Svenja (16) ziet haar ouders alleen in het weekend (en vindt dat eigenlijk wel best)

Na school fiets je naar huis. Je krijgt een kleffe zoen van je moeder, zodat ze daarna kan zeuren dat je je huiswerk moet maken. Tijdens het avondeten gooit je irritante broertje aardappelpuree in je gezicht.

Wat wij, soms met een glimlach en soms met rollende ogen ‘thuis’ noemen, ziet er voor Svenja heel anders uit. Zij woont namelijk samen met negentig andere kinderen in schippersinternaat Julia in Zwijndrecht.

'Gewoon' naar school

Svenja is zestien en studeert voor inrichtingsadviseur. Haar ouders varen voor hun werk met een schip van 110 meter lang door de rivieren van Nederland. Voor Svenja nog even geen vrij, varend leven. Zij moet – net als iedereen – gewoon naar school.

Maar zie je je ouders dan nog wel? En word je niet helemaal gek met zoveel mensen om je heen? Svenja legde het haarfijn uit aan Tussenuur.

Wat moeten we ons eigenlijk voorstellen bij zo’n internaat?

"Vanaf je zesde kan je hier wonen. Toen verhuisde ik hier ook heen, zo’n tien jaartjes geleden dus. Het internaat bestaat uit verschillende leeftijdsgroepen. Als je nog klein bent kom je bij ‘de Krekels’, de groep van zes tot acht jaar.

"Daarna heb je allemaal groepen van acht tot zestien jaar, en de oudste groep ‘de Horst’, waar ik in zit, is van zestien tot achttien jaar en bestaat uit zeven kinderen.

"Elke groep heeft z’n eigen woonkamer, keuken, badkamers en slaapkamers. Iedereen denkt altijd aan kale slaapzalen, maar het is heel gezellig en huiselijk ingericht! Bijna iedereen heeft een eigen kamer, heel soms deel je die met een ander. Je mag je kamer ook helemaal inrichten en pimpen zoals je zelf wil."

Wordt er veel van je verwacht?

"In de oudste groep word je voorbereid op zelfstandig wonen, dus we moeten zelf schoonmaken, brood smeren, onze bedden opmaken en de was doen. Eén keer per week moet ik voor iedereen uit mijn groep koken. In andere groepen hoeft dat niet, daar zet een kok elke avond een lekkere maaltijd op tafel. Die kok werkte eerst in een sterrenrestaurant!

"Elk weekend gaat iedereen naar huis, aan boord bij hun ouders, waar die dan ook liggen met het schip. Op zondagavond of maandagochtend word ik weer terug naar het internaat gebracht."

Klinkt vet! En wat doe je in je vrije tijd?

"Als je thuiskomt van school, ga je eerst eten met je groep en de begeleider. Dan zitten we met ons allen aan tafel en kletsen we over van alles en nog wat. Na het eten komen er soms vrienden langs. Soms van school, maar ik heb ook vrienden van andere internaten.

"Daarna huiswerk maken en naar bed. Best gewoon dus! We hebben ook een muziekkamer, met een piano, een drumstel en twee gitaren. Daar zit ik vaak muziek te maken.

Zonder ouders klinkt best chill, maar mis je ze niet?

"In het begin had ik wel heimwee, ja! Het is best heftig om elkaar alleen in het weekend te zien. Toch went het snel. Vroeger, als ze doordeweeks een dagje in de buurt waren, dan gingen mijn broer en wel naar ze toe, maar nu vind ik het prima om hier te blijven!

"Hier voelt het meer thuis dan op het schip. Ik heb hier mijn kamer en mijn spullen. Daarnaast kan je je altijd terugtrekken zonder dat iemand denkt: ‘Nou, doet ze weer niet gezellig mee’. Thuis heb je dat wel. Je zit daar de hele tijd met dezelfde mensen opgescheept.

"Het lijkt me wel leuk als je je ouders elke dag ziet, maar je krijgt ook sneller ruzie. Nu hebben we dat eigenlijk amper, of nooit. En je waardeert de tijd dat je met elkaar bent veel meer."

Heb je nooit ruzie met je groepsgenoten of begeleiders?

"Mijn groepsgenootjes, vijf jongens en één meisje, zijn eigenlijk net mijn broers en zus, omdat we elkaar al vanaf ‘de Krekels’ kennen. Je begeleiders zijn ook een soort ouders, waar je altijd bij terecht kan.

"Als je elkaar even niet kan luchten, mijd je elkaar gewoon of je praat juist even met elkaar. Je leert ermee te dealen als je met zoveel mensen woont!"

Zijn er strenge regels?

"Officieel moeten we om tien uur thuis zijn en al het bezoek moet dan weg zijn. Ik mag best bij iemand logeren, of iemand kan bij ons blijven eten of slapen. Dit moet je van tevoren even aangeven.

"Het is hier minder streng dan in gewone huishoudens, denk ik. Je geeft hier minder snel een grote mond omdat het niet je eigen ouders zijn."

Wil jij ook schipper worden?

"Schipper is niet echt een meidending. De jongens op het internaat doen wel allemaal het Scheepvaart Transport College.

"Ik zou later best op een schip willen wonen, maar dan als schippersvrouw, niet als kapitein. Ik ken geen enkele vrouwelijke schipper, ik weet eigenlijk niet waarom dat zo is."

Maar eerlijk nu: zou je niet liever een normaal gezinsleven willen?

"Het enige wat ik echt jammer vind, is dat ik in het weekend niet met vrienden kan chillen, omdat ik aan boord ben. Maar goed, veel van mijn vrienden van het internaat zijn dan ook aan boord en je komt elkaar altijd wel een keertje tegen op het water.

"Maar nee, ik zou echt niet willen ruilen. Ik ben hier helemaal op mijn plek. Ook al noem ik het schip van mijn ouders ‘thuis’, het internaat voelt meer als ‘thuis’.

Andere verhalen van jongeren:
>> Marleen (20) wil normaal zijn, maar Lyme zit in de weg
>> Dione (16) heeft een olympische droom
>> Zelfs wereldleiders luisteren naar Sahar (19)