Lichte paniek & poepluiers: Lucas maakte podcast over zijn onverwachte vaderschap

"Normaal praat ik niet zoveel"

Lucas: "Ik heb moeite gehad met deze podcast. Ik dacht dat niemand zin zou hebben om mijn verhaal te horen, wat interesseert het iemand anders nou? Totdat ik het vertelde aan mijn voetbalvrienden en iedereen het heel erg interessant vond, terwijl ze normaliter nooit interesse in anderen hebben. Iedereen vroeg: 'Hoe gaat de toekomst? Hoe ga je handelen? Hoe ga je ermee om?' dus toen ontstond het idee."

Stap 1: overleggen met de moeder van het kind om toestemming te krijgen voor de podcast. Zij zei dat ze Lucas' creativiteit niet in de weg wilde staan en dat het misschien wel therapeutisch zou kunnen werken. Voilà, de podcastserie was geboren! Achteraf gezien heeft het Lucas goed gedaan om te praten met iemand die hij niet zo goed kent: het was een goede manier om snel aan de situatie te wennen.

Valse naam

Aangezien Lucas de moeder en zijn kind wil beschermen, koos hij ervoor om de podcast te publiceren onder een andere naam. Lucas heet dus stiekem heel anders in het echte leven, maar is na publicatie tóch al een paar keer herkend. "Vooral omdat ik zeg in de podcast dat ik twee kippen heb. In Amsterdam zijn er gewoon niet zoveel jongens van mijn leeftijd met twee kippen."

Lucas: "Wat mij op is gevallen: er zijn meer mensen die dit meemaken (of waarbij iemand het uiteindelijk wél laat weghalen) dan dat ik had verwacht. Omdat ik dit verhaal heb verteld, zeiden mensen: 'Yo, man. Ik ken dit wel, al die spanningen, dat je dit niet wilt.'" Hij kreeg dus veel meer reacties dan verwacht. Zit er dan toch nog een taboe op dit onderwerp? Misschien wel, zegt Lucas. "Het is misschien minder een taboe bij jonge mensen. Dan denk je al snel, 'oh een foutje, je moet nog dingen leren', maar ik ben inmiddels al dertig. Je hebt alle voorbehoedsmiddelen en moet misschien toch iets meer je verantwoordelijkheid nemen. Nu ik meer reacties krijg, merk ik dat het bij 'oudere' mensen meestal moeilijker is om het over zoiets te hebben. Maar het gebeurt wel."

Lucas hoopt dat hij, door zijn eigen eerlijkheid in deze podcast, het misschien makkelijker kan maken voor anderen om dit te bespreken. "Ik denk dat ik dusdanig eerlijk ben geweest, dat mensen zich er in gaan herkennen. Dat ze dan denken 'Als hij erover praat in een podcast, voel ik me hier ook wat vrijer over'."

⚠️Heb je de podcast nog niet geluisterd? Dan is dit het moment om het echt te gaan doen. Lees daarna de rest van het interview, inclusief spoilers, verder.

Hoe het nu gaat

De vraag die iedereen stelt na het luisteren van de podcast: hoe gaat het nu? Lucas: "Met de baby gaat het heel erg goed. Ik en K. (de moeder) helpen elkaar heel erg veel. We zien elkaar veel en dat gaat goed: m'n dochter is gezond en doet het goed. Soms is het pittig en frustrerend, soms heel mooi."

Het blijft wel wennen, zo'n baby. "Dit is de grootste verandering in mijn leven. Hoe goed je je ook voorbereidt, het verloopt niet meteen soepel. Vooral verschonen blijft een dingetje..." En dan nu: een poepverhaal.

Pamper-gate

"Ik vind het spannend om luiers te vervangen, vooral poepluiers. Het was nacht, de baby begon te huilen. Ik raakte een beetje in paniek, maar deed alles volgens het boekje. Poepluier weg, aankleden, hop. Vervolgens begon ze te plassen, waardoor haar rompertje en pyjama ook vies werden. Nu moest ik ineens alles verschonen: extra spannend. Moeilijk ook, met die kleine armpjes. Huilen."

Maar uiteindelijk lukte het toch: "Ik had haar helemaal uit- en aangekleed, het lukte. Ik supertrots. Komt een paar uur later de kraamverzorgster langs om het kind te verschonen, die vertelt me dat ik die luier gewoon compleet vergeten ben. Beginnersfoutje! Toen dacht ik, 'Lucas, je moet blijven leren. Je komt er wel, al moet het met horten en stoten'."

Bijna huisgenoten geworden

Lucas en K. zijn ondertussen bijna non-stop in elkaars huis te vinden. "Een jonge baby heeft veel aandacht nodig. Dus we zijn bijna huisgenoten geworden."

Is K. niet heel erg teleurgesteld? In de eerste aflevering hoor je dat Lucas écht geen zin heeft in een kind, en eigenlijk wil dat K. het laat weghalen. Lucas over dit verschil in mening: "Ik heb haar pijn gedaan, dat heeft ze ook gezegd. Aan de andere kant was dat wel mijn gevoel, wat ik vond. Uiteindelijk heb ik mijn excuses aangeboden aan haar." De scheurtjes zijn inmiddels geheeld: "Ik heb haar heel erg bedankt voor haar keuze. Nu ik mijn dochter in mijn leven heb, ben ik heel blij dat zij mij dit gegeven heeft. Hoe onze relatie ook gaat zijn: K. is heel belangrijk omdat zij de moeder is van mijn kind."

In de toekomst zal dit ook zo blijven, zegt hij. Bloeit er nu door de komst van de baby ook iets moois op? "In de podcast vertel ik dat ze zwanger is van mijn kind en word ik verliefd op de gedachte. Nu is het kind daar en per dag dat ik met de baby ben word ik verliefder op de baby en op haar... We hebben het heel gezellig. We lachen. Het is leuk. Omdat je verliefd wordt op de baby, is het verwarrend. Komt het door de baby of ook door haar? We koesteren nu onze vriendschap en wat de toekomst brengt weten we niet. We zijn niet verliefd geworden vóór de baby, misschien kunnen we er nu meer kapot mee maken dan we willen en is het beter om te zeggen dat we gewoon vrienden blijven."

Geen seizoen twee

Veel mensen vragen of er een tweede seizoen gaat komen. Maar Lucas heeft hier geen zin in: "Ik zou geen seizoen twee willen. Ik wil niet de Kim Kardashian van de podcasts worden. Ik vind het een mooi afgerond verhaal nu, maar ik snap dat er nog veel vragen zijn voor mensen." Hopelijk ben je na het lezen van dit gesprek een paar antwoorden rijker!