90s Request jaaroverzicht: '96 - '97

Party Animals

We hadden het er eerder al over: 1996 is het jaar van de Party Animals. De Happy Hardcore was al in volle gang toen de vier kaalkoppen voor het eerst te zien waren, hakkend in de clip van ‘I wanna be a hippy’ van Technohead, een #1-hit in de zomer van 1995. Het nummer van Technohead werd een hit in de remixversie van de Nederlandse producers Flamman & Abraxas, alias Jeroen Flamman en Jeff Porter. De twee producers besluiten dat je voor een goeie groep eigenlijk helemaal geen goeie zangers nodig hebt, dus geven ze de vier acterende gabbers een eigen groepsnaam, Party Animals, en laten ze de jongens playbacken op een aantal remixen. En met succes!

Begin 1996 komt de eerste single van de Party Animals uit, ‘Have you ever been mellow’. Binnen twee weken staat het nummer op #1 in de Mega Top 50. Het is een opgepitchte versie van ‘Have you never been mellow’ van Olivia Newton-John uit 1975. Twee maanden daarna komt al de nieuwe single uit, ‘Hava naquila’. Dat is een oud Joods volksliedje, dat eigenlijk als ‘Hava nagila’ gespeld moet worden. Maar een spelfoutje deert de Party Animals niet; binnen een paar weken staat ook die single op #1. Als klap op de vuurpijl volgt in juli ‘Aquarius’, dat drie weken bovenaan doorbrengt. Het origineel daarvan stamt uit 1969, komt uit de musical ‘Hair’ en is een hit voor Fifth Dimension.

Drie singles op #1 binnen één kalenderjaar, dat is een feit dat nog maar één keer in de hele hit-historie beter is gedaan: in 1974 had de Britse groep Mud zelfs vier #1-hits in een jaar tijd, met ‘Dyna-mite’, ‘Tigerfeet’, ‘The cat crept in’ en ‘Lonely this Christmas’. Zover schopten de Party Animals het echter niet, want hun volgende single kwam pas in 1997 uit en bovendien zat een #1-hit er niet meer in. Sterker nog: het was gauw gedaan met de populariteit van de Happy Hardcore-knaapjes, want na top 10-hits in 1997 voor ‘We like to party’ en ‘Atomic’ ging het razendsnel bergafwaarts voor de groep.

Kinderliedjes

Nou is Happy Hardcore al een versimpelde versie van hardcore en rave, maar dat het allemaal nog simpeler kon, bewees de groep Hakkûhbar in 1996. Eigenlijk was dat groepje bedoeld als parodie op de gabberrage, waarbij het onder invloed van XTC-pillen houterige dansen als ‘hakken’ werd bestempeld. Bob Fosko, zanger van de Raggende Manne, kreeg het idee om op het thema van ‘Daar komt Swiebertje’ een alternatieve tekst te maken. Ruben van der Meer beleefde met een kaalgeschoren koppie zijn doorbraak op tv in de videoclip van ‘Gabbertje’ en trad vervolgens ook in het land op als frontman van de groep. En de single werd een doorslaand succes, vloog in ijltempo door naar #1 en hield zelfs ‘De waarheid’ van Marco Borstato van een eerste plaats af.

En natuurlijk had de novelty meteen ook navolgers, zodat een nieuwe rage was geboren. Bij gebrek aan een officiële naam zullen we de stroming maar kinder-core noemen. ;) Na ‘Gabbertje’ kwamen ook Gabber Piet met ‘Hakke en zage’ (#2 in 1997, op de melodie van ‘Peppi en Kokki’), de Mosselman met ‘Mossels’ (#12 in 1997), Gabber Wijffie met ‘Klappus in je handjes’ (#17 in 1997) en Kakkertje met ‘Kakkertje’ (#55 in 1997, op dezelfde melodie als ‘Gabbertje’).

