Joep (19) verloor op zijn zevende zijn vader aan ALS: "Hij is nog steeds mijn superheld"

Joep was pas zeven toen hij zijn vader verloor aan ALS. Toen hij hoorde dat Serious Request zich dit jaar inzet voor Stichting ALS Nederland was hij er al snel uit dat hij een actie wilde opzetten. Daarom gaat hij op 20 december 42 kilometer hardlopen, vanuit zijn woonplaats Rosmalen naar het Glazen Huis in Nijmegen.

Herinneringen

Joep herinnert zich niet alles meer van de periode waarin zijn vader ziek was. “Ik was best wel jong toen ik hoorde dat mijn vader ALS had. Als je vijf jaar bent, begrijp je niet zo goed wat dat betekent. Toen we hoorden dat hij zou overlijden, gingen we meer dingen samen doen. Ik herinner me nog goed dat we naar voetbalwedstrijden gingen. Ik denk dat hij graag mooie herinneringen met ons wilde maken."

Hoewel Joep jong is, ziet hij zijn vader worstelen met de aftakeling van zijn lichaam. "Hij was een sportieve man. Hij hield enorm veel van voetbal en was in zijn vrije tijd scheidsrechter. Maar door ALS kan je lichaam steeds minder, daar heeft hij heel veel last van gehad," vertelt Joep.

Bij de ziekte ALS vallen de spieren één voor één uit. Joep kan zich nog herinneren hoe hij zijn vader langzaam zag aftakelen. "Eerst ging het praten moeizaam en vervolgens werd ook het lopen lastig. Dagelijkse activiteiten werden een uitdaging. Hij kon niet meer normaal eten. Zijn eten moest in de blender. Dat vond ik als kind heel heftig om te zien."

Impact

Uiteindelijk overlijdt de vader van Joep op 39-jarige leeftijd. “Voor mijn moeder was de periode na het overlijden van mijn vader erg zwaar. Ze had vier jonge kinderen, waarvan de jongste pas één jaar was. Ze heeft een lange tijd weinig tot niet gewerkt toen mijn vader overleed. Het was lastig financieel rondkomen. Maar ze heeft altijd doorgebeten en daar ben ik haar heel dankbaar voor."

Ondanks het doorzettingsvermogen van zijn moeder, heeft Joep zijn hele jeugd een vaderfiguur gemist. “Tijdens de opvoeding ben ik weinig op mijn vingers getikt. Ik miste een bepaalde dominantie en strengheid. Mijn moeder was alleen en ze moest haar aandacht verdelen over vier kinderen. Soms miste ik wel eens een tweede ouder.”

Verbergen

Joep vond het moeilijk om op te groeien zonder vader. Vooral in de puberteit wist hij soms niet hoe hij om moest gaan met het gemis. “Ik heb er altijd mee gezeten dat ik geen vader had. Soms vond ik het zo lastig dat ik dagen niet naar school ging. Ik kon er soms nachten niet door slapen en ik voelde me vaak erg rot.”

"Ik zag vrienden om me heen die leuke dingen deden met hun vader. Daar had ik altijd moeite mee. Dan miste ik hem heel erg. Die pijn ging ik verbergen. Ik probeerde die gevoelens dan weg te stoppen door te blowen. Ik zag geen uitweg voor mijn verdriet. Daarom stak vaak ik een joint op als ik niet lekker in mijn vel zat. Dat was natuurlijk een domme keuze, maar mijn emmertje zat gewoon te vol."

Vrienden onder elkaar

Na wat gesprekken met zijn moeder, concludeerde Joep dat blowen niet de manier was om om te gaan met zijn verdriet. Uiteindelijk begint hij dan toch te praten over zijn gevoel met goede vrienden. "Het was fijn om te weten dat er iemand was die naar me wilde luisteren. Het is niet dat we het vaak bespraken, maar ik vond het erg fijn dat die mogelijkheid er wel was."

Joep merkt dat het vooral fijn is om met vrienden te praten die in hetzelfde schuitje zitten. “De vader van een vriend is kort geleden overleden. Met hem kan ik goed praten. Ook heeft één van mijn beste vrienden zijn vader ook verloren aan ALS. Het is fijn om te voelen dat je niet alleen bent."

Gemis

Nog altijd mist Joep zijn vader. Door de jaren heen, is Joep wel anders gaan kijken naar de situatie. “Het gemis wordt niet minder, maar wel anders. Ik mis hem nog steeds even veel en even vaak. Maar ik heb het beter kunnen verwerken. Als ik er nu aan denk, heb ik er minder moeite mee dan voorheen.”

Soms fantaseert Joep over zijn vader. Dan denkt hij terug aan de tijd dat zijn vader nog leefde. “Hij was een geweldige pa. Voor mij is mijn vader iemand naar wie ik opkijk. Hij is en blijft een voorbeeld voor mij. Ik schets weleens een beeld in mijn hoofd van hoe hij nu zou zijn. Daar wil ik dan op lijken. Hij is nog steeds mijn superheld.”

Tegenwoordig gaat het beter met Joep. Soms voelt hij zich nog wel eens eenzaam door het gemis, maar hij probeert vooral kracht te halen uit de situatie. “Het is gebeurd en het is vervelend, maar uiteindelijk zou hij ook liever willen dat we als gezin iets moois maken van ons leven.”

Rennen voor ALS

Dit jaar zet Joep zich in voor 3FM Serious Request door zijn eerste marathon te rennen. “Ik doe het grotendeels voor mijn vader. Ondanks dat hij er niet meer is, wil ik laten zien dat ik om hem geef,” vertelt Joep.

“ALS is een vreselijke ziekte. Ik hoop dat er snel een geneesmiddel komt, zodat niet nog meer mensen een naaste kwijtraken. Ook als je niemand bent verloren aan ALS, kan je geld inzamelen. Het is nooit verkeerd om te strijden tegen ziektes."

Steun

Joep behaalde binnen enkele dagen meteen zijn streefbedrag van €1500. "Toen heb ik het verhoogd naar €2000. Als ik dat ook haal, verhoog ik het bedrag opnieuw. Uiteindelijk wil ik natuurlijk zo veel mogelijk geld ophalen."

De vele positieve reacties die Joep ontvangt, werken motiverend voor hem. “Tijdens het trainen voor de marathon is het soms best zwaar. Het is mentaal en fysiek een uitdaging. Als ik er even doorheen zit, denk ik aan alle sponsoren en de berichtjes. Het zijn vooral vrienden, familie en kennissen. Mijn moeder heeft mijn actie ook gedeeld met oud-vrienden van mijn vader. Veel van die vrienden schrijven bij de donatie een berichtje. Ik heb ze allemaal gelezen. Dat geeft me kracht en energie om door te zetten.”

Wil jij Joep steunen voor ALS? Doneer hier voor de actie!