Ward (30) zit in een rolstoel: "Op Pinkpop is de rolstoeltoegankelijkheid beter geregeld dan in het dagelijks leven."

Vroeger stond Ward nog helemaal vooraan en tussen de massa mensen bij zijn favoriete artiesten, maar sinds zijn 24e zit hij in een rolstoel. Op slechts 21-jarige leeftijd ontdekken de artsen dat de aderen in zijn buik lekken, wat een ingrijpende situatie vereist. Hij ondergaat een hart- en niertransplantatie. Nog geen drie jaar later doet zich opnieuw een tegenslag voor wanneer Ward wordt opgenomen in het ziekenhuis vanwege een bacteriële infectie in zijn voet. Door zijn eerdere transplantaties is antibiotica geen optie. Zijn voet wordt geamputeerd en hij krijgt een prothese.

"Mijn lichaam kan gewoon minder aan dan vroeger," legt Ward uit. "Vroeger draaiden festivals voor mij alleen om de muziek en het pure genot. Maar door alle operaties is het dit niet meer hetzelfde. Dankzij mijn prothese kan ik nog steeds lopen, maar lange afstanden op zo'n weekend als Pinkpop zijn gewoon te veel gevraagd. Dan zorgt een rolstoel ervoor dat ik het drie dagen lang kan volhouden."

Tekst gaat verder onder de foto

Maar eh, met duizenden mensen op een veld en slapen in een klein tentje. Lukt dat wel als je in een rolstoel zit?

"Op festivals waar ik ben geweest, is de rolstoeltoegankelijkheid vaak beter geregeld dan in het dagelijks leven. Het begint al als je binnenkomt. Als je in een rolstoel zit, is het natuurlijk niet zo makkelijk om zelf je tent opzetten. Daarom zijn er speciale campings voor mindervaliden waar vrijwilligers je daarbij kunnen helpen.

Als je geen begeleider hebt die jou kan helpen, zullen de vrijwilligers klaar staan om je te ondersteunen bij het douchen of naar het toilet gaan als je dat nodig hebt. Wij hoeven gelukkig ook niet gebruik te maken van die smalle dixies die je vaak op festivals ziet. Er zijn aangepaste toiletten en douches beschikbaar die ruim genoeg zijn voor rolstoelgebruikers, inclusief douchekrukjes.

Wanneer het tijd is voor de optredens, kan ik gebruik maken van de verhoogde podia. Hierdoor kan ik alles goed zien, zonder naar de ruggen van andere festivalgangers te hoeven staren. Toch wel fijn als je favoriete band op komt treden."

Tekst gaat verder onder de video

Wil jij zien hoe Ward's Pinkpop-weekend eruitzag? Bekijk de video hier! 👇

Is het altijd al zo goed geregeld geweest?

"Voorheen ging ik natuurlijk naar festivals toe als bezoeker zonder een beperking. Je staat er dan niet bij stil met hoeveel dingen er rekening gehouden moet worden. Toen ik mijn prothese kreeg en gebruik ging maken van een rolstoel, was het opeens een andere belevenis. Bij alles moet je opeens twee keer nadenken.

Festivals hebben de afgelopen jaren veel aandacht besteed aan het verbeteren van de toegankelijkheid voor iedereen. Ze zijn ook bereid om aanpassingen te doen als dit nodig is. Zo zorgen ze dat er droge paden zijn als de rest van festivalterrein een modderplas is om overheen te kunnen rijden met een rolstoel. Als wij tegen dingen aanlopen, communiceren wij dit vaak met de organisatie. Dat zij zo bereid zijn om mee te denken aan oplossingen, vind ik geweldig! Hier kunnen anderen nog veel van leren. Zo zijn de ingangen van winkels vaak te smal, liggen producten in de supermarkt te hoog en moet je van alles regelen als de trein in wilt stappen."

Dus jij kan hoe dan ook genieten daar! Merk je dat andere festivalgangers anders op jou reageren?

"Iedereen op het festival is heel behulpzaam. Wanneer de vrijwilligers van Inter, de organisatie die de toegankelijkheid regelt op Pinkpop, niet in de buurt zijn of het te druk hebben, helpen andere bezoekers mij vaak. Zo bieden veel mensen aan om mij even verder te duwen of om drinken voor mij te halen.

Daarnaast halen ze ook vaak grapjes uit. Regelmatig willen dronken festivalgangers op mijn schoot komen zitten. Hier ga ik dan gewoon lachend mee om. Ik plaag andere bezoekers trouwens ook gewoon, hoor! Daarom neem ik altijd een klein waterpistooltje mee om mensen nat te spuiten. Ze kijken dan altijd verbaasd om zich heen en omdat ik op het rolstoelpodium veel hoger zit, ze raden dan nooit dat het van mij af komt!”

Denk jij dat je als rolstoelgebruiker een andere ervaring hebt tijdens zo'n weekend?

"Natuurlijk is het anders wanneer je niet zomaar kunt gaan en staan waar je wilt. Maar het verschil zit 'm in de kleine dingen. Door mijn prothese kan ik korte afstanden lopen, maar tijdens een lang weekend feesten heb ik vaak mijn rolstoel nodig. Hierdoor verlies je wel wat vrijheid; iemand moet mij dan voortduwen. Ook kan je gemakkelijk opgaan in de menigte door de drukte. Daarom vermijd ik liever de drukke foodtrucks met lange rijen.

Maar er zijn ook veel voordelen, hoor! Zo kan ik mijn rolstoel ook gebruiken als een grote tas. Ik hoef niet alles te sjouwen, zoals mensen zonder beperking dat wel moeten doen."

Hoe belangrijk is het dat er een organisatie is, en er vrijwilligers zijn, die jou helpen?

"Ontzettend belangrijk! Zonder de organisatie en alles dat zij voor mij regelen zou ik niet van festivals kunnen genieten op de zorgeloze manier als dat ik nu doe. Daarom help ik zelf ook op kleine festivals mee als vrijwilliger.

Als vrijwilliger bij Inter, de organisatie die op veel festivals in Nederland en België klaar staan voor mensen met een beperking, help in anderen mensen waar nodig. Op kleinschalige festivals help ik mensen met navigeren of duw ik iemand in een rolstoel. Doordat ik een prothese heb, lukt het mij prima om korte afstanden te lopen en zelf even achter die rolstoel te gaan staan!

Ik ben heel dankbaar voor alles dat er geregeld wordt voor mensen zoals ik. Daarnaast heb ik ook veel nieuwe vrienden leren kennen via dit werk. Geweldig, toch?"