Bob's (26) ouders denken dat zijn seksualiteit een zonde is: "Ik kan pas sinds kort van mezelf houden"

Twee keer in de week naar de kerk, drie keer in de week samenkomen om de bijbel te bespreken en van kinds af aan van deur tot deur om het geloof te verspreiden. Zo zag het leven van Bob er wekelijks uit vroeger. “De Jehovah's getuigen geloven dat de aarde een keer vernietigd wordt door God, oftewel het Armageddon," vertelt Bob. "Daarna zal hij de aarde opnieuw opbouwen voor alle mensen die goed hebben geleefd en zal hij alle originele zondes verwijderen.”

Een van die zondes is homoseksualiteit. "Mijn ouders spreken altijd over mijn 'levenskeuze'. Mijn moeder vertelt vaak trots dat er Jehovah's getuigen zijn die hun seksualiteit niet beoefenen, zodat zij in het Paradijs kunnen worden verlost van hun zondige seksualiteit."

ADHD heeft mij gered

Rond zijn zestiende vertelde Bob zijn ouders dat hij atheïstisch is en dus niet gelooft in één god. "Ik was al langer sceptisch, vond dat voor veel dingen geen goede verklaring was." Nog voordat hij wist dat hij op jongens valt, begreep hij al niet waarom homoseksualiteit een zonde zou zijn. "Want waarom zou je liefde tussen mensen verwerpen? Als dan je enige antwoord is: 'Omdat God het zegt', denk ik: Ja leuk, maar als hij geen goede reden heeft, slaat dat nergens op."

Bob's moeder vond het vreselijk dat hij naar het VWO mocht. Liever zag ze dat hij glazenwasser zou worden, zodat hij meer tijd had voor bijbelstudie. Op de middelbare school koos Bob een technisch profiel. "Daar kreeg ik een laptop met internet en leerde bijvoorbeeld over de evolutietheorie. De wereld werd ineens een stuk logischer en alles viel op zijn plek. Soms denk ik ook dat mijn ADHD mij heeft gered. Doordat ik niet goed kon opletten tijdens alle activiteiten van de Jehovah's, ben ik ook minder geïndoctrineerd."

"Wat denk jij dat God denkt als je aan jezelf zit?!"

Omdat alles wat met genot te maken heeft volgens de Jehovah's getuigen ook een zonde is, leerde Bob op vroege leeftijd dat seksualiteit iets slechts is. "Nog voor ik überhaupt begon met masturberen, kwam mijn moeder op een avond aan mijn bed zitten met een groot bijbelboek en zei: 'Wat denk jij dat God denkt als je aan jezelf zit?!'"

Bob was daar toen nog helemaal niet mee bezig, maar ondertussen was al wel de angst gezaaid om zijn eigen seksualiteit te ontdekken. "Ik weigerde aan mijzelf te zitten, tot ik een jaar of vijftien, zestien was, toen was er geen ontkomen meer aan. Ik heb toen een half jaar hetero-porno gekeken en begreep het niet helemaal, totdat ik me ineens besefte op mijn zestiende: Oh, ik val op mannen!"

Comming Out

De vrienden van Bob vermoedden al een tijdje dat hij op jongens viel. "Ik ben ge-out doordat een vriend, die al uit de kast was, zei dat hij me op Grindr had gezien. Ik schrok me rot, ik had net één week een profiel zonder foto's om een beetje rond te kijken," zegt Bob lachend. "Dus ik zei meteen: 'Hoe kan dat', waarop hij het wist en zei: 'Zie je nou wel, jij bent ook gay!' Al mijn vrienden waren toen heel supportive."

Bob's vrienden spoorden hem aan om het aan zijn ouders te vertellen, dat ging helaas minder goed. "Mijn moeder rende naar het bed en begon meteen te huilen en te bidden. Ze schreeuwde dat ik het meteen aan mijn vader moest vertellen, die zat alleen op dat moment op de WC..."

De moeder van Bob bleef erbij dat zijn vader het zo snel mogelijk moest weten, dus liep hij naar badkamer. "Terwijl mijn vader zat te kakken moest ik hem vertellen dat ik gay ben, zo stom! Mijn moeder schreeuwde toen van boven: 'Heb je dan geen vragen voor hem', waarop mijn vader vanaf de WC antwoordde: 'Ik weet wel hoe het werkt'. Toen wist ik dat ik daar weg moest."

Leren van jezelf te houden

Eenmaal klaar met de middelbare school wilde hij zo snel mogelijk uit huis om te studeren in Nijmegen. Nadat hij daar zijn studie Scheikunde had afgerond, merkte Bob dat hij ongelukkig was. "Ik realiseerde me dat ik alles heb wat ik als zestienjarige voor mezelf wenste: goede vrienden, een leuke baan, een eigen huis, maar alsnog voelde ik mij vrij depressief."

Bob ging naar een psycholoog, en in die gesprekken bleek dat zijn jeugd nog veel invloed op hem had. "Lange tijd zag ik de Jehovah's als een normale religie in plaats van een sekte," zegt Bob, die met behulp van antidepressiva en goede therapie van zichzelf leerde te houden. "Ik heb nu eindelijk een gevoel van zelfvertrouwen en zelfliefde."

Angstig wereldbeeld

Ondanks dat Bob van het geloof stapte, merkte hij wel dat het nog invloed op hem had. "De Jehova's getuigen maken constant het onderscheid tussen 'de waarheid', de religie die zij dus prediken en Satan's wereld, de normale mensenwereld."

En juist in die Satan's wereld kwam hij terecht, toen hij besloot geen onderdeel meer te zijn van de Jehovah's getuigen. "Ik heb een heel angstig wereldbeeld gekregen door mijn opvoeding. Ook toen ik al uit huis was, kwam die angst steeds terug."

Ik verdien betere ouders

Enige tijd geleden verbrak Bob het contact met de rest van zijn familie, hoewel hij nog wel contact met zijn ouders houdt. "Het zijn toch mijn ouders, en ze zeggen steeds dat ze van mij houden en alleen mijn seksualiteit afkeuren. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik zoveel van mijzelf houd en respecteer, dat ik weiger dat mensen mij zo behandelen," zegt Bob.

Hij heeft een brief geschreven aan zijn ouders. "Wat mijn ouders hebben gedaan, deden ze uit liefde. Ze denken echt dat dit het beste is voor hun kinderen. Maar ik zit nu met pijn, de aangeleerde zelfhaat en verdriet en zij weigeren te accepteren dat ze iets fout hebben gedaan. Na tien jaar houd ik nu genoeg van mezelf om te zeggen dat ik beter verdien dan dit."

Pride

Deze week was de Pride Amsterdam. Pride betekent natuurlijk trots en Bob is extreem trots op hoe ver hij is gekomen: "Ik ben voor mijn gevoel echt ontsnapt. Ik heb op een zo'n goed mogelijke manier deze situatie overleefd, door mij stil te houden toen ik daar nog woonde en meteen het huis uit te gaan toen ik dat kon."

Bob vind het belangrijk dat de Pride wordt gehouden: "Hetero's hebben niet door in wat voor een hetero-normatieve wereld we leven. Mijn ouders zien heteroseksualiteit vrij letterlijk als de norm, maar ook in de rest van de samenleving zie je dit terug. Zo lang mensen nog met 'homo' schelden denk ik dat de Pride nodig is. Homoseksualiteit is namelijk net zo liefelijk en normaal als de rest."