Triggerfinger nieuwe #1, origineel Lykke Li op #3
- Nieuws
- Triggerfinger nieuwe #1, origineel Lykke Li op #3
De track "I Follow Rivers" staat deze week maar liefst in twee verschillende uitvoeringen in de top 3 van de Mega Top 50. Lykke Li zakt met de originele versie van #2 naar #3 terwijl de cover van Triggerfinger stijgt van #16 naar #1. Na acht weken Michel Teló bovenaan heeft Nederland daarmee een nieuwe #1!
De Zweedse zangeres Lykke Li staat inmiddels al een kwart jaar in de Mega Top 50 genoteerd met "I Follow Rivers". Sinds eind december is het nummer zelfs onafgebroken in de top 6 te vinden, met vorige week een tweede plek als hoogste notering. Tot de toppositie wist de Zweedse echter niet door te dringen. Opvallend genoeg lukt dat de band Triggerfinger deze week wel. De Vlamingen namen begin januari een Mega Top 50 Cover op in de 3FM-ochtendshow van Giel Beelen. Een paar weken terug kwam de opname als download beschikbaar. Die versie weet blijkbaar de juiste snaar te raken, want het nummer, vorige week nog nieuw op 16, stoomt deze week direct door naar de top.
Twee keer hetzelfde nummer in de top 3; dat is bijzonder, maar niet uniek. Vier keer eerder al bereikten twee versies van dezelfde compositie op eigen kracht de bovenste drie. De eerste keer was op 29 juni 1974, toen "De Wilde Boerendochtere" van Ivan Heylen op 1 stond en de persiflage van André van Duin, "De Tamme Boerenzoon", tegelijkertijd op 3. Ook op 1 en 3 stonden in 1992 twee versies van "O Fortuna". De uitvoering van Fortuna feat. Satenig stond op 22 februari van dat jaar bovenaan, de remake door Apotheosis stond twee plekken lager.
Nog beter deden het de twee versies van "Das Kleine Krokodil" in 2005. De originele Duitse versie van Schnappi stond op 26 februari op 1 en direct daaronder op 2 stond de Nederlandstalige cover van Snappie. Het tweetal stond trouwens vier weken samen in de top 3, waarvan die ene keer op 1 en 2.
Maar de topper is toch wel de dubbele notering voor "La Solitudine" van Laura Pausini en "Ik Wil Niet Dat Je Liegt" van Paul de Leeuw. Op 25 december 1993 bereikten beide platen de top 3, waarin ze vervolgens zes weken samen zouden bivakkeren. Laura Pausini stond daarbij vijf keer op 2 en een keer op 3, Paul de Leeuw kwam zelfs twee keer tot 3 en vier keer op 1. Vanaf 8 januari 1993 stonden de platen drie weken achter elkaar op 1 en 2. Opvallend daarbij is dat het de coverversie van Paul de Leeuw is die bovenaan stond; het origineel van Laura Pausini was net iets minder populair.
