Mark Ronson Special

Mark Ronson is een veel gevraagd DJ en producer. Als producer was hij mede verantwoordelijk voor de lancering van een aantal grote namen waaronder Amy Winehouse en Lily Allen. Maar hij heeft ook een zeer succesvolle eigen carrière als muzikant opgebouwd. Met als voorlopig hoogtepunt 'Uptown Funk', zijn gigantische wereldwijde hit met Bruno Mars.

Beluister de special:

“Ik was vanaf mijn vijfde helemaal fan van Duran Duran”

Mark Ronson komt in september 1975 ter wereld in Londen, waar hij de eerste jaren van zijn leven woont. Daar heeft hij al dag én nacht muziek om zich heen. Zijn ouders houden wel van een feestje en Marks eerste herinnering is van een van die feestjes.

"I would wake up in the middle of the night and there were 200 people in the house. I would go down and sit next to the speakers. Play imaginary drums. Air drums. Whatever the music was. I didn’t care how many people were in the room, I was just in my own world. That’s the first thing I remember."

Stiefvader Mick Jones van Foreigner

Als zijn moeder hertrouwt, verhuizen ze naar New York. Mark is dan acht jaar. Ook daar blijft hij omringt door muziek. Nog meer zelfs, dankzij zijn stiefvader Mick Jones - oprichter en guitarist van de band Foreigner. Ook in het nieuwe huis wordt genoeg gefeest en zijn er dag en nacht muzikanten over de vloer.

Dankzij stiefvader Mick krijgt hij ook al in zijn tienerjaren de kans om te experimenteren met eigen muziek maken. Hij mag de muziekapparatuur van Mick gebruiken.

Fan van Duran Duran

Mark kan de muziek van zijn stiefvader Mick wel waarderen. Hij vind het wel cool, maar luistert in die tijd naar andere acts, zoals Run DMC en Guns N' Roses. Maar nog daarvoor heeft Mark andere helden. Als vijf jarig mannetje ontdekt hij Duran Duran en hij is gelijk helemaal fan. De liefde voor die band houdt ook de jaren daarna aan.

>> Check hier 'Wild Boys' van Duran Duran

Eigenlijk gaat het nooit helemaal weg. Recent heeft hij nog twee albums voor ze geproduceerd. Maar als 9-jarige is de liefde voor de band op z’n hoogtepunt. Hij is zo'n grote fan, dat hij niets liever wil dan ze nadoen. Daarom richt hij samen met twee leeftijdgenootjes een band op, waarmee ze op een schoolavond 'Wild Boys' spelen. Ze worden overigens uitgejoeld, maar dat kan Mark niks schelen.

Beluister het fragment:

“Q-Tips bericht op mijn antwoordapparaat heb ik twee jaar bewaard!”

Duran Duran is alles voor de jonge Mark Ronson, maar rond zijn dertiende komen er nieuwe helden: de New Yorkse hiphop grootheden van begin jaren 90.

"I became really obsessed with like Tribe Called Quest, Gang Starr, all the great New York stuff that was coming out."

Mark gaat dj'en

Mark speelt rond die tijd in een band, maar daar kan hij zijn hiphop-obsessie niet kwijt. Zelf rappen kan hij niet en zijn producer-skills heeft hij dan ook nog niet ontwikkeld, dus besluit hij dat hij dan maar gaat dj'en.

"I loved this culture and I would listen to the radio. In New York you had so many great dj’s, Funkmaster Flex, Stretch Armstrong. And that was it, I kind of started dj-ing just clubs."

Marks reputatie als dj groeit

Het is 1993 als Mark begin met dj’en in clubs in New York en binnen een paar jaar heeft hij in de scene een stevige naam opgebouwd. De hiphop helden waar hij dan al jaren tegen op kijkt, komen nu speciaal voor hem naar de clubs waar hij dj’t.

"And suddenly some of my hero’s, like DJ Premier from Gang Starr and people like that coming to the club. And then all of a sudden Biggie and Jay Z and Puffy and Q-Tip, you know really like massive superstars were coming down to the little clubs I was dj-ing at. So that was pretty amazing."

Q-Tip en de voicemail

Een van die supersterren, Q-Tip, is nu een goede vriend van Mark. Ze hebben samengewerkt op Marks track 'Tomorrow' en Q-Tip is ook te horen op Mark nummer 'Bang Bang Bang'. Maar in die tijd kijkt Mark enorm tegen hem op. Hij gaat dan ook compleet uit zijn dak als Q-Tip hem voor het eerst belt en een voicemail achter laat.