En Hakkûhbar? Die scoorde er nog vrolijk een serie hits achteraan, zoals ‘Supergabber’ (#3 in 1997) en ‘Gabbersaurus’ (#34 in 1997). Het verhaal kent echter geen happy end. Toen Hakkûhbar een doorslaand succes werd, kreeg een van de leden van de groep, Ad de Feyter, ineens een hele rits schuldeisers achter zich aan, die nog wat van hem tegoed hadden uit zijn tijd als Sequential. Ad de Feyter dook onder, met medeneming van de opbrengsten van ‘Gabbertje’…

Rob de Nijs

Op Nederlandstalig gebied was het een vruchtbare tijd in 1996/97, met allereerste hits en doorbraken van veel artiesten die nu als gevestigde namen gelden. Zo zien we in de jaren de eerste #1-hits voor Guus Meeuwis (‘Het is een nacht’ en ‘Per spoor’), Jan Smit (toen nog een Jantje, met ‘Ik zing dit lied voor jou alleen’) en Frans Bauer (‘De regenboog’, samen met Marianne Weber). Maar laten we het hier even hebben over juist een oudgediende.

Want 1996 gaat de boeken in als het jaar met de allereerste #1-hit voor Rob de Nijs. En dat leverde hem destijds een record op dat nog steeds stand houdt: Rob scoorde zijn allereerste hit in 1963 als broekie van 20 met ‘Ritme van de regen’. Dat leverde hem een vierde plek op. Daarna kwam hij door de jaren heen steeds een treetje hoger: in 1973 stond hij op #3 met ‘Zuster Ursula’, in 1985 reikte hij tot #2 met ‘Alles wat ademt’, maar het allerhoogste bereikte hij uiteindelijk in 1996 met ‘Banger hart’. Eindelijk op nummer één dus, 33 jaar na zijn hitparadedebuut; zo lang had nog geen enkele artiest hoeven wachten. Zoals gezegd: een record in hitparadeland.

De tekst van het nummer was geschreven door zijn toen-nog-vrouw Belinda Meuldijk en gecomponeerd door Ellert Driessen, die zelf ook al wist wat een #1-hit was, want hij had in 1980 al op die plek gestaan als zanger van Spargo (‘You and me’). ‘Banger hart’ kwam begin augustus de lijst binnen, maar had even een aanloopje nodig, want de single bereikte pas in de negende week de bovenste plek. Uiteindelijk werden eind september the Spice Girls verslagen en klom Rob door naar #1. Een prestatie die hij nadien nooit meer heeft weten te evenaren. Sterker nog: een dozijn hits wist Rob nog te scoren, maar geen enkele kwam nog in de buurt van de top 10; hoger dan plaats #26 kwam hij er niet mee.

‘Candle in the wind’

Nóg een record, maar dan in 1997: ‘Candle in the wind 1997’ van Elton John groeide in het laatste kwartaal van dat jaar uit tot de bestverkochte pophit aller tijden.

Daar was wel een trieste aanleiding voor nodig: op 31 augustus reed een auto met daarin prinses Diana zich te pletter tegen een tunnel pilaar in Parijs. De hele wereld was in tranen en Elton John schreef een tribute. Nou ja, eigenlijk deed Elton John niet veel, want de melodie bestond al en Bernie Taupin was de man die de tekst herschreef. Elton had met ‘Candle in the wind’ al een hit gescoord in Engeland in 1974 en de oorspronkelijke tekst verwijst naar de dood van Marilyn Monroe.

Met een nieuwe tekst (“Goodbye Norma Jeane” werd “Goodbye England’s rose”) deed het prima dienst op de begrafenis, aldus Eltons tekstschrijver Bernie Taupin. En dat vond de rest van de wereld ook, want de single verkocht in een maand tijd met bakken tegelijk. Bij ons werd het nummer toegevoegd aan het liedje ‘Something about the way you look tonight’, dat toevallig juist op dat moment een hitje was. Het stond zeven weken op #1 en verkocht een kleine 600.000 keer, wat Elton in Nederland zeven keer platina opleverde. In de rest van de wereld kwamen daar nog een paar exemplaartjes bij, waarna de teller uiteindelijk op 33 miljoen uitkwam (waaronder bijna 5 miljoen in Engeland en ruim 11 miljoen in Amerika; uiteraard ook records).

Check ook de Mega Top 100 van 1996 en de Mega Top 100 van 1997.

Ed Adams

Muziek- en chartliefhebber Ed Adams hielp in 2011 bij het compleet maken van het ingescande Mega Top 50 exemplaren archief en zoekt wekelijks de leukste chartweetjes bij elkaar. Deze week schrijft hij bovenstaande jaaroverzichten.