Joran-Lars (16) is hoogbegaafd maar ging van vwo naar mavo

Vooroordelen en mensen die niet precies weten wat het is, dat is waar hoogbegaafden vaak mee kampen. Onze vrienden van Seven Days gingen in gesprek met Joran-Lars (16) tijdens deze Week van de Hoogbegaafdheid.

Meer hersencapaciteit

Wie hoogbegaafd is, heeft onder andere een hoog IQ (boven de 130) en is vaak erg creatief. "Ik denk dat we meer aankunnen omdat we meer hersencapaciteit hebben," zegt Joran-Lars.

Zelf schrijft hij voor een website voor en door hoogbegaafde jongeren, volgde hij een cursus politieke filosofie en is hij zzp’er. "Sinds 2012 heb ik mijn eigen bedrijf. Ik ben freelance tekstschrijver en 'professioneel' ideeënbedenker. Ik verzin sites of apps en verkoop die. Ook houd ik me graag bezig met politiek."

Andere hersenen

Dat hoogbegaafden altijd vwo doen en van leren houden, is volgens Joran-Lars een vooroordeel. "Ze noemen je snel een leerpikkie, maar daar heb ik niets mee." Zelf deed hij vwo maar hij zakte af naar de havo en toen naar de mavo. Ook al deed zijn school er alles aan om hem te motiveren. Nu doet hij een mbo-opleiding tot juridisch medewerker.

"School interesseert me weinig en ik had het veel te druk met mijn werk," vertelt hij. Volgens Joran-Lars betekent hoogbegaafd zijn niet automatisch dat je hoge cijfers haalt. "Je hersenen werken gewoon anders. Ik heb niets met leren in een schoolsetting. Het verveelt me en is saai." Toch wil hij zijn opleiding afmaken.

Vier studies tegelijk

Wat hij erna gaat doen, weet hij ook al. "Eerst hbo toegepaste psychologie en dan vier universitaire studies, waarvan twee tegelijk: filosofie en politicologie en geschiedenis en psychologie." Dat zijn onderwerpen die hem wél interesseren.

Nog een vooroordeel is volgens hem dat mensen denken dat hoogbegaafd-zijn alleen maar voordelen heeft. "Het heeft eerder meer nadelen." Zo is Joran-Lars snel verveeld en is er best veel onbegrip. Dat laatste gaat vaak gepaard met psychische problemen, vertelt hij. "Al heb ik daar gelukkig geen last van, maar een hoogbegaafde vriend van me wel. Die voelt zich onbegrepen."

Geen doorsnee baan

Ook is hij naar eigen zeggen nooit geschikt geweest voor een doorsnee baan. "Ik heb in de kassen gewerkt, maar ik kon niet zo goed omgaan met de mensen daar." Bij de supermarkt werd hij afgewezen omdat hij niet in het profiel paste. Toch zou hij, als hij kon kiezen, liever wel dan niet hoogbegaafd zijn. "Zonder hoogbegaafdheid zou ik mezelf niet zijn."

Vindt hij het belangrijk dat er een Week van de Hoogbegaafdheid is? "Nou, het is niet zo dat ik er het hele jaar naar heb uitgekeken," zegt hij. "Het is wel belangrijk dat er aandacht voor is, maar of dat in de vorm van zo’n week moet, weet ik niet. Misschien is het beter om er op scholen over te praten en zo de vooroordelen weg te nemen."

Want meer aandacht voor hoogbegaafdheid is volgens hem wél nodig. "Misschien zijn er wel jongeren die het nog niet weten van zichzelf. Die vragen zich misschien af 'waarom ben ik zoals ik ben?'"