Bo (12) woont in de VS en zit op de Wereldschool
- Nieuws
- Bo (12) woont in de VS en zit op de Wereldschool
“Toetsen maken we thuis aan tafel, mijn moeder let goed op dat we niet spieken!"
Terwijl haar oud-klasgenoten van groep 8 in september naar de brugklas gingen, vertrok Bo met haar ouders en broertje voor een avontuur. Haar vader heeft JusDigget opgericht, dat het gevecht aangaat voor een groenere planeet. Bo woont nu in de Verenigde Staten, daar zitten namelijk bedrijven met groot geld.
En school dan?!
Bo en haar broertje krijgen les bij op Wereldschool, die ervoor zorgt dat je overal ter wereld onderwijs kan krijgen: gewoon lekker op de bank, of op het strand.
Om een nieuw visum te krijgen voor een langer verblijf in Amerika, zijn Bo, haar broertje en haar ouders kort in Nederland. Tussenuur sprak met Bo net voordat ze vertrekt naar Ibiza om kerst te vieren. Zucht...droomleven? Of toch niet?
Dag brugpiepeschap, hallo wereld?!
Toen ik hoorde dat we zouden gaan rondreizen in Amerika, had ik al een middelbare school uitgekozen! Ik was helemaal verliefd op die school en superblij met mijn advies. Ik had heel veel zin om naar de brugklas te gaan. Toen moest ik vertellen dat ik weg zou gaan en dat vond ik best wel moeilijk.
“Sommige vriendinnen vonden het heel leuk wat ik ging doen, anderen snapten wel waarom ik het moeilijk vond. Ik zou met één vriendin in de nieuwe klas komen. We hadden ons daar samen op verheugd, en waren best teleurgesteld dat dat niet meer doorging.
“Mijn ouders wilden eigenlijk al eerder gaan, maar hebben echt gewacht tot ik naar de middelbare zou gaan. Iedereen zou sowieso al naar een andere school gaan en nieuwe vrienden maken. In plaats daarvan ging ik naar Amerika met de Wereldschool."
Jij houdt je cijfers bij via de Wereldschool. Hoe ziet dat eruit?
“In veel opzichten werkt de Wereldschool hetzelfde als de gewone school. Ik dacht eerst dat ik alles op de computer moest doen, maar ik kreeg allemaal boeken en schriften opgestuurd naar de plek waar we waren. Daar zit dan een handleiding bij met de instructies van wat je elke dag moet doen.
“Er staat welke tekst je erbij moet pakken of welk filmpje je moet kijken, eigenlijk alles wat de docent ook zou zeggen. Als ik iets echt niet snap, kan ik het vragen aan mijn ouders. Als ik het dan nog steeds niet snap kan ik mailen met de docent, die ik voor elk vak heb.
“Eens in de zoveel tijd moet ik toetsen of werkstukken maken, precies hetzelfde als dat je op een gewone school moet doen. Ik stuur dat op en krijg het weer terug met de beoordeling en notities. De toets maken we gewoon in ons huis aan tafel, mijn moeder let dan goed op dat we niet spieken!
“Het grote verschil met school is dat je heel weinig uitleg krijgt. Je moet alles zelfstandig doen. Dat vind ik soms wel lastig, vooral omdat mijn moeder veel met mijn broertje bezig is. Die zit in groep zeven en heeft heel veel uitleg nodig. Je went er gelukkig wel aan en leert goed zelfstandig werken.
“We proberen elke dag te beginnen om kwart voor negen of negen uur. Iets later dan de gewone school dus! Ik leer dan tot ongeveer twee uur. Daarnaast moet ik natuurlijk huiswerk maken en leren voor toetsen.
“Ik ben misschien minder lang met school bezig dan normale leerlingen, ik hoef ook niet naar school te lopen of van lokaal te wisselen. Maar ik doe veel zelfstandig en ik heb maar één pauze. Ik werk dus veel uren achter elkaar. Het is dus zeker geen vakantie!”
Hoe ziet je leven er uit als je niet aan het leren bent?
“We zaten veel in een groot huis met een zwembad in een dorpje dichtbij San Francisco. Mijn broertje en ik zaten daar veel te leren en mijn vader reisde vanuit daar naar zijn werk. Soms gingen wij dan gewoon mee, want dat kan met de Wereldschool. Ik ben bijvoorbeeld met mijn broertje en ouders in Santa Cruz, Los Angeles en Laguna Beach geweest.
“Het leek ons leuk om daar met een camper heen te rijden. We waren tien dagen onderweg, terwijl je intussen gewoon aan school zit. Je zit dan te leren, en daarna breng je een bezoekje aan Hollywood! Dat voelt dan alsnog wel als vakantie.
“We woonden een groot gedeelde van de tijd in één dorp. We zaten daar op voetbal en hadden onze vrienden. Ik ging ook vaak zwemmen of surfen in Santa Cruz want het was daar heel mooi weer! Intussen volgden we ook gewoon de Nederlandse TV. We hadden daar echt een leventje opgebouwd.
“Je leert veel van het reizen, dingen die je niet in een boek leert. We zijn bijvoorbeeld in IJsland geweest, waar ik super veel over scheuren in de grond en over aardbevingen leerde. Maar ik leer ook veel over de Amerikaanse cultuur.
“Het fijne is de afwisseling. In Nederland is elke dag hetzelfde: je gaat elke dag op dezelfde tijd naar school, huiswerk maken, met iemand afspreken en dan ga je naar bed. Op reis leren we soms in de ochtend, soms in de middag, soms in de avond. Je hebt niet zo’n routine dus raakt minder snel verveeld!
“Sommigen denken dat ik altijd op vakantie ben. Maar dat is echt niet zo! We leren veel, hebben ook wel eens een stomme of saaie dag, zoals iedereen. Bovendien zitten we veel op één plek, het is niet alsof we alleen maar reizen.”
Hoe zit dat met vrienden maken en afscheid nemen?
“Doordat mijn broertje in Amerika op voetbal ging maakte hij gelijk vrienden. Dat wilde ik ook! Ik vond voetbal sowieso leuk, dus ik ging er ook op. Helaas was het geen leuk team, de meiden waren niet heel aardig. Het was verdeeld in groepjes, met één populair groepje die de rest afkraakte. Ik zat daar tussenin en had helemaal geen vriendinnen. Ik voelde me best wel alleen.
“Gelukkig sprak ik wel een beetje Engels, maar de meiden praatten super snel! Ik kon het niet altijd volgen. Ik kreeg gewoon geen contact met ze. Je vraagt je dan wel af: ligt het aan mij of ligt het aan hun? Ik had niet echt het gevoel dat ze me niet mochten om mijn persoonlijkheid maar meer omdat ik gewoon anders was.
“Ik zat hiervoor acht jaar op dezelfde school en heb altijd wel vrienden gehad. Je beseft echt hoe belangrijk het is om vrienden om je heen te hebben, om iemand te hebben waar je terecht kan. Ik had daar eigenlijk niemand en stond er alleen voor.
“Om geen vrienden te kunnen maken en met onaardige kinderen om te gaan, is natuurlijk niet echt leuk. Maar ik vond het ook goed om een keer meegemaakt te hebben. Hoe dat is, hoe je daar mee omgaat. Of je dan daarin mee moet gaan of toch bij jezelf moet blijven.
"Door die meiden heb ik ook wel geleerd dat geld niet belangrijk is. Ze liepen allemaal met de nieuwste iPhone's, dure kleding en woonden in enorme huizen. Maar je hebt niks aan veel spullen en grote kamers als je geen vrienden hebt. Vrienden zijn niet te koop.
“Gelukkig raakte ik bevriend met broers en zussen van vrienden van mijn broertje, maar pas vlak voor we weer naar Nederland gingen. Misschien zie ik ze straks dus niet meer. Het afscheid nemen is moeilijk, maar gelukkig is het tegenwoordig heel makkelijk om met elkaar in contact te blijven.”
Hoe is het om altijd met je ouders en broertje opgescheept te zitten?
“We zijn als gezin wel eens gek van elkaar geworden omdat we zo erg op elkaar zaten. Dat was best moeilijk, maar daardoor moet je dat ook weer samen oplossen. Daar leer je elkaar veel beter van kennen. Want wegrennen kan niet, en dat helpt vaak ook helemaal niet.
“Het is wel fijn dat je het móet oplossen om verder te gaan met je dag. Want het werkt natuurlijk niet als ik ruzie heb met mijn moeder terwijl we ook nog de hele dag aan school moeten. Dan leer je wel om sorry te zeggen en het goed te maken. Je leert de confrontatie aan te gaan en wordt veel hechter met elkaar.”
Wat mis je aan het idee van naar school gaan?
“Ik mis best veel: dat je in een klas zit, met een leraar en allemaal leeftijdsgenoten om je heen. Maar ook de schoolkampen of de schoolfeesten. Dat je allemaal vriendinnen hebt die je elke dag op school ziet. Dat mis ik dan wel en dan vind ik mijn leven soms ook echt saai.
"Op school doe je ook leuke dingen! Zoals tekenen, muziek, drama of dans. Dat zou ik allemaal best graag willen.”
Wat zou je willen veranderen?
“Het liefst zou ik gewoon naar school gaan, in Amerika bijvoorbeeld. Naar zo’n high school, daar allemaal mensen ontmoeten en vrienden maken. Het liefst in het dorpje waar we veel zaten, ik vond het daar heel mooi. Maar mijn ouders willen eigenlijk nu helemaal aan de andere kant, onder Los Angeles gaan wonen. Wie weet krijg ik het daar ook heel leuk.
“Mijn ouders reizen het liefst alleen maar rond, de zon achterna. Doe mij maar iets vasts, maakt niet uit waar. Als het een keer slecht weer is vind ik dat ook niet erg!”
