Deze week hoor je haar non-stop: Pommelien Thijs met 3FM Megahit ‘Atlas’
- Nieuws
- Deze week hoor je haar non-stop: Pommelien Thijs met 3FM Megahit ‘Atlas’
België wist het al een tijdje, maar nu zijn ook wij om: Nederland ligt aan de voeten van Pommelien Thijs. Met haar nieuwe track ‘Atlas’ pakt ze deze week de 3FM Megahit. Maar het nummer is meer dan alleen fijn om naar te luisteren. De tekst zit bomvol gevoel, beeldspraak en lagen die je steeds opnieuw iets nieuws laten ontdekken.
"Nooit andersom"
‘Atlas’ gaat over een relatie waarin Pommelien alles draagt, en de ander... tja, vooral zichzelf. “Je wereld op mijn schouders, nooit andersom.” De titel verwijst niet voor niets naar Atlas, die in de mythologie letterlijk de hemel moest dragen. Pommelien bezingt dat gevoel: zwaar, eenzaam, maar ergens nog steeds vol hoop. Mooi, pijnlijk en misschien herkenbaar?
Rauw, poëtisch en allesbehalve zielig
Symboliek genoeg: Pommelien zingt over water dragen naar de zee, huizen bouwen van karton en spullen verkopen om maar íets van houvast te vinden. De tekst van ‘Atlas’ zit vol rauwe emoties: verdriet, liefde, teleurstelling—maar ook een soort stille acceptatie. Geen zelfmedelijden, geen dramatisch gedoe. Het is eerlijk en poëtisch, maar blijft met beide benen op de grond.
Wat het zo sterk maakt? Ondanks alle pijn klinkt het nummer nergens zielig. Pommelien laat horen dat kwetsbaar zijn ook krachtig kan zijn. En de schuld? Die legt ze voornamelijk bij zichzelf: "God, je bent complex, maar dat heb ik graag”. Eerder liet Pommelien ‘Atlas’ in de 3FM Live Box horen. Duidelijk werd dat ze niet alleen catchy pop maakt, maar ook écht binnenkomt.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Tussen poëzie en pop
Een rondje symboliek en beeldspraak dan maar?
"Ik heb zand in mijn zakken en wind in mijn haar"
Je voelt het meteen: iemand die iets heeft doorgemaakt. Het zand is wat blijft plakken na een zware rit, de wind duwt je vooruit. Ballast én beweging in één zin. Wauw.
"Ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton"
Een breekbare, maar dappere poging om opnieuw te beginnen. Geen villa, geen fundament—maar hé, het is iets. En soms is iets al genoeg. En hoewel de kartonnen huizen zacht lijken, komt het beeld maar hard binnen. Het staat voor iets tijdelijks, iets dat zomaar kan instorten. Iets wat je bouwt omdat je móét, niet omdat het stevig is.
"De hoop die ik had hangt goed aan elkaar"
Zo’n mooie zin voor hoop die bijna op is, maar toch blijft hangen. Alsof het aan elkaar zit met plakband. Niet mooi, wel echt.
"Ik zou beide benen breken, als jij het vraagt"
Pijnlijk eerlijk. Het laat zien hoe ver je kunt gaan voor iemand, ook als dat tegen jezelf werkt.
Met Atlas levert Pommelien Thijs een 3FM Megahit die voelt, schuurt én blijft hangen. Een track vol veerkracht, verwerking en poëtische pijn – maar bovenal: een keiharde banger. Dik terecht hoor je 'm dus extra vaak deze week.
