Waarom je sowieso naar Underworld en Chemical Brothers moet

BAM! Dat is dus de nieuwe videoclip van Chemical Brothers, oftwel Ed Simons (45) en Tim Rowlands (44), die exact twintig jaar geleden het dancelandschap een nieuwe horizon gaven met hun baanbrekende debuutplaat Exit Planet Dust en dit jaar met hun achtste langspeler (Born in the Echoes) op de proppen kwamen. Zaterdag hebben ze de eer - weliswaar zonder Simons - om vanaf 21:30 de Alpha af te sluiten.

Generatiekloof lonkt

Een dag eerder zetten hun generatiegenoten en zielsverwanten van Underworld ongetwijfeld de Heineken (vanaf 20:45) op z'n kop. Bandleden van het eerste uur Karly Hyde en Rick Smith lopen inmiddels tegen de 60, dus we begrijpen dat bij onze jongere luisteraars, die de jaren 90 niet bewust hebben meegemaakt, niet onmiddellijk een belletje gaat rinkelen bij het horen van deze twee namen. Juist de mensen die deze twee Britse techno-ensembles nog nooit live hebben meegemaakt, moeten hen gaan zien en ze niet afdoen als een geluid uit het verleden.

Underworld op Lowlands in 2008:

ANWB danst met u mee

Dat is in ieder geval de mening van René Passet. Wacht even, je bedoelt René van de ANWB, die regelmatig de files voorleest op 3FM? Juist ja, die René Passet. Niet alleen is hij op de hoogte van de verkeersknelpunten in Nederland, hij is eveneens één van de absolute kenners van dancemuziek in Nederland sinds het ontstaan van de house midden jaren 80. Die kennis etaleert hij sinds jaar en dag voor o.a. Oor, 3voor12, KindaMuzik en DJ Broadcast. Ook dit jaar doet hij voor 3voor12 weer verslag van het nachtprogramma op Lowlands.

Bovendien was hij een belangrijke contributor voor hét standaardwerk over dance in Nederland: het meer dan 600 pagina's tellende Mary Go Wild. Kortom, wanneer René Passet iets zegt over elektronische muziek, doe je er verstandig aan je oren te spitsen (om in het file-jargon te blijven).

Verre van oubollig

Sceptici zullen zeggen: "Toch niet weer die oude knakkers uit Engeland, daar is de pit toch al lang uit?!" Passet is een andere mening toegedaan. "Chemical Brothers heeft dit jaar gewoon een goede plaat gemaakt, die goed is ontvangen en verre van oubollig of belegen klinkt. Daarom staan ze op Lowlands."

Hoewel de laatste plaat van Underworld - Barking - alweer van vijf jaar geleden is, zijn zij ook nog altijd relevant volgens Passet. "Ik heb ze eerder dit jaar in Paradiso gezien, waar ze weliswaar integraal hun allerbeste plaat Dubnobasswithmyheadman uit 1994 speelden, maar ze zetten de tent ondersteboven die avond. Ik heb ze nu een keer of twaalf live gezien en dit was wat mij betreft één van hun allerbeste shows. Hopelijk doen ze die ook op Lowlands."

Schatplichtig

Je hoeft maar naar 'Dark & Long' hierboven te luisteren en de vergelijking met talloze dance- en met EDM-artiesten van vandaag de dag is gauw gemaakt. Volgens Passet is het overgrote deel van het huidige dancelandschap dan ook schatplichtig aan Chemical Brothers, Underworld, maar ook acts als Leftfield en The Orb.

"Wat dacht je van al die EDM-boys die nu in de VS goede sier maken met hun dichtgesmeerde akkoorden," zegt Passet. "Die hebben vast allemaal de opbouw van 'Galvanize' uitgeplozen. En zeker de eerste helft van Born in the Echoes knipoogt nadrukkelijk naar EDM."

Chemical Brothers - 'Hey Boy, Hey Girl' (Live @Glastonbury 2015):

Altijd wat te beleven

Baanbrekend was de sound van Underworld en Chemical Brothers in de jaren 90, dat durft niemand te ontkennen, ook Passet niet. "Zij kwamen op in een tijd dat elektronische muziek strikt was onderverdeeld in drie stromingen: house, gabber en techno. Bands als Underworld gaven dance een indie-randje. Zij stonden nota bene met een gitaar op het podium, dat was ongekend in die tijd."

Tel daarbij op hun vette clips en met name de visuals en lichtshows tijdens hun optredens en je snapt waarom rockers ineens interesse kregen in dancemuziek. Want bij Underworld en Chemical Brothers is het nooit saai, zoals je vroeger vaak tegen een DJ achter twee draaitafels stond aan te gluren en tegenwoordig naar moeilijk kijkende mannen en vrouwen achter hun laptop. De Britten dachten na over de show, waar altijd wat te beleven viel. "Ze waren de eersten die een crossover maakten tussen rock en dance. Rockfans die eerst niks moesten hebben van dansmuziek stonden ineens ook met hun handen boven hun hoofd te zwaaien."

Met taal spelen

Zoals het hoort werden de Britse 'fusiebands' van de jaren 90 in het nieuwe millennium aan alle kanten ingehaald door elektro- en techno-artiesten die leentjebuur speelden en ook met hun podiumacts aan de slag gingen. Denk maar aan de hele DFA-clan, zoals LCD Soundsystem, Hercules & Love Affair en Hot Chip, maar ook Daft Punk, Mathew Johnson en Soulwax kwamen met echte instrumenten op de proppen.

"Underworld en Chemical Brothers zijn de mannen die het vuurtje hebben aangestoken voor dit soort acts," zegt Passet. "En wat mij betreft gebeurt dit tegenwoordig veel te weinig. Noem mij iemand in de dance die nu net zoals Karl Hyde zo met taal speelt in zijn songteksten. Dat is echt uniek. Het is met Underworld en Chemical Brothers eigenlijk net zo als met de rockhelden van vroeger. Als The Rolling Stones op een festival staan waar jij ook bent, dan ga je toch ook kijken? Wie van dance houdt en Underworld nog nooit live zag, doet zichzelf echt tekort."

Dus, zet 'King of Snake' maar even aan en blijf maar eens stilzitten: