Dit is waarom Frank Underwood perfect bij de theme song van House Of Cards past
- Nieuws
- Dit is waarom Frank Underwood perfect bij de theme song van House Of Cards past
Deze week lichten we de theme song van de populaire serie House Of Cards uit, want achter die introtunes zit vaak ook een groot verhaal verstopt. Hieronder vind je alle feitjes waarvan je niet eens wist dat je ze wilde weten!
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Donkere humor
De serie House Of Cards gaat over een overambitieuze politicus die over lijken gaat. Dus ja, daar ga je geen theme song vol fluitjes en lieflijke harpen voor maken. Het werd iets totaal anders, een stuk donkerder. En met resultaat: de theme song werd namelijk meerdere malen genomineerd voor een Emmy Award. Het eerste seizoen had een iets andere theme song dan de overige seizoenen, maar de vibe blijft wel ongeveer hetzelfde.
Jeff Beal maakte de soundtrack bij de serie. Hij werd gevraagd door producer David Fincher en zei meteen 'ja'. Wat Jeff het leukst vond aan het maken van de track? De donkere humor uit de serie terug laten komen in de muziek. Na het zien van een aantal scripts had Jeff wel een idee hoe hij de theme song wilde laten klinken...
Inspiratie
Een grote inspiratiebron voor de theme song was Supertramp. Het nummer 'Crime Of The Century' is een favoriet van producer David. Lekker dramatisch en je krijgt er ook nog eens kippenvel van. Dat nummer is van groot belang geweest voor de House Of Cards-intro. Na ongeveer vier testversies was producer David tevreden met het werk van Jeff. Zo ontstond de eerste soundtrack bij House Of Cards en die paste pérfect bij de inhoud van de serie. Donker, spannend en lekker theatraal.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Net als Frank
Er zitten een heleboel lagen in het nummer, want ieder onderdeel uit de serie moest erin terugkomen. Allereerst de strijkers, die volgens Jeff klinken als een donkere wolk boven de stad. Daar bovenop komt de bassline en de percussie, die het geheel extra spannend en onheilspellend maakt.
Als de harmonieën erbij komen, klopt er eigenlijk iets niet meer met de bassline. Het lijkt alsof die een verkeerde toon aanslaat, maar toch klinkt het op een of andere manier net goed. Jeff vergelijkt dit trucje met House Of Cards-hoofdpersoon Frank, die stopt ook niet als er iets fout gaat. Zo maakt het Jeff ook niets uit en zal hij níet stoppen met het spelen van de noten op deze manier. Interessant!
Verder vond Jeff dat er ook gerust een aantal clichés, zoals een trompetje, in de theme song mochten zitten. Volgens hem past dat gewoon heel goed bij de beelden van Washington. Na seizoen 1 zitten er dus wel een paar kleine wijzigingen in de soundtrack. Het is wat rustiger, donkerder en net effe wat serieuzer, zoals Frank in de serie zelf ook veranderd is.
Nog even ter referentie, dit is die van seizoen 1:
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Check ook deze verhalen achter soundtracks:
>> Hoe de theme song van Stranger Things onder je huid kruipt
>> Alles wat je wil weten over de theme song van Game Of Thrones
>> De bijzondere inspiratie achter de theme song van Narcos