De moeder van Max is bang voor wifi-straling: "Ik wil niet dat ze verdwaalt in iets wat niet waar is"

Max Baggerman (33) heeft een documentaire gemaakt over zijn moeder. In Mama weet het zeker probeert de moeder van Max, Wilma, door allerlei maatregelen de wifi-straling in haar nieuwe woning tegen te gaan. Deze straling zou voor gezondheidsklachten zorgen bij Wilma. Dit zorgt voor meningsverschillen in de familie die tot op de dag van vandaag voelbaar zijn.

Symptomen

Toen de moeder van Max verhuisde naar een andere woning in dezelfde stad, kreeg ze last van symptomen die lijken op een burn-out. Ze had last van paniek, hartkloppingen en flauwvallen.

Uit paniek belt Wilma een aantal keer de ambulance. Zij konden keer op keer niks vinden. "Mijn moeder ging op zoek naar de oorzaak van haar symptomen," vertelt Max. "Eerst leek het onschuldig, maar op een gegeven moment kon ze het niet meer loslaten."

"Mijn moeder belde met mijn tante. Zij opperde dat haar klachten zouden kunnen komen door de elektronische apparaten. Mijn moeder besefte toen dat ze boven haar wifi-modem sliep. Dat moest de bron zijn."

De moeder van Max begint met zoeken. Bij het googelen vindt ze de stichting ElektroHyperSensitiviteit (EHS). Deze stichting richt zich op het helpen van mensen die stralingsgevoelig zijn. Wilma belt meerdere keren met EHS.

Tijdens de research wordt voor Wilma steeds duidelijker dat de straling de oorzaak is van haar problemen. Vooral als de informatie over symptomen van EHS overeenkomt met haar eigen symptomen. "Toen wist mijn moeder het zeker: sinds ze in dat huis woonde, sinds ze boven haar wifi-modem sliep, had ze die klachten. Voor haar was de straling de oorzaak en dat moest worden aangepakt."

Andere ideeën

Als ze haar ideeën deelt met Max en Thomas, de broer van Max, geloven ze niet dat de straling de oorzaak is. "In het begin was ik heel sceptisch en kritisch, omdat ik enerzijds bang was dat mijn moeder helemaal zou verdwalen in iets wat niet waar is. Wat wetenschappelijk in ieder geval niet is aangetoond," vertelt Max. "Ik zag vooral burn-out symptomen. Daar moest ze zich op focussen en dat moest ze aanpakken. Toen ik dat tegen haar zei, wilde ze daar niks van weten. Ze beweerde dat als het een burn-out zou zijn dat ze dat wel zou hebben gevoeld."

De kritische houding houdt lang aan bij beide broers. Elke keer als hun moeder met een nieuw idee komt, weerleggen de broers dat. Zo helpen ze hun moeder, denken ze. Tot het moment dat ze zich uitspreekt en laat weten dat het zo niet verder kan.

"Ze kon ons er niet bij hebben in die paniek. Zich telkens verdedigen viel haar zwaar. We dachten dat we haar hielpen, maar ze ervoer dat helemaal niet zo. Toen ben ik milder geworden, omdat ik ma wilde helpen. Daarnaast wilde ik bij mijn moeder in de buurt blijven om een oogje in het zeil te houden. Mijn broer bleef wat kritischer. Vanuit de overtuiging dat eerlijkheid het langst duurt. Hij zei dat hij niet wilde doen alsof hij er anders over denkt, want dat is niet zo."

Maatregelen

Om de wifi-straling in het huis te verminderen, probeert Wilma verschillende dingen uit. Uiteindelijk is de zwarte grafietverf de oplossing. Door die plekken op de muur en het plafond met grafietverf te beschilderen, worden die stralingen tegengehouden. De meetspecialist kan de wifi-signalen meten en ze kijkt met een apparaat waar de wifi-modem van de bovenbuurvrouw staat.

"In eerste instantie dacht ik dat het onzin was om grafietverf van tweehonderd op de muur te smeren. Ik geloofde niet dat dat kon helpen. Toch zagen we bij de voormeting en de nameting van de meetspecialist dat er wel degelijk verschil te zien was. De straling van de bovenbuurvrouw was weg door die verf. Hierdoor is het gelukkig ook niet verder geëscaleerd," vertelt Max.

Kwijtraken

Tijdens het proces om de straling in het huis van Wilma te onderzoeken, slaapt Wilma in een auto en later in een vakantiehuisje van vrienden. Max benoemt dit als een van de dieptepunten: “Het was voor mij als toeschouwer echt super radicaal. Mijn moeder sliep in een auto, omdat ze ervan overtuigd was dat het huis zelf de oorzaak was van haar problematiek. Toen was ik wel bang dat ik mijn moeder kwijt zou raken."

Doorslaan

Hoewel de maatregelen helpen tegen de straling is Wilma nog niet af van haar klachten. Op een gegeven moment denkt Wilma dat de radars van de voorbij varende boten op het water achter het huis ook voor straling zorgen. Met een apparaat voor het raam meet Wilma de straling van de boten. Op dat moment wordt Max moedeloos. "Ik voelde hopeloosheid, omdat ik dacht dat het misschien wel voor altijd zo zou zijn. Ze bleef zoeken naar andere oorzaken van problemen. Er was geen vooruitzicht dat het ging stoppen. Dat was het moment dat ik duidelijk tegen mijn moeder in ging en zei dat de boten niet de oorzaak waren."

De angst dat z’n moeder doorslaat in haar ideeën wordt groter als Wilma begint over de dubbele agenda van internetbedrijven. De internetbedrijven zouden best wel weten dat die straling slecht is voor mensen. Ook zouden ze informatie achterhouden. Voor Thomas is dit een besefmomentje. Het gaat voor hem in de richting van de complottheorieën. "Toen mijn broer tegen haar zei dat ze een complotdenker was, zag ze dat als een belediging. Ze had het gevoel alsof ze in een hokje werd gestopt en niet meer serieus genomen werd," vertelt Max.

Breekpunt

Na een tijdje voelt de broer van Max, Thomas, dat de afstand tussen zijn moeder en hem groter wordt. Het is moeilijk om contact te krijgen met haar. Op berichtjes antwoordt ze kort of niet. De telefoon wordt niet opgenomen. Uiteindelijk besluit Thomas om een brief te schrijven naar zijn moeder als poging om contact te maken en de problemen bespreekbaar te maken. In de brief vertelt Thomas dat hij zich voelt als ‘de verloren zoon’ die zijn moeder is kwijtgeraakt.

"Het is een dieptepunt in de relatie tussen mijn moeder en mijn broer dat aangeeft dat een langdurig meningsverschil voor kleine scheurtjes in de relatie kan zorgen. Dat zo’n diepgewortelde relatie echt koud wordt. Het zijn geen spattende ruzies met smijtende deuren, maar het is een langzaam sluipend proces van afstand die ontstaat," legt Max uit. "Je bent ergens van overtuigd en daar verschil je met iemand heel erg mee. Als je dan geen raakvlakken meer voelt met die persoon, dan drijf je langzaam uit elkaar. Dat is heel schrijnend als dat je kind of je moeder is."

Bekijk het fragment hieronder👇

Verbindende factor

Max bevindt zich in een positie waarin hij zowel zijn moeder als zijn broer begrijpt. Hij probeert voor beide partijen een vertaalslag te maken. Toch is het nieuwe kleinkind Mats, zoon van Thomas, de verbindende factor geweest. "De komst van de baby oversteeg de meningsverschillen. De verbinding is daardoor teruggevonden. Mats is een gemene deler tussen mijn broer en mijn moeder en daar hebben we geluk mee gehad."

Max concludeert dat de band in de familie het meest belangrijk is. "Je kan je helemaal blindstaren op de verschillen die je hebt met iemand. Je kan daar heel veel aandacht op fixeren en dan wordt de afstand alleen maar groter. Uiteindelijk moet je die verschillen gewoon een beetje laten. Je moet vertrouwen op de raakvlakken waarop je wel kunt verbinden," vertelt Max.

Verandering

De moeder van Max gelooft naast de straling niet in andere theorieën. Toch heeft de situatie wel voor verandering in de familie gezorgd. "Op dit moment is de band nog niet helemaal hersteld. Tussen Thomas en mijn moeder gaat het af en toe nog een beetje moeizaam."

Het huis is helemaal onder handen genomen en er is nog een tweede meting geweest. Wilma is blij en ze komt eindelijk tot rust in het huis. "Ze kan daar nu echt ontladen en bijkomen. Het probleem is opgelost en ze kan nu een normaal leven leiden," vertelt Max. "Daarnaast ben ik optimistisch. Ik denk dat dit het is. Het is nu stabiel. Ik merk ook aan mijn moeder dat de noodzaak om over straling te praten, weg is. Het gaat nu goed."

Documentaire

Max maakte de 2Doc-documentaire Mama weet het zeker. "Ik denk dat dit voor veel mensen herkenbaar is. Meningsverschillen vragen om energie, moeite en inspanning. Vooral om het contact te onderhouden en dat is gewoon niet makkelijk. Het beste wat je kan doen, is luisteren naar de ander. Jouw waarheid is niet de waarheid van een ander. Daar kan je het wel over eens zijn. Dan ben je geen tegenstander en dan is het makkelijker in het contact."

Bekijk de 2Doc Kort Mama weet het zeker