Ferdy (22) voelde zich eenzaam op kamers en kreeg een depressie

Dit verhaal is onderdeel van de #openup-week, een initiatief van MIND en Human voor NPO 3FM.

Ferdy is goedlachs en komt zelfverzekerd over wanneer we hem ontmoeten in het kantoor van de MIND Young Studio. Hier werkt hij als redacteur, neemt telefoontjes aan en praat met mensen. Een jaar terug was Ferdy helemaal niet zo goedlachs en zelfverzekerd. Toen deed hij zijn best om uit zijn depressie te kruipen. Nu vindt hij het belangrijk om daar open over te zijn, vandaar dat hij in het kader van de #openup-week zijn verhaal met ons deelt.

Op kamers in Utrecht

Net als zoveel aankomende studenten verheugde Ferdy zich op het op kamers gaan. Eindelijk een plekje voor zichzelf. Hij had er een jaar naar toe geleefd en in de zomer van 2018 was het dan eindelijk zo ver: Hij verhuisde van Emmen naar Utrecht. Hij had veel aan zijn kamer gedaan: behangetje erop, oude planken vervangen en zijn eigen touch meegegeven.

“Ik ging in de zomer voordat het studiejaar begon alvast op kamers. Ik dacht dat ik wel leuk werk zou vinden waar ik vrienden kon maken of op z’n minst het gezellig kon hebben met collega’s.”

Dat liep anders dan verwacht. Ferdy ging in een schoenenwinkel aan de slag, waar hij het helemaal niet gezellig had met collega’s. En een vriend die vanuit Emmen een paar dagen langs kwam, werd ziek en kwam niet. “Alles was anders dan dat ik me had voorgesteld. Ik kreeg heimwee. Ik miste niet per se mijn ouders, maar meer een veilige omgeving met mensen die je door en door kennen. Ik had naar huis kunnen gaan, maar ik moest doorzetten van mezelf.”

Naar familie aan zee

Na een tijdje belde Ferdy met zijn moeder, die met familie in Nederland op vakantie was, aan zee. “Ze vroeg waarom ik niet gewoon even langs kwam. Dat deed ik. Het was fijn om een paar dagen weer met familie te zijn, maar toen ik terug kwam in Utrecht overviel de eenzaamheid me weer. Ik was in een stad die ik niet kende en ik had er geen contacten.”

“Ik lag dagenlang alleen maar in bed, terwijl het buiten dertig graden was. Ik vond mijn werk niet leuk, werd somber en kreeg depressieve gevoelens. Een oud-klasgenoot overleed aan zelfdoding. Toen ik dat te horen kreeg op mijn werk, mocht ik niet eens naar huis. Ik vond daar niet zo veel van. Nu besef ik dat ik toen echt niet voor mezelf kon opkomen.”

Teruggetrokken houding

Een teruggetrokken houding heeft Ferdy al vanaf kinds af aan. “Bij mij thuis was er van alles aan de hand: een broer met ADHD, een vader met een depressie en een chronisch zieke moeder. Als kind pas je je aan. Ik had geen labeltje, ik haalde goede cijfers en ik ging elk jaar over dus ik vond het niet nodig om veel aandacht van iedereen te vragen. Dat resulteerde in dat ik nooit iets durfde te vragen. Ik wilde alles alleen oplossen. Ik durfde nooit om hulp te vragen, zelfs niet in de klas als ik iets niet snapte. Maar ook niet als iemand me pestte. Ik liet altijd de boel de boel maar.”

Introductiekamp

Toen het introductiekamp van Ferdy’s opleiding Social Work begon, schopte hij zichzelf uit bed. “Nu had ik de kans om eindelijk mijn klasgenoten te ontmoeten en aan de slag te gaan met mijn toekomst. Gelukkig had ik tijdens het introkamp al gelijk een hele goede klik met een meisje. Zo’n goeie klik waarvan iedereen gelijk denkt dat je elkaar al jaren kent, weet je wel. We zijn nog steeds hele goede vrienden,” zegt Ferdy.

De heimwee was weg, maar zijn depressieve gevoelens en somberheid bleven. “Het was buiten donker weer en ik hoefde niet veel naar school. Ik lag weer veel in bed, was veel alleen thuis. Deed niet veel meer dan Netflixen. Nog iemand uit mijn omgeving overleed aan zelfdoding. En ook mijn oma overleed.”

Drie sterfgevallen in een jaar. Het helpen bij de begrafenis van zijn oma gaf Ferdy echter een bepaalde mate van zelfvertrouwen. “Ik had mijn moeder aangeboden om samen oma te wassen en aan te kleden. Er is een familieconflict, wat naar boven kwam toen mijn oma net was overleden. Ik ben daar heel rustig onder gebleven en stond voor iedereen klaar. Dit gaf me ook weer zelfvertrouwen. Dat zorgen is echt iets voor mij. Dat de keuze voor Social Work een goede keuze was, voelde toen als een bevestiging.”

Van je afschrijven

In de periode dat het niet zo goed ging met Ferdy, is hij ook veel gaan schrijven. “Ik heb een groot boek waarin ik alles van me af schrijf. Alle gevoelens die ik op dat moment ervaar. Ik kan daar echt een moment van maken ’s avonds. Dan steek ik kaarsen en wierook aan en schrijf tot diep in de nacht. Ik begin dan bij hoe ik me voel, daarna omschrijf ik waar ik denk dat die gevoelens vandaan komen en zo zoom ik steeds verder uit.”

“Dat schrijven helpt me echt. Ik schrijf het van me af, daarna voel ik me beter. Ik lees het nooit terug, omdat het voor mij niet gaat om een dagboek of zo, maar meer om het uiten van mijn emoties.”

Eindejaarsfeest

“Aan het eind van vorig schooljaar stond ik op het eindejaarsfeest van mijn klas. Samen met klasgenoten blikten we terug op het afgelopen schooljaar. Ik bedacht me dat ik best wel trots kon zijn op mezelf. Ik heb het toch maar geflikt, ondanks alle tegenslagen.

Met heimwee en depressieve gevoelens weet hij nu om te gaan. Depressieve gevoelens schrijft hij van zich af. En als hij heimwee heeft? “Videobellen! Dat is voor mij echt de oplossing met heimwee. Ik bel mijn moeder best vaak, bijvoorbeeld als ik aan het koken ben. Dan zet ik de telefoon gewoon ergens in de keuken en kletsen we gezellig bij.”

Een half jaar naar het buitenland

“Ik ben van plan om een half jaar naar het buitenland te gaan voor mijn studie. Daar ben ik niet echt bang voor heimwee. Dan ga ik ook gewoon videobellen met mijn vrienden. Ik ben sociaal genoeg om nieuwe vrienden te maken. Dus dat zit wel goed.”

Check meer verhalen via 3fm.nl/openup. Meedoen? Download dan onze toolkit, deel jouw verhaal met #openup of plaats het #openupkader van Human op je Facebookprofielfoto.

ZIT JE NIET LEKKER IN JE VEL OF ZIE JE HET LEVEN (EVEN) NIET MEER ZITTEN? NEEM DAN CONTACT OP MET MIND KORRELATIE.