"The first time that he ever called me - it was back when people had answering machines on their home phones - I saved the message for like two years, like anytime someone would come over, I would be like "dude, do you wanna hear the message of Q-Tip calling my phone?", cause I was such a superfan."

>> Check hier 'Tomorrow'

>> En hier 'Bang Bang Bang'

Beluister het fragment:

“Ik leende geld, zodat we toch de tv-show konden doen”

Terwijl Mark in de jaren 90 een reputatie opbouwt als dj, maakt hij ook de eerste stappen als producer.

Nikka Costa

De eerste echte grote stap als producer maakt hij dankzij de manager van zangeres Nikka Costa, die hem hoort dj’en. Hij vraagt Mark om een tracks voor Nikka te co-produceren.

'Like A Feather'

Door het succes van Nikka Costa, krijgt Mark ook bekendheid. Vooral door van de liedjes, 'Like A feather', dat op MTV wordt gedraaid. En daardoor krijgt Mark ook een platendeal en kan hij zijn eerste album Here Comes the Fuzz maken.

>> Check 'Like A Feather' van Nikka Costa

Hij leert in de studio over produceren maar - misschien nog wel belangrijker - hij ontdekt wat hij zelf wil op zijn eigen debuutalbum: Net als op het album van Nikka wil hij beats combineren met live instrumenten.

Downloaden

Maar Here Comes The Fuzz heeft niet het succes dat Mark hoopt. Dat ligt niet zozeer aan het album, het is vooral een gevalletje hele slechte timing. De muziekwereld staat in die tijd - begin zeroes - op z’n kop, door een dan nieuw fenomeen: downloaden.

Label verliest vertrouwen maar Mark niet

De platenmaatschappijen durven in die tijd geen enkel risico te nemen. Na twee weken trekken ze hun handen van hem af, maar Mark staat achter zijn muziek en geeft niet op. Koste wat kost zorgt hij dat zijn eerste single op tv komt.

"I remember that we already booked this television show, this late night show, and we were gonna do ‘Ooh Wee’ with Ghostface (Killah) and Nate Dogg, and I had just been dropped by the label. So I had to borrow some money to pay for Ghostface Killah's flight so we could do it. Cause I was like fuck it, they dropped me, but I still want to do this tv show."

>> Check hier 'Ooh Wee'

Beluister het fragment:

“Ik had mijn twijfels over ‘Valerie’, maar ik vertrouwde op Amy”

Twee weken na de release van zijn debuutalbum Here Come The Fuzz (2003), wordt Mark Ronson al gedumpt door zijn label. Maar dat houdt hem niet tegen. Hij bouwt verder aan zijn reputatie als producer en hij richt zijn eigen label Allido op.

Mark mixt hiphop met indierock

Ook is hij nog actief aan het dj’en in hiphop clubs. En in die tijd na Here Come The Fuzz ontdekt hij de indierock uit de UK zoals Kiaser Chiefs en Bloc Party. In zijn shows mixt hij funk en hiphop uit New York waar hij al jaren van houdt, met de nieuw ontdekte indierock.

Version vol samenwerkingen

En zo ontstaat eigenlijk heel natuurlijk het idee voor zijn tweede album Version. Het lijkt alsof Mark allemaal grote namen weet te strikken voor dit tweede album. Maar veel van de artiesten (o.a. Lily Allen, Amy Winehouse en Daniel Merriweather) zijn dan ook nog beginnende artiesten die hij min of meer bij bij toeval tegenkomt.

Amy Winehouse

Mark produceert rond die tijd ook een aantal tracks voor Amy Winehouse's album Back To Black, dat haar grote doorbraak zou worden. Ook ‘Valerie’, de samenwerking tussen Amy en Mark, voor Marks album Version, wordt een enorme hit. Die track komt heel toevallig tot stand.

De opnames van Back To Black zijn dan al afgerond is en het album is net uit. The Dap Kings, de huisband van het Daptone-label, spelen op een aantal nummers van Back To Black. Maar Amy heeft de muzikanten nooit ontmoet tijdens de opnames omdat de vocalen en de instrumenten los van elkaar zijn opgenomen.

Amy ontmoet The Dap Kings

De ontmoeting tussen Amy en The Dap Kings vindt iets later plaats, als Mark weer met de band samenwerkt voor Version. Dat album is bijna klaar als Amy Mark op zoekt in New York. Hij besluit haar mee te nemen naar de studio om haar aan The Dap Kings voor te stellen. Het klikt meteen tussen Amy en de band en Mark bedenkt last minute dat hij graag nog een liedje met Amy op zijn album wil.

Amy tipt 'Valerie'

Hij vraagt Amy of ze een liedje weet dat past bij zijn album.

"And she goes "Well I like this song ‘Valerie’ by the Zutons, they play it down at my local pub". So I listened to it and I was like oke. I didn’t really hear it at the start. I liked it but obviously she’d sung it enough to know what a great song it was and what her voice could do to it."

>> Check hier 'Valerie' door The Zutons

Last minute verandering aan 'Valerie'

Ze maken er een soulvol Curtis Mayfield-achtig liedje van en na drie takes lijkt het erop te staan. De bandleden zijn al bezig met het inpakken van hun instrumenten, als Mark zich toch bedenkt.

"But I was like "Could you do just one really obvious take were you just play like kadoenk kadoenk kadoenk". So everone opens up their guitarcases and is like pfff... put the plugs back in and we record two takes like that and that became the one on the album."

Beluister het fragment:

“Het duurde een eeuwigheid, maar we wisten dat we met iets bijzonders bezig waren”

In september 2010 brengt Mark Ronson zijn derde studioalbum uit: Record Collection. Ook dat is, net als de twee voorgangers, een album vol samenwerkingen. Het is het eerste album waar hij ook zelf op zingt. Hij is te horen op 'Record Collection' en 'Lose It In The End'.

>> Check hier 'Lose It In The End'

Marks helden van Duran Duran op Record Collection

Een paar van zijn helden en voorbeelden zijn ook op dit album te vinden, zoals Q-Tip, Ghostface Killah én - op de titeltrack - Nick Rhodes en Simon Le Bon van Duran Duran, de band waar hij als vijf jarig jongetje helemaal in de ban van raakt.

>> Check hier 'Record Collection'

Auteur Michael Chabon

Mark schrijft niet alleen naar zijn muzikale held Stevie Wonder, maar ook naar zijn favoriete auteur Michael Chabon om hem te vragen of hij mee wil werken aan de teksten op Uptown Special.

'Uptown Funk'

Uptown Special komt in januari 2015 uit. Het album wordt vooraf gegaan door de enorme hit ‘Uptown Funk’, met Bruno Mars. Mark schrijft het nummer met Bruno en met producer Jeff Bhasker.

"It was Bruno sitting down on the drums, I was playing bass, and Jeff Bhasker was playing synths."

Het voelt meteen goed, maar het duurt wel bijna zes maanden voor het af is. Dat heeft voor een groot deel te maken met het drukke schema van Bruno, maar ook omdat het drie perfectionisten zijn. Maar zoals er nu weten, is al die moeite niet voor niks geweest.

>> Check hier 'Uptown Funk'

Beluister het fragment:

"Ik dacht: What the hell, ik stuur Stevie Wonder gewoon het liedje"

Stevie Wonder op uptown Special

Je zou denken dat Mark tegen die tijd heeft samengewerkt met al zijn helden, maar hij heeft nog wat wensen over. Op zijn vierde studioalbum Uptown Special, gaat de volgende in vervulling: Stevie Wonder accepteert zijn uitnodiging om mee te spelen.

"I just thought what the hell, I’m just gonna send him the song and send a note and explain he is my hero and it would be my dream to open the album with Stevie and that’s kind of what I did and I couldn’t believe when he wrote back and said that he was gonna do it."

Roadtrip: op zoek naar nieuw talent

Ook onderneemt Mark samen met zijn producer Jeff Bhasker een grote zoektocht naar nieuw talent voor het nummer 'I Can't Lose'. De twee gaan op roadtrip door Amerika. Dat idee ontstaat na een paar drankjes.

"And Jeff was like, "man we gotta go get in a car … we’re gonna drive through the south and we are gonna call it Mississippi mission and gonna go up to these churches and get to the roots of like American black music and culture. Fuck all these r&b stars right now. Nobody got any grit."

Zo gezegd zo gedaan. Mark en producer Jeff Bhasker gaan op zoek naar dé stem die past bij het nummer ‘I Can’t Lose’, en komen uiteindelijk uit bij Keyone Starr. Zij heeft precies dát wat ze zoeken.

Beluister het fragment: