Marieke (25) belt met jongeren die denken aan zelfmoord

Marieke startte in 2016 haar master klinische psychologie, waarbij ze ook het vak suïcide krijgt. “Iemand van 113 Zelfmoordpreventie vertelde bij ons in een college over haar werk. Ze vertelde dat ze altijd op zoek zijn naar vrijwilligers. Toen dacht ik: Eigenlijk wel een mooie kans om een steentje bij te dragen, vooral met mijn kennis en achtergrond.”

Training

“Vrij snel na het bezoek van de vrijwilliger op de universiteit begon ik aan de 113-training,” vertelt Marieke. “We kregen drie dagen training waarin we theorie kregen en telefoongesprekken oefenden, met elkaar maar ook met acteurs.”

Na drie weken mocht Marieke zelf aan de slag. “Toen ik bij 113 begon, startten we met chatten met mensen met suïcidale gedachten. De eerste dag deed je dat in tweetallen, zodat je samen kon nadenken over hoe te reageren. Ik vond dat heel erg spannend, dan gaat het wel opeens om echte mensen.”

Heftig

Marieke werkt soms thuis, soms op kantoor. Eén keer in de maand wordt ze op het kantoor in Amsterdam verwacht. “Ik werk eigenlijk vaker thuis dan op kantoor, terwijl ik het daar altijd heel erg fijn vind. Er zijn daar meerdere mensen aan het werk, waaronder ook psychologen. Als je echt een heftig verhaal te horen hebt gekregen, kun je het daar dan met hen even over hebben. Dus eigenlijk zou ik wel vaker daar moeten zitten, vind ik zelf.”

Het gaat er heftig aan toe bij 113. “Soms staan mensen al op het punt om het écht te doen. Dan moet je ervoor zorgen dat ze contact opnemen met een naaste of hulpdienst.”

In een cocon

“Meer dan de helft van de mensen die ik spreek zijn jonger dan dertig jaar. Zo sprak ik laatst een jongen van begin twintig. Hij zat er helemaal doorheen. Hij had een vervelende thuissituatie, ruzie op zijn werk en met zijn vrienden liep het ook niet lekker. Die jongen voelde zich zó eenzaam, dat hij geen uitweg meer zag. Hij zat in zijn eigen cocon.”

“Dat is wel heftig, om zo’n jong persoon zo verdrietig te horen. Een telefoongesprek is ook altijd heftiger dan een chat. Daar heb je meer afstand. Aan de telefoon hoor je de emotie in de stem, je voelt soms echt dat iemand lijdt. Dat komt dan heel erg binnen.”

Naar huis nemen

Maar ze neemt het werk niet mee naar huis. “Natuurlijk zijn er soms wel verhalen waar ik aan blijf denken, maar meestal zoek ik na het werk even afleiding en ga ik even bij een huisgenoot zitten. Af en toe denk ik er ook aan hoe blij ik met mijn leven ben, en zodoende mijn eigen leven meer waardeer.”

Therapeut

Na haar master wil Marieke therapeut worden. “Ik heb net stage gelopen bij een afdeling met mensen met een persoonlijkheidsstoornis, die nadachten over zelfmoord. Ik vind het fijn dat praten over suïcide voor mij geen taboe meer is. Als ik later ga werken als behandelaar, is het voor mij geen hoge drempel om over suïcide te praten.

"Dat vind ik erg belangrijk. Als je als therapeut ongemakkelijk doet over zelfmoord maak je het die cliënt moeilijk. Want praten over zelfmoord is gewoon heel erg moeilijk. Dus het is fijn als een behandelaar daar op een normale manier over kan praten.”

Meer info

* Heb jij zelf gedachten over zelfmoord, klik dan hier!
* Maak jij je zorgen over postings die iemand online doet, klik dan hier!
* Maak jij je zorgen om iemand anders, klik dan hier!
* Heeft iemand om je heen gedachten aan zelfmoord, klik dan hier!