Lange afstandsrelatie tijdens coronacrisis: 'Ik mis het fysieke contact'

"Ik mis het fysieke contact"

Daniela Cimino (25) slaat een akkoord aan. “Volgens mij is die niet goed gestemd,” lacht Lianne Kotte (27) . Samen spelen ze af en toe gitaar tijdens het videobellen. “Dat kunnen we allebei eigenlijk helemaal niet, maar het is wel leuk. We oefenen een beetje samen. Ook al klinkt het voor geen meter, omdat de verbinding niet gelijkloopt.”

Drie jaar geleden ontmoetten Lianne en de Italiaanse Daniela elkaar op een Berlijns filmfestival. Die avond was het liefde op het eerste gezicht: het voelde alsof ze elkaar al jaren kenden. De twee hielden contact en Daniela zocht Lianne op in Amsterdam. Ze werden verliefd, wilden bij elkaar blijven en dachten verder niet na over de vraag of ze wel iets wilden beginnen met iemand die niet om de hoek woont.

Tijdens hun videobelletje praten ze afwisselend Engels en Italiaans. Lianne is druk bezig om de moedertaal van Daniela onder de knie te krijgen. Tijdens hun gesprekken oefenen ze dan ook. In het begin was de taalbarrière lastig, vooral tijdens het bellen. Maar als Daniela Lianne nu niet begrijpt in het Engels, doet Lianne nog een poging in het Italiaans.

De twee zagen elkaar elke maand totdat alle vluchten werden geannuleerd door de coronacrisis. Lianne: “Ik heb Daniela sinds januari niet gezien, het lijkt eindeloos te duren. Ik hoop 10 juni naar Italië te kunnen, maar mijn ticket is al twee keer eerder geannuleerd, dus het is niet zeker. Het bellen is in het begin leuk. Toen deden we ook meer activiteiten samen. Nu bespreken we vooral de dag. Maar ik probeer positief te blijven en niet te veel te blijven hangen in onze situatie. Dan blijft het leuker.”

Lianne kan niet wachten om naar Italië te vertrekken, waar ze deze zomer drie maanden zal verblijven. “Ik mis alles aan haar. Ik mis het om bij haar te zijn, het fysieke contact. Dat ze me knuffelt als het niet goed gaat of om samen dingen te doen buiten. Ook al hebben we elkaar nu een tijd niet gezien, ik weet zeker dat het weer heel bijzonder is als ik haar kan vasthouden. Dat is het altijd.”

"ik heb niet zoveel last van huidhonger"

Yan Michon (21): "Mijn vriendin woont heel ver weg, maar ik spreek haar het meest van iedereen." Ondanks dat er weinig te beleven valt, hebben Yan en Gráinne Buckley (20) genoeg te bespreken, en dat doen ze dan ook de hele dag door. Ze studeren samen, kijken films en luisteren naar muziek. “Ik zou eigenlijk meer data moeten hebben zodat ik ook buiten met haar kan wandelen. Alles is leuker om samen te doen en ik wil zoveel mogelijk met haar delen. Ik denk continu aan haar."

Yan ontmoette zijn vriendin Gráinne afgelopen september tijdens zijn uitwisseling in Ierland, waar ze allebei grafisch ontwerp studeerden. Gráinne vertrok vervolgens voor haar studie naar Duitsland. Dat was lekker dichtbij, waardoor ze elkaar elke twee weken konden zien. Een paar maanden geleden, toen de coronacrisis uitbrak ging ze snel terug naar Ierland, voordat alle grenzen zouden sluiten. Sindsdien heeft het koppel elkaar niet meer gezien.

Voor nu heeft Yan zich neergelegd bij deze situatie... “Als het mogelijk was om Gráinne te zien en vast te houden, zou ik continu naar haar verlangen. Maar doordat het gewoon onmogelijk is geworden, denk ik er ook niet meer zoveel aan. Natuurlijk zou ik haar graag weer aanraken, maar je went ook aan het gebrek aan fysiek contact. Ik heb niet zoveel last van dat zogenoemde huidhonger. Misschien helpt het ook dat ik nu weer thuis bij mijn familie woon. Daardoor is het nu niet alsof ik nooit iemand aanraak.”