Sagid in gesprek met Mandy Woelkens over de Pride

Positiviteit

Zij en haar non-binaire partner Roos zijn dankzij de podcast een beetje uitgegroeid tot een queer boegbeeld. Daar zit geen dikke mediastrategie achter: de podcast ontstond eigenlijk uit commentaar dat anderen leverden op hun relatie. Mandy: "Voordat ik met Roos kreeg heb ik alleen met mannen gedatet, en toen ontdekte ik ineens hoeveel van mijn volgers homofoob en transfoob waren. Ik kreeg heel heftige dingen in mijn inbox als reactie op mijn relatie. Roos reageerde toen 'het hoort erbij', maar ik kon er niet bij met mijn hoofd. Als maker wil je dat omzetten naar iets positiefs, dat is de podcast geworden. Ik spreek daarin nooit voor iedereen, maar ik hoop wel eens soort bewustzijn te creëren waardoor het voor veel mensen makkelijker wordt."

Op kleine schaal zijn er al veranderingen te zien: Mandy ziet bij haar eigen volgers bijvoorbeeld al dat de pronouns van Roos goed worden gebruikt. Niet hij/zij, maar die/hun. "Dat is voor veel mensen nieuw en dat is helemaal oke, maar het is mooi als je merkt dat mensen het echt goed proberen te gebruiken. Ze staan er open voor, willen het leren. Dat vind ik echt een cadeautje."

Geschiedenis van Pride

Pride is natuurlijk veel meer dan de jaarlijkse botenparade in Amsterdam. Veel mensen zien het als een feestje en da's mooi, maar daar zitten nog een heleboel lagen achter. "Pride is nog steeds een protest. Zo is het ook begonnen in New York, onder (trans) mensen van kleur. Als je een transvrouw bent, en dan ook nog van kleur, sta je onderaan de trap. Zij moesten toen die strijd voeren omdat ze jarenlang getreiterd en mishandeld werden en vonden dat het genoeg was. Ze vochten terug en het jaar daarop was voor het eerst Pride. De rechten die wij vandaag in Nederland hebben, komen mede dankzij deze vrouwen."