Praten over poep en ballethooligans op Lowlands

Alpha, Bravo, ArmadiLLow

De veranderingen op en rondom het festivalterrein worden duidelijk opgemerkt onder de bezoekers. Voorbeeldje: onderweg van de camping naar het festivalterrein hoor ik: "Door de verplaatsing van de schoorstenen raak ik helemaal gedesoriënteerd!" en "de controle is nu eigenlijk maar vaag… maar wel chill!"

Over de 'nieuwe' Alpha spreken mensen vol lof, maar over de Bravo hoor ik wisselende reacties: als je in de tent staat is het uitzicht en geluid top, maar als je ook maar één stap buiten de tent zet, is dat meteen weg. Het 24-uursgebied ArmadiLLow wordt ook écht 24/7 druk bezocht - overdag voor een hapje en 's nachts voor het feest. En de Charlie? Daar heb ik eigenlijk niemand meer over gehoord.

Ballethooligans in de Juliet

Eerder zei ik dat ik nog nooit naar een dansvoorstelling op Lowlands ben geweest, omdat ik niet veel met dans heb. Dans -en theater programmeur Stella van Leeuwen haalde me over om naar (volgens haar) ‘s wereld beste dansgezelschap Hofesh Shechter Company te gaan. En dus ging ik, samen met 1200 andere Lowlanders, de Juliet in. Eenmaal in de zaal roept iemand achter me roept nog "wat een boel ballet hooligans hiero zeg" en dan begint de voorstelling. Bijna een uur lang zien we vijf dansers in huidskleurige en strakke pakken dansen, rollen, zingen en springen op dubstep en elektronische muziek. Ik vond het fascinerend en overweldigend en ik snap nu veel beter waarom mensen op Lowlands naar een dansvoorstelling gaan.

In de zaal zelf hing ook een gezellige, feestelijke en ongedwongen sfeer, iets dat ik meestal in theaters minder merk. Mensen zingen en klappen met de voorstelling mee, kletsen met elkaar, en lopen soms de zaal uit om op tijd bij een ander onderdeel aanwezig te zijn. Dat iedereen om me heen de voorstelling ook goed vindt merk ik wel aan de staande ovatie.

Als we de zaal uitlopen vraag ik aan een groepje wat ze van de voorstelling vinden: "Echt super vet! Ik ga ieder jaar naar een voorstelling op Lowlands omdat hier de beste voorstellingen staan. Je hoeft je eigenlijk niet eens in te lezen, je weet dat het goed is. Maar nu moeten we wel snel door naar Iggy Pop, hoor!"

Het voordeel van de twijfel

In de Echo staat The School of Life en ik kies voor het programma 'Twijfel jezelf tot rust' van Lammert Kamphuis. Ook hier staat een enorme rij. De lezingen worden goed bezocht en ik weet wel waarom: je hebt er écht iets aan. Lammert Kamphuis legt ons uit hoe twijfelen werkt en waarom men twijfelt, maar vooral hoe je met twijfelen kunt omgaan aan de hand van de theorieën van Sextus Empiricus. Ik twijfel zelf ook veel, wie niet eigenlijk? De programma’s van The School of Life passen daarom zo goed op Lowlands - de onderwerpen die centraal staan zijn breed toepasbaar en altijd slim gekozen.

Sing-a-long debuut op Lowlands

Van het Lowlands Science programma werd ik heel erg enthousiast en blijkbaar was ik hier ook niet de enige: de hele dag staan er rijen voor 'Typen met je brein', 'DNA-daten' en 'Lowlands Got Talent'. Helaas zijn de rijen op de momenten dat ik er ben zo lang dat ik niet kan deelnemen, dus kies ik ervoor om bij 'Lowlands Got Talent' in het publiek te gaan zitten.

Een jongen met een gitaar komt het podium op en zegt dat hij een sing-a-long gaat spelen zonder zelf mee te zingen: "Dit is mijn eerste keer ooit en zelf ik kan niet zingen." Hij zet 'Het Is Een Nacht' van Guus Meeuwis in en de hele tent zingt mee. Ook hier merk je weer de enthousiaste en ongedwongen sfeer waarin alles mag en alles kan.

Vette shit

De rest van het weekend ga ik o.a. nog naar een cabaretvoorstelling van Dolf Jansen, naar een dansvoorstelling van De Dansers en naar 'De Grote Boodschap' - een talkshow over poep. Allemaal druk bezocht en inhoudelijk sterk. Het liefste had ik nog aan veel meer programma’s deelgenomen maar helaas kun je niet overal bij zijn. Ik begrijp wel dat sommige mensen bijna drie hele dagen in de Juliet en Echo willen zitten.

Nieuwsgierige aagjes worden beloond

Ga je volgend jaar naar Lowlands? Bezoek dan zeker het randprogramma. Inlezen hoeft eigenlijk niet eens, alles wat je ziet is leuk en verrassingen horen er ook bij. Vergeet ook bij het randprogramma je oordoppen en biertje niet en kom op tijd.

Mijn persoonlijke tip voor Lowlands: loop gewoon eens ergens naar binnen waar je nog nooit bent geweest, je wordt écht verrast. En dan bedoel ik natuurlijk het festivalterrein, maar op de camping zou dat ook nog wel eens gezellig kunnen worden. Tot volgend jaar!