Timur kwam pas op zijn 25e uit de kast: “Ik wist het al toen ik twaalf was”

In Behind My Scene vertellen jongeren in het kader van Pride over hun coming out of een ander bijzonder levensmoment. Acteurs van de YouTube-serie zetten die gebeurtenis in scène en samen met Timur kijken de gasten terug op het verhaal.

“De serie was echt een droom voor mij om te maken. Ik houd van toneel en open kwetsbare gesprekken: dit was een combinatie van die twee,” zegt Timur. “In mijn radioprogramma probeer ik toch niet te veel aandacht te besteden aan dat ik zelf queer ben. Ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar in deze serie voelde ik me wel heel vrij om het echt vanuit mijzelf te maken.”

Is Timur dan bang dat een 3FM-luisteraar die hetero is meteen stopt met luisteren als hij te veel over zijn eigen geaardheid praat? “Nee, maar de samenleving is nou eenmaal ingericht op hetero’s. Dat gaat helaas niet snel veranderen. Dus ik schik me naar de grootste algemene deler: de hetero's. Ik wil graag dat mensen me aardig vinden, maar na de serie sloeg er ook wel iets om.”

'Die problemen in de scene, dat valt toch wel mee?'

Tijdens van het maken van de serie werd Timur geraakt door de verhalen van de kandidaten. “Lange tijd had ik het gevoel dat het allemaal wel meeviel met de problemen van de LHBTQIA+ scene. Ik dacht altijd: pas je aan waar het moet en leef verder je eigen leven! Maar tijdens het opnemen van de serie kregen al die queer-verhalen ineens een gezicht en zag ik dat deze mensen het écht niet makkelijk hebben gehad.”

Zeker de eerste aflevering, waarin Marijn op een streng christelijke school hoort dat hij niet homo mag zijn, raakte Timur. "Ik dacht toen wel: ik moet hier iets mee. Ik kan wel heel dankbaar zijn voor alle mensen die hebben gevochten voor de homorechten in Nederland, maar dan doe ik ook een beetje alsof ik dat gratis heb gekregen. Ik heb het niet gratis gekregen dat ik mij geaccepteerd voel, daar hebben andere mensen hun best voor gedaan. Toen ik zag dat het in Nederland ook nog op veel plekken fout gaat dacht ik: ik hoor ook bij deze strijd, ik moet ook iets doen."

"Ik wil er zijn voor mensen die niet geaccepteerd worden"

Dat Timur zelf anders in zijn activisme stond was te merken in zijn radio-uitzending. Bijvoorbeeld toen de nieuwe anti-homowet in Hongarije werd aangenomen: "Normaal zou ik het gelezen hebben, zou het me geraakt hebben en zou ik weer door zijn gegaan met mijn leven. Maar nu besloot ik iets te doen in mijn uitzending en konden mensen nummers insturen voor Hongarije. Ik ben niet het type mens dat persoonlijk de wetten in Hongarije wil aanpassen, ik ben geen activist. Maar ik wil er wel zijn voor mensen die niet geaccepteerd worden."

Dertien jaar in de kast

Timur’s eigen coming out duurde dertien jaar. Hij wist al op zijn twaalfde dat hij ook op jongens viel maar durfde daar pas op zijn 25e als queer uit de kast te komen. “Ik weet nog heel goed dat ik op mijn twaalfde in bed lag en dat ik van mijzelf hardop moest zeggen: Ik ben homo. Dat voelde ergens niet fijn, maar het was ook duidelijk voor mijzelf."

Ook tijdens de middelbare schoolperiode merkte Timur dat hij er nog niet voor uit durfde te komen dat hij ook op jongens viel. Toen hij bij zijn les Duits een keer een jongen uit zijn klas uitschold voor homo zei de docent: 'Degene die het hardste homo roept, is zelf homo.' Timur schrok daar heel erg van: “ik dacht echt dat ze het aan me konden zien, dus toen probeerde ik me nog meer als hetero te gedragen.”

Timur kan niet precies aanwijzen wat het was waarom hij zo lang wachtte met het te delen. Zijn ouders vonden homoseksualiteit geen probleem. “Misschien kwam het ook wel omdat ik me lang niet kon spiegelen aan de homo’s die ik kende. Op tv had je Paul de Leeuw, een leuke vent, maar zo ben ik niet. Dat vind ik ook het mooie aan deze serie: dat hier weer nieuwe rolmodellen uit voortvloeien voor de community.”

'Bovenop de berg staan allemaal mensen op je te wachten'

Na een tijdje praten valt Timur even stil en zegt hij: "Eigenlijk was mijn eigen coming out ook helemaal niet zo leuk, hé? Ik heb wel het idee dat het voor elke generatie weer anders en beter wordt. Er wordt nu bijvoorbeeld veel meer gepraat over non-binair zijn, daar had ik graag op jonge leeftijd meer over gehoord."

Uiteindelijk hoopt Timur dat mensen die hetero zijn en de serie kijken, inzien dat het allemaal nog niet zo vanzelfsprekend is om makkelijk voor je geaardheid uit te komen, ook niet in Nederland.

"Het is echt een berg die je moet beklimmen en onderweg houden mensen je tegen om naar boven te gaan. Misschien ben je als LHBTI-er ook wel bang dat je straks alleen boven staat. Maar ik hoop dat mensen die nog in die worsteling zitten en de serie kijken zien dat er boven op die berg allemaal mensen op je staan te wachten."