Special: Jeff Buckley

Het is 29 mei 1997. Langs de kant van de Wolf River Harbour in Memphis rennen mensen heen en weer. Ze zijn op zoek naar een vriend die is gaan zwemmen, maar niet meer boven water gekomen is. Die vriend is Jeff Buckley. Dit is het verhaal van Jeff Buckley. Check het dag-fragment hier. Onderaan de pagina vind je de hele audio van deze Special.

Beluister de special:

“Dat is inspirerend op een manier die je je nauwelijks voor kan stellen”

Ook al valt Amerika tegen, de rest van de wereld hapt wel toe. Over de hele wereld vallen mensen voor Grace. Na een lange en vermoeiende wereldtournee begint Jeff samen met zijn band te werken aan een opvolger.

Jeff trekt zich terug in Memphis voor opvolger

Hij trekt zich in 1997 terug in Memphis. Jeff is moe en voelt teveel druk van de maatschappij om een Amerikaans succes te scoren. Het schrijven gaat nog redelijk en Jeff weet dat hij tot veel in staat is. Toch kan maar weinig plezier uit de muziek halen. Hij probeert zijn plek weer te vinden. Die artistieke diepgang weer te vinden om kunst te kunnen maken:

Band komt naar Memphis

Jeff besluit in mei 1997 de rest van de band ook over te laten komen naar Memphis. Hij heeft weer inspiratie en wil verder gaan met de opnames van zijn tweede album. De band heeft er zin in en stapt 29 mei 1997 op het vliegtuig naar Memphis.

Een laatste duik

Terwijl de band land op het vliegveld is Jeff samen met een vriend onderweg naar de tijdelijke studio. Als ze langs de rivier rijden, besluit Buckley dat ze tussendoor nog wel even een duik kunnen nemen. Terwijl 'Whole Lotta Love' van Led Zeppelin uit de radio klinkt, gaat Jeff een stukje zwemmen.

Jeff komt niet meer boven

Tijdens zijn korte zwempartij wordt Jeff Buckley gegrepen door de stroming. Hij verdwijnt onder water en komt niet meer boven. Jeff Buckley verdrinkt op 30 jarige leeftijd. Hij heeft nooit de kans gekregen om een opvolger voor zijn debuutalbum te maken. Maar met Grace laat hij de wereld een waar meesterwerk na.

Beluister het fragment:

“Ik zag mijn vader één keer in mijn leven, net voordat hij doodging aan heroïne”

Jeffrey Scott Buckley wordt op 17 november 1966 in de Amerikaanse stad Anaheim geboren. Zijn vader Tim Buckley is een gevierd muzikant, maar als vader stelt hij weinig voor. Tim overlijdt aan een overdosis heroïne als Jeff negen jaar oud is.

Jeff groeit op zonder vader Tim

Jeff heeft zijn vader nooit leren kennen. Hij verlaat Jeff en zijn moeder nog voor Jeff geboren is. Jeff ziet zijn vader daarna één keer, twee maanden voor Tim overlijdt aan heroïne.

Vergelijking Jeff en Tim Buckley

Als blijkt dat Jeff zelf ook enorm muzikaal is, worden de vergelijkingen al snel getrokken. Mensen vragen vaak of hij in zijn vaders voetsporen wil treden, maar wil Jeff weinig met de muzikale erfenis van zijn vader Tim te maken hebben. Hij kiest zijn eigen pad en vooral zijn eigen muziek.

Toch besluit Jeff tijdens een tribute concert voor zijn vader voor één keer mee te werken.

Beluister het fragment:

“Liefde, boosheid, depressie, vreugde en dromen, maar vooral Led Zeppelin”

Als kind hoort Jeff nooit bij de cool kids. Hij valt altijd net een beetje buiten de groep. Hij gaat al jong op zoek naar diepere lagen. In zichzelf en in de muziek die hij luistert.

New Yorkse cafés

Om zichzelf muzikaal meer te ontwikkelen verhuist Jeff Buckley naar New York. Hij speelt er in tientalle cafés en kroegen om ervaring op te doen. Er is een café waar hij zijn plek vindt: Sin-É (spreek uit als Sjinneé). De eerste keer dat Jeff er speelt verrast hij het publiek zo, dat hij al snel uitgroeit tot een lokale legende.

