Mel (20) is geen meisje en ook geen jongen

Mel! Je bent eigenlijk twee keer uit de kast gekomen. Hoe voelde dat?

"Nou ja, de eerste keer kwam ik gewoon uit de kast met betrekking tot mijn geaardheid. Ik was veertien, meisje en ik viel op meisjes.

"De tweede keer ging veel meer over mezelf. Hoe ik me voelde over mijn eigen identiteit. Je denkt na de eerste keer toch: Nu heb ik het gehad. Maar dan kom je erachter dat er nóg een kast is."

Wanneer kwam je erachter dat je je niet identificeert als meisje noch als jongen?

"Ik was steeds comfortabeler aan het worden met mijn seksualiteit. Op een bepaald moment was het prima, maar toch klopte er iets nog niet helemaal voor mijn gevoel.

"Ik kwam ook in contact met transgenders. Een vriend van mij, een transjongen, zei: 'Goh Mel, zou je niet een keer meegaan naar een meeting voor transpersonen?' Die bijeenkomst gaf me meer helderheid.

"Eerst twijfelde of ik niet gewoon jongen was, want je zit toch een beetje in dat binaire denkstelsel (iets is een 1 of een 0, LS). Maar gaandeweg bleek het geen van beiden te zijn. Ik heb niet het gevoel dat ik echt pas in het hokje 'man', maar ook niet in hokje 'vrouw', meer het grijze gebied ertussenin."

Was dit besef moeilijk voor jou?

"Ja, ik vind het niet fijn als mensen me in een hokje plaatsen, maar ik vind het zelf wel altijd prettig om een soort kader te hebben waarvan ik weet: dit is wie ik ben.

"Het was heel moeilijk om erachter te komen dat ik me niet vrouw voelde, maar ook niet man. Dat was een worsteling. Ik twijfelde heel erg of non-binair eigenlijk wel mogelijk was. Ik ging toen dingen opzoeken op Tumblr en kwam steeds meer in contact met mensen die hetzelfde ervoeren."

Hoe deal jij met het stereotype beeld van 'man' en 'vrouw'?

"Ik vind dat best moeilijk omdat mensen in één van de twee hokjes stoppen. Heel veel handelingen worden getypeerd als mannenlijk of vrouwelijk. Mijn kleding kan bijvoorbeeld heel mannenlijk zijn, maar tegelijkertijd vertoon ik ook weer eigenschappen die als vrouwelijk bestempeld worden. Eigenlijk zou dat zwartwit-denken helemaal niet hoeven.

Vinden mensen het lastig om je te begrijpen?

"Denk het wel, hoewel ik er tegenwoordig niet zoveel last meer van heb. Over het algemeen krijg ik begripvolle reacties. Ik zit er zelf ook niet meer zo heftig bovenop.

"Veel mensen hebben een vaststaand beeld van wat een man of vrouw zou moeten zijn. Ik denk dat als we dit meer loslaten, we ook zouden kunnen kijken wat er tussenin zit. Nu is iedereen die niet aan het stereotype voldoet meteen non-binair. Je hebt gewoon ook minder vrouwelijke vrouwen of minder mannelijke mannen. Het kan allemaal."

Hoe gaat dat dan met kleding?

"Het maakt mij eerlijk gezegd niet zoveel uit. Ik heb gemerkt dat ik het op veertiende al fijn vond om ook eens bij de mannenafdeling te kijken. Ik had altijd het idee dat ik hierin niet per se hoefde te kiezen.

"Het is natuurlijk wel zo dat wanneer ik een jurkje draag met bloemetjes ik eerder de stempel vrouw krijg. Mensen zien niet vlug aan je dat je non-binair bent. Het maakt me daarom ook niet meer heel veel uit. Ik kleed me gewoon zoals ik dat wil en ik raad iedereen aan om dit ook te doen."

Transseksuelen gaan meestal lichamelijk ook in een soort transitie. Hoe zit dat met non-binair?

"Ik denk niet dat ik voor iedereen kan spreken op dat gebied. Ik ken een paar non-binaire mensen die een borstverwijderingsoperatie hebben gehad, maar bijvoorbeeld geen hormonen slikken. Of juist vice versa. Of juist mensen die wel het hele lijstje afgaan.

"Ik heb niet het idee voor mezelf dat ik nu iets zou willen. Ik voel me niet op dusdanig niveau oncomfortabel dat ik iets wil laten veranderen. Maar dat is nu. Wie weet verandert dat nog. Het is echt voor iedereen anders."

Wat wil je in het kader van Coming Out Day mensen nog meegeven?

"Wees gewoon jezelf, laat je niet in een hokje plaatsen. Het zal een verademing zijn."