeld in, en op de Hardcore gemeenschap en dat vindt ze het lastige aan de levensstijl. Negatieve opmerkingen uit ongewenste meningen zijn dagelijkse kost. “We zijn hier alleen maar om de positieve vibes te verspreiden en de gabberstijl te omarmen”.

Gabbergemeenschap

Social media zorgt af en toe voor negativiteit maar kan ook heel positief werken voor de Hardcore-scene. Holli uploadt sinds een paar jaar video’s op social media waarin ze danst en hakt op gabbermuziek. “Ik vind het heerlijk om op mijn feed te scrollen en elke video iemand anders te zien hakken. Het laat echt zien dat Hardcore nooit zal sterven”.

Ongeacht hoeveel negatieve reacties ze te horen krijgt op social media, Holli zal gabber nooit opgeven. “Ik krijg wel eens te horen dat ik eruitzie alsof ik een aanval krijg, of iets gebruikt hebt, stop met haten en geniet van je eigen leven”.

Holli waardeert de gemeenschap heel erg, ze is namelijk opgegroeid waar er geen gabbercultuur heerst zoals hier. Geen kaalgeschoren hoofden en Nike Air Max. Ze heeft er een eigen draai aangegeven maar ze weet diep van binnen dat ze bij de gemeenschap hoort. “Ik weet dat ik een positieve mindset meeneem naar de scene. Het uitwisselen van tracks op festivals, het dansen, het is nog zoveel meer dan dat. Het is ergens bij betrokken zijn, een familie zijn”.

Gabber lifestyle

Het ultieme gabber-zijn is jezelf zijn volgens Holli. “Als je in de scene wilt genieten van de evenementen, wilt dansen, of wat dan ook, dan heb je het recht om dat te doen. Dit is was onze wereld nodig heeft, om te stoppen met oordelen en beginnen met genieten”. Als je deel wilt uitmaken van de gabberscene ben je meer dan welkom volgens Holli, maar breng geen negativiteit mee.

“We willen Hardcore in leven houden. Het is fijn om een groep mensen te vinden die je nieuwe familie worden door de liefde voor dezelfde muziek en levensstijl. Dat is iets wat ik meeneem tot mijn dood”. Als Holli tachtig is zal ze nog steeds hakken en Air Max dragen. “Ik zal altijd zeggen, 'ik was een gabber en ik en ik genoot van elke minuut'".