Café Sin-É

Steeds meer mensen horen over die ene onbekende zanger met die prachtige stem die in Sin-É te vinden is. Het publiek laat zich avond aan avond in het wat kale kroegje betoveren door Jeff Buckley. De magie in Sin-É raakt ook Buckley. Hij voelt zich er zo thuis dat zijn allereerste EP in 1993 een liveplaatje wordt. Met alleen maar tracks die hij in het New Yorkse café gespeeld heeft.

Inspiratie van Jeff Buckley

Jeff gaat heel diep als hij zingt en speelt. En daarom weet hij mensen zo te raken in Sin-É. Waar Jeff Buckley de inspiratie vandaan haalt om zo diep te gaan? Simpel aldus Jeff “Liefde, boosheid, depressie, vreugde en dromen, maar vooral Led Zeppelin.”

Beluister het fragment:

“Het weerhoudt je ervan om te snel de trekker over te halen”

Jeffs Buckleys shows in de New Yorkse kroeg Sin-É, waar hij graag en vaak speelt, blijven niet onopgemerkt. Platenmaatschappijen komen ook langs om te zien waar iedereen het over heeft. Opeens zijn meerdere partijen geïnteresseerd.

Jeff kiest voor groot label

Mensen verwachten dat hij bij een kleine partij zal tekenen, maar Jeff kiest in 1993 voor Sony/Columbia. Het moment dat hij het hoofdkantoor binnenstapt en alle muzikale legendes zoals Bob Dylan en Miles Davis aan de muur ziet hangen, is hij om.

Debuutalbum Grace

Jeff begint hard te werken aan zijn debuutalbum. Geinspireerd door artiesten als Bob Dylan, Leonard Cohen en Led Zeppelin schaaft hij aan zijn liedjes. Daarbin negeert Buckey de populaire muziek uit de 90s volledig. Op 23 augustus 1994 komt hij met zijn debuutalbum.

"Grace is what matters"

De titel heeft Jeff al langer in zijn hoofd zitten: Grace. “Grace is what matters, in anything. That’s a quality that I admire very greatly. It keeps you from reaching for the gun too quickly, it keeps you from destroying things too foolishly and it sort of keeps you alive. And it keeps you open for more understanding.”

Verkoop Grace valt tegen in Amerika

Critici zijn lovend. Jeff Buckley heeft een meesterwerk gemaakt. Eigenlijk is iedereen het daar over eens. Gek genoeg vallen de verkopen in Amerika enorm tegen. Grace doet helemaal niks in Jeff’s geboorteland.

Beluister het fragment:

“Hij was zo belachelijk goed. Voor ons was hij gewoon een tovenaar”

In Amerika verkoopt Grace voor geen meter. Het album is te raar, te afwijkend van de standaard. Die afwijkendheid zorgt er wel voor dat veel artiesten Grace oppikken. Thom Yorke van Radiohead , Bono van U2, Eddie Vedder van Pearl Jam en Matthew Bellamy van Muse herontdekken zichzelf door naar Grace te luisteren.

Led Zeppelin fan van Grace

Ook Jeffs eigen helden van Led Zeppelin vallen als een blok voor zijn debuutalbum. Zeppelin-gitarist Jimi Page kon zijn oren niet geloven toen hij Grace voor het eerst hoorde. Hij draaide het album grijs. Jimi: “Hij was zo belachelijk goed. Voor ons was hij gewoon een tovenaar.”

Shiver is Coldplays eerbetoon aan Buckley

Jeff inspireert met Grace zoveel mensen, dat zijn invloeden nog steeds in heel veel muziek terug te horen zijn. Zo is het je misschien nooit opgevallen, maar Coldplay-frontman Chris Martin is ook groot fan van Jeff Buckley. Hij schreef zelfs het nummer ‘Shiver’ om te proberen de zangstijl van Jeff na te doen. Eén van de bekendere Coldplay-liedjes is dus een ode aan Jeff Buckley.

Beluister het fragment: