Drie jongeren over het saamhorigheidsgevoel van carnaval

Dominique uit Jocus-Riék (Venlo)

Dominique (26) uit Venlo kan niet wachten om tijdens Vastelaovend weer even te ontsnappen aan de realiteit. "Voor mij is Vastelaovend vijf dagen lang gezelligheid en loskomen uit de dagelijkse sleur. Even nergens meer aan denken en alles loslaten."

Hij duikt er dan ook echt helemaal in. Als deel van de prinsengarde heeft Dominique de afgelopen jaren een rol gehad als begeleider van de carnavalsprins. "Het is best een serieuze zaak, je moet er ook echt voor solliciteren. Dan ga je in gesprek met de commandant en de vice-president en dan hoor je of ze je geschikt vinden."

"Wat de criteria zijn voor het zijn van een goede prinsenbegeleider? Vooral goed in de groep liggen, serieus bezig zijn met carnaval en de taken goed uitvoeren. Hij zorgt met de prinsengarde dat de prins weet waar hij naartoe moet, ze maken met de lijfwacht de weg voor hem vrij en rijden achter hem aan. "Je moet ook echt rekening houden met de regels, op een bepaalde manier lopen, groeten en je handschoenen uittrekken als je iemand een hand geeft bijvoorbeeld."

Volgens Dominique is Vastelaovend in Venlo echt iets speciaals in Limburg. "Mensen die door het hele land wonen komen altijd terug voor dit feest. Negen weken zijn mensen bezig met het maken van de pakken en maanden met de wagens."

Als je als buitenstaander een keer wil carnavallen in een onesie met vooral veel drank, dan ben je volgend Dominique aan het verkeerde adres in Venlo. "Er zit hier zoveel gevoel en traditie achter het feest. Als je dat als buitenstaander kan waarderen ben je zeker welkom, maar dan moet je wel een beetje weten waar het over gaat."

Op de laatste dag om twaalf uur wordt het einde van de vijf feestdagen in Venlo aangekondigd. "Dan staat iedereen voor het stadhuis, en moet de hoogheid zijn muts afdoen. Dan vloeien de tranen rijkelijk bij iedereen."

Britt uit Boeskoolstedke (Oldenzaal)

Bij Britt (19) uit Oldenzaal is carnaval met de paplepel ingegoten. Ze was op haar zevende al lid van de Oldenzaalse carnavalsvereniging De Vennemuskes. "Het is voor mij niet alleen dat ene weekend, ik ben het hele jaar bezig met carnaval." Britt helpt namelijk bij de wagenbouw. Ze gaat meerdere avonden per week naar een hal, waar ze met een hechte club carnavalswagens maakt. Samen schilderen en knutselen ze aan de wagens en maken ze attributen en kostuums.

Voor Britt is carnaval in Oldenzaal veel meer dan een zuipfeest, het is vooral samen zijn. "Buitenstaanders weten niet goed hoe het voelt om zo lang naar iets toe te werken. Als ik ze vertel dat ik heb gehuild omdat de wagen niet de straat op kon de afgelopen jaren, dan kijken ze me aan alsof ik niet goed bij mijn hoofd ben."

Juist het hele proces naar carnaval toe is belangrijk voor Britt. In de hal kan ze haar emoties kwijt. "Als ik een keer verdrietig aankom en dan bijvoorbeeld ga schilderen, dat maakt dan echt mijn hoofd leeg." Dit jaar ervaart ze wel wat extra druk. "Hoe dichter we bij de optocht komt hoe meer stress ik ervaar. Die wagen moet dit jaar de straat op en we hebben twee jaar gehad om er iets moois van te maken. Dan hoop je wel dat je positieve reacties krijgt van de rest."

Britt vindt dat er meer jongeren bij carnavalsverenigingen betrokken moeten worden. "Het gaat al jaren hetzelfde en het is tijd voor nieuwe ideeën. Als ik zie wat het voor mij doet, dan weet ik zeker dat voor veel andere jongeren het ook echt iets kan brengen. Het is mooi om samen met anderen aan zoiets te werken."

Paul uit Kruikenstad (Tilburg)

Paul (36) uit Tilburg is fanatiek carnavalsvierder en deel van de Raad van Elf. "De komende dagen ga ik met een man of veertig allerlei dingen doen. Zo gaan we bijvoorbeeld langs verenigingen, dan geeft de prins een onderscheiding aan mensen die iets speciaals hebben gedaan in Tilburg." Behalve dat, wordt er natuurlijk ook gefeest. "Ik vind het fijn om me vol in het feestgedruis te storten en de boel de boel te laten. Carnaval brengt mij een hele hoop plezier."

Wat carnaval in Tilburg uniek maakt? In Tilburg is iedereen welkom die zin heeft in gezelligheid. "Het maakt niet uit waar je vandaan komt of wie je bent. Er zijn nog redelijk jonge tradities, omdat Tilburg pas vanaf de jaren zestig officieel carnaval mag vieren." In de jaren zestig kwam er namelijk pas groen licht van de gemeente om carnaval te vieren, daarvoor werd een openbare optocht verboden door de kerk. Het feest werd voor die tijd wel gevierd achter gesloten deuren en in studentenhuizen.

Het vieren van carnaval bestaat voor Paul uit het drinken van een pilsje of kruidenliqeur schrobbelèr, meezingen met Kruikenstad in Koor op de maandag en vooral heel veel flauwe kul. Paul heeft ook een tijdje in de organisatie van carnaval in Tilburg gezeten. "Dat je dan mensen ziet genieten van iets wat jij hebt kunnen waarmaken, dat is het mooiste wat er is." Carnaval is ook emotioneel voor Paul. "Je ziet ook mensen die je jaren niet hebt gezien. Als er onderling gedoe is geweest, dan is dat eigenlijk meteen weg. Het is echt een feest van verbroedering."

Samen met zijn drie aller beste vrienden richtte Paul een aantal jaar geleden CV Ketel op. Ze vierden altijd carnaval samen, maar helaas is vandaag de dag het groepje niet meer zoals het was. Door het verlies van een van de vrienden aan de gevolgen van een epileptische aanval, is carnaval ook emotioneel voor Paul. "We nemen altijd een foto van hem mee en drinken elke dag van carnaval een borrel op hem en het leven."

Samen met zijn vrienden van CV ketel is Paul een actie gestart voor EpilepsieNL. Met de huidige leden van CV Ketel gaan ze in een week lang lopen in Schotland op geld op te halen voor dit fonds. "Dat wordt een emotionele reis, maar ook daar dragen wij carnaval met ons mee. De verbroedering de samenhorigheid, dat is echt wat carnaval